De foyer is goed gevuld met Broodgetrouwen en een uitgebreide stand met allerlei parafernalia van de kunstenaar/rockster. De Broodbox met daarin tien artprints, een speciale box met de verhalenbundel Kwartjes vallen soms jaren later inclusief originele zeefdruk; veel doet herinneren aan het wilde leven en de muzikale carrière van Nederlands eerste rock-‘n-rollster. Jaap Schut van Museum RockArt legt uit: "Ons museum heeft een aanzienlijke collectie over Herman Brood. Als we dat allemaal zouden meenemen, is DRU te klein."

Over de muzikale carrière van Brood and his Wild Romance zijn diverse items te zien. Bühnejasjes van wijlen Freddie 'Cavalli' (de eerste bassist) en gitarist David Hollestelle (1981-1993) en een gouden plaat "voor 50.000 verkochte eksemplaren van Shpritsz in Nederland". Ook de dvd van de muziekfilm ChaCha is te koop, waarin een hoofdrol is weggelegd voor Nina Hagen. De vroegere punkdiva en echtgenote van Brood zou overigens deze avond optreden, maar zegde kort tevoren af. Als er tijdens de lezing door Van Dijk een foto van Nina in beeld komt, kan hij het niet laten zijn middelvinger naar haar op te steken.

Voor het overige vertelt Van Dijk allerlei sappige verhalen over Brood, zoals over de eerste kennismaking. De manager runde een kroeg waar vaak artiesten optraden. Drugs was uit den boze. Maar toen Brood bij hem kwam optreden, was het hek van de dam. Van Dijk wrong zich in allerlei bochten om het drugsgebruik van Herman in de hand te houden en hem tegelijkertijd toch niet te verliezen. "Toen Herman in Winschoten kwam optreden, vroeg hij om 'ruggegraat' (een ander woord voor speed, HB). Dat hadden we daar natuurlijk niet. We hebben toen stad en land afgereisd om aan dope te komen. Toen we weer terug waren, stonden er allerlei mopperende mensen te wachten. Maar het concert ging door", aldus Van Dijk. Ironisch genoeg is het nummer Dope Sucks een anti dopelied. "Ik zou best zonder drugs willen doen, maar dan moet ik me wel net zo lekker voelen. Om af te kicken moet je wel gemotiveerd zijn", zegt Brood in de documentaire Rock 'n' roll junkie.

In die docu komt ook Broods moeder Bep aan het woord. "Herman leerde thuis uit zichzelf piano spelen. Hij kwam wel eens halfnaakt uit de badkamer naar beneden en begon zo maar te spelen. Maar als we hem vroegen dat nog eens te doen, dan deed hij dat niet. Hij liet zich niets opdringen." Anouk Pauwels, een vroegere vriendin van Brood, koestert warme herinneringen aan hem. "Als Herman bij ons thuis was, vroeg hij mijn moeder of hij ook op haar piano mocht spelen. Dan gingen ze beurtelings spelen."

Intuïtie is ook de drijfveer voor de schilderkunst van Brood. Zijn werk wordt inmiddels breed gewaardeerd, dit in tegenstelling tot vóór zijn dood. Maar als het aan de schoolarts had gelegen, was Brood nooit kunstenaar geworden. "Uw zoon is kleurenblind, maar dat is geen ramp. Hij kan alles worden, behalve beeldend kunstenaar", zo sprak hij tegen Broods moeder.

Van Dijk heeft niet alleen het overlijden van Brood meegemaakt, maar ook van diens vader. "Ik heb Hermans vader op zijn sterfbed leren kennen. Houd je Herman goed in de gaten als ik er niet meer ben, vroeg hij mij. Dat heeft een diepe indruk op mij gemaakt." Brood zelf vroeg Van Dijk iets soortgelijks: "Koos, je houdt me toch wel aan de praat als ik er later niet meer ben ......?!"