De Ode aan Arnhem is ontstaan op initiatief van Gerrit Breeman van Volkshuisvesting Arnhem en Popcentrum Jacobiberg. Breeman wilde in deze sombere tijden een positief geluid laten horen. Hij kwam tijdens het War Childevenement in de Rijnstad op het idee om een liedjeswedstrijd te organiseren, een ode aan Arnhem. Dat bracht zoveel enthousiasme teweeg onder de Arnhemse muzikanten, dat deze contest een groot succes werd.
Bart Minderman winnaar Ode Aan Arnhem
Het lied van Arnhem is een lekkere meezinger
De organisatie hoopte op ongeveer dertig songs, maar de Arnhemse liedjeswedstrijd leverde het recordaantal van 58 inzendingen op. De gala-avond van Ode aan Arnhem werd daarom verplaatst naar popcentrum Jacobiberg. In deze knusse setting werden vijftien van de 58 liedjes vertolkt. Bart Minderman en zijn band werden tot winnaar 2013 uitgeroepen en Rocco Ostermann verdiende een videoshoot door Geranium Sessies.
De vijftien acts van deze gala-avond nemen ons mee op een VVV-wandeling door hun stad. Jelle Liebrand en Joost Maalderink bezingen het Sonsbeekpark in hun gevoelige liefdesliedje Liefde In De Parkstraat, om vervolgens via station Velperpoort in booming Spijkerkwartier uit te komen. Daarna brengt Jelle solo een ode. "Het stationsgebied, bouwkundig verdriet", zo valt uit zijn mond op te tekenen. "Arnhem, prachtige stad. Je schoonheid wordt vaak onderschat", klinkt het daarna.
De rondwandeling brengt ons ook bij het Gelredome. De rockers van Corduroy brengen ons De groeten uit "deze ijzeren voetbalkist". Enig positivisme valt echter ook bij hen te bespeuren. Hun slotakkoord bestaat uit "de groeten uit het Huis van de Arend", een verwijzing naar de plaatselijke voetbaltrots.
Arnhem is ook de modestad, de sprookjesstad en de oorlogsstad, aldus The Aardvarks Of Party. Dit cabaretgezelschap bezingt de Gelderse hoofdstad in een gevoelige, maar vrolijke ballade waarin de trolleybussen voorbij komen rijden.
Liwet's Eye is een indierockband die met een uptempo rocksong hun ode aan 026 brengen. Het nummer is met twee mobiele telefoons opgenomen. Op het ene toestel is eerst de drumpartij vastgelegd, die vervolgens op de andere werd geüpload en aangevuld met de baspartij. Daarna verhuisde het lied meerdere malen heen en weer en ontstond de definitieve versie. "Arnhem, mooiste stad van het land, het hart van Gelre", luidt het uiteindelijke resultaat.
Het publiek is vrij rumoerig. Maar als Ambre Jane haar gevoelige popsong over Arnhem-Zuid ten gehore brengt, krijgt ze de aandacht die ze ook verdient. "Arnhem heb ik altijd lief gehad. Ik ben een kind van deze stad." Ze brengt het met een juweel van een stem.
Kleinkunstenares Elke Jansen zingt dat "een Arnhemmer zich altijd rijk voelt". Met de trolleybus rijden we met haar en de Arnhemse meisjes langs onder meer Musis Sacrum. Arnhemse meisjes zijn spontaan en gastvrij (bijvoorbeeld Iris, die mijn garderobekaartje voor mij betaalt). Ze komen dan ook in meerdere vertolkingen terug.
Even raak ik het spoor bijster als Goedgelovig met artpop de inzending uitvoert. Het lied kent nauwelijks een verwijzing naar de Rijnstad.
Maar als Rocco Ostermann het podium betreedt, gaan we al gauw weer verder. Met ijzermannen Frans en Ronny heuvel op heuvel af door Klarendal en Geitenkamp.
De punkrockers van De Oude Jeugd brengen hun ode in een onvervalste garagestijl. Al scheurend razen zij door de stad en weten van geen ophouden. Pas na drie liedjes komen ze tot stilstand (of wordt hun een halt toegeroepen).
Blues is de vorm waarin The Arnhemmers hun lofzang hebben vervat. "Ode aan Arnhem, maar vergeet de doden niet", luidt de trieste tekst. Op onze rondwandeling doen we het KEMA-terrein aan, een passende setting voor hun droevige lied.
Freaky Freek hiphopt via de Korenmarkt naar Burgers' Zoo. "Gimme your mic", zo eist hij de microfoon op. Zijn ode gaat ook over Arnhemse iconen als de Hermans (Brood en Koch) en de beide Theo's (Bos en Janssen). Daarmee zijn we weer in de multifunctionele tempel op de westoever beland. Het Gelredome, waar dromen (zullen) uitkomen. We gaan het zien.
Ook Het Nieuwe Chillen bedient zich van de vlotte babbel. Deze white dude rappers hebben wel een heel erg originele lofzang gecomponeerd. "Arnhem, jij bent mijn eerste keer en ook mijn enige. Arnhem, jij weet mij keer op keer te bevredigen".
Toevallig is het slotlied van deze avond uiteindelijk het winnende lied. "Dit is mijn Arnhem, mijn groene paradijs. Oh mijn Arnhem, je maakt me blij. Oh mijn Arnhem, je bent van mij", zingt Bart Minderman. Maar als jurylid Breeman het verlossende woord uitspreekt en Minderman en zijn kornuiten tot winnaar uitroept, wordt dat door het publiek niet gedeeld. Dat heeft blijkbaar een andere winnaar voor ogen, ondanks dat Mindermans lied volgens de jury "lekker in het gehoor ligt en een lekkere meezinger is”.