Nadat Bram jaren in punkrock- en hardcorebands speelde, verlegde hij vier jaar geleden met Achterdochtig zijn carrière naar de cynische Nederlandstalige melancholiemuziek. De eerste ep Er hangt iets in de lucht bracht hij in 2011 uit en aan zijn eerste volledige album, die de titel Achterdochtig Achterdochtig Achterdochtig zal dragen, wordt momenteel hard gewerkt. ‘Achterdochtig’ is de artiestennaam van Bram Derksen. Een naam die je op straat in Arnhem veel tegenkomt, op de muren van de stad. Is Bram zelf eigenlijk achterdochtig? “Ja natuurlijk. Het hele ding drijft op negativiteit. Dingen die ik niet zeg, zing ik. Niet alles is op te lossen met goede gesprekken en drugs,” aldus de zanger.

En dat is te merken, want als de Achterhoeker op het podium staat blijf je geboeid. Niet alleen door zijn uiterlijk (blote voeten, lange blonde haren en diepe ogen), ook door zijn liederen vol haat, dood, liefde en irritaties. Op het podium maakt hij ze luchtig door cynisme en grapjes, die hij tussen de regels door emotieloos de set in knalt. De stiltes tussen zijn nummer door zijn daarbij breekbaar en ongemakkelijk. Maar op de één of andere manier weet hij die ongemakkelijkheid bij jou als bezoeker te leggen. Het kan niet anders worden gezegd, Bram is een zeer intrigerende artiest. 

Het idee voor deze albumtitel kwam van een vriend van Bram, die het heeft afgekeken van de band The Damned met het album Damned damned damned. De drummer van Achterdochtig, Dennis Spee, vertelt me dat Bram het bij het maken van dit album allemaal net even wat anders doet dan de rest. Zo toont hij me onder andere het opnameschema. Een A2-kladblaadje vol kleuren, namen en kruisjes dat meer wegheeft van een kindertekening dan van muzikale professie (zie foto).

Bram legt uit: “Ik begin met een notenbalk, zoals ik het in mijn hoofd hoor. Dan schrijf ik de andere partijen erbij. Deze geef ik aan mensen met de instructie ‘doe ermee wat je wilt’. Egokwesties probeer ik te vermijden. Dan nemen we op. We repeteren nooit. We gaan zo het podium op. Ik vertrouw ze volledig, iedereen weet wat er gespeeld moet worden. Ik neem pas nummers op als ik ze zelf zou willen luisteren. Met dit album ben ik al vier jaar bezig. Ik werk niet met deadlines, ik werk zonder druk. Vrijheid is de essentie, hierna wordt alles waarschijnlijk anders. Ik heb geen idee hoe dat gaat worden. Als het maar leuk is.” Bij de totstandkoming van het album zijn uiteindelijk wel honderd man betrokken. Dit komt onder andere doordat Bram niet werkt met een vast team of een vaste studio. Voor sommige nummers kende hij de muzikanten pas één week. Het album heeft 19 tracks. Een aantal ervan heeft de band al live gedaan. Bram: “Of de reacties goed zijn? Dat weet ik niet, dat komt nooit zo binnen. Het maakt me niet uit wat mensen van mij zeggen. Als mijn naam maar vaak gezegd wordt.”.

 Opmerkelijk is dat het album straks alleen op cassette en op lp te verkrijgen is. Bram: “Cassettes kun je niet downloaden. Bovendien zijn cd’s van slechte kwaliteit. Met cassettebandjes kun je gooien wat je wilt, de muziek blijft erop staan en met lp’s heb je gewoon veel mooier geluid.” De liefde voor cassettes is in Brams jeugd ontstaan. Thuis had hij geen cd-speler. Dan ging hij naar de bibliotheek, leende cd’s en zette deze bij de buurman op een cassette. Bram: “Dat voelde zo tof. Dat ben ik blijven doen. Ik hou van die grote kanalen, links en rechts, en de ruis. Het klinkt niet beter, het klinkt mooier.” Vandaar dat hij voor het nieuwe album eerst alle nummers op cassettebandje opneemt. Vervolgens maakt Bram per nummer een videoclip. Deze clips worden gebruikt als middel voor promotie, om investeerders te zoeken. Wanneer er voldoende geld is, gaat hij de lp opnemen en kan de tour starten. Hoe veel tijd er tussen de cassette en de lp zal zitten, ligt aan het geld. Bram is afgelopen december begonnen met opnemen en is nog steeds bezig. Aangezien hij zonder deadline werkt, wacht hij tot de tijd er goed voor is. Ondertussen gaat hij gewoon verder, bijvoorbeeld met zijn derde album.

Op de vraag of Bram nog iets heeft wat hij mee wil geven aan de lezers antwoordt hij: “Weet ik veel, wat een kutvraag.”. Als we later een ijsje staan te eten, pakt hij mijn kladblaadje en schrijft hier op: ‘niets is wat het lijkt, alles is relatief. De waarheid is een illusie’. Bram ten voeten uit. Het interview wil hij graag opdragen aan Els.

Achterdochtig is live:
Bram Derksen - gitaar, zang, samples (tapes), schrijver, notenschrift
Dennis Spee - drum, samples en als hij ooit cello leert spelen, ook cello
Guus ten Klooster - bas
Tim Coehoorn - gitaar, lap steel
Erik Oexman - percussie