In het eerste deel van dit tweeluik spreken we over het ontstaan van de band, wat er de afgelopen jaren is gebeurd en hoe de band de toekomst ziet met hun zojuist uitgebrachte debuutalbum. Kees vertelt: “Merijn en ik spelen al tien jaar lang samen in een bandje. De passie voor muziek was er toentertijd al. Na een tijdje gingen we studeren. Ik aan het conservatorium in Amsterdam, Merijn aan de Rockacademie in Tilburg.” Kees lacht: “Merijn was namelijk te laat met het inleveren van zijn inschrijfformulier van Amsterdam.” Bram is verbaasd en lacht: “Echt, was dat de reden?” Kees knikt en vertelt verder: “Merijn kwam Bram daar tegen in Tilburg en is toen na een lange tijd ook bij ons uitgekomen.” De andere bandleden, drummer Robin en gitarist Roman, zijn via het conservatorium van Amsterdam bij de band gekomen.
Navarone: “We zijn nu een band waarin iedereen dezelfde visie heeft”
Rockband dankt naam aan Golden Earring
Navarone is een Nederlandse rockband met roots in Nijmegen. Scheurende gitaarmuziek uit de jaren zeventig, maar dan breed en modern geïnterpreteerd. De band heeft de afgelopen jaren flink wat aandacht op zich gevestigd in Nijmegen en omstreken en was hard op weg om ook Nederland te veroveren, totdat ze in 2011 plots van de radar verdwenen leken te zijn. 14 september jl. stonden ze er opeens weer, met de release van hun debuutplaat 'A Darker Shade Of White'. Een afgeladen DeSmet in Amsterdam, gevuld met vooral enthousiaste Nijmegenaren. In een antikraakpand in de buurt van het Goffertpark schuiven we aan bij gitarist Kees Lewiszong en bassist Bram Versteeg aan tafel, waarna later ook zanger Merijn van Haren volgt.
Toeren met Golden Earring
De bandnaam Navarone bestaat eigenlijk al sinds eind 2005. Gitarist Kees Lewiszong weet het nog goed: “We waren ongeveer achttien en mochten in Druten een voorprogramma van de Golden Earring verzorgen. Barry Hay is toen bij onze show komen kijken en na de show vroeg hij of we nog wat optredens als voorprogramma wilden doen. Al te graag natuurlijk! We zijn als jonge broekies toen vele grote zalen afgegaan, bijvoorbeeld de Groenoordhallen in Leiden en de Rijnhal in Arnhem.”
De band heette op dat moment nog Overthrow, wat een ongelukkig gekozen naam bleek te zijn. “Er was een website die ook zo heette en dat was een soort online naziwinkel waar je mitrailleurs en granaten kon kopen. Het was dus tijd voor een andere bandnaam. Barry Hay kwam op een gegeven moment de kleedkamer binnenlopen en stelde toen de naam Guns of Navarone voor. We vonden dat net iets te veel op ‘Guns N’ Roses lijken, dus maakten we er Navarone van,” legt Kees uit.
Wisselen van muzikanten
Het is een band waarbij vele muzikanten kwamen en gaan. Hoe kwam dat? Kees antwoordt: “Na de optredens met Golden Earring voelden we dat het wel eens kon gaan knallen. Doordat Merijn en ik via onze opleidingen in contact kwamen met vele goede muzikanten en hierdoor zelf veel bijleerden, merkten we dat we niet meer helemaal op één lijn lagen met de andere bandleden en er verandering moest komen. We hadden met veel van de auditerende muzikanten wel een persoonlijke klik, maar de visie moet ook hetzelfde zijn en daar ging het helaas soms niet zoals gehoopt. Je moet wel met alle neuzen dezelfde kant op staan.”
Bram vult aan: “Ik kende Kees en Merijn al en ben als Navarone-roadie meegegaan bij de tour met de Golden Earring. Na die tour vielen er mensen weg en ben ik er bij gekomen. Het klikte zowel op muzikaal als vriendschappelijk vlak. Vriendschap is de basis die je moet hebben. We zijn vijf kapiteins op één schip en hebben vaak felle discussies aan deze tafel, maar dat hoort erbij. Het begint vaak eerst met boze gezichten maar na lang overleg is iedereen altijd tevreden over het resultaat. De discussies die we door de jaren heen hebben gevoerd gingen vooral over wat we wel en niet binnen Navarone vonden passen, wat ons gezicht was en hoe we daar over dachten. We hebben steeds meer het overlappende gebied weten te ontdekken. Alle beslissingen zijn nu steeds natuurlijker aan het worden.” De officiële oprichtingsdatum van de band Navarone staat op april 2008, maar de naam bestaat al langer. Bram: “Sinds gitarist Roman en drummer Robin erbij zijn gekomen, zijn we met een volledig nieuw repertoire aan de slag gegaan en is er eigenlijk weinig meer over van de vorige formatie en songs. Alleen December heeft de tand des tijds doorstaan.”
Problemen overwinnen
Na veel ledenwisselingen was Navarone dan eindelijk de definitieve band zoals we hem nu leren kennen. Drie maanden nadat de huidige formatie een feit was, nam de band een ep op met nummers die nog op de plank lagen, om elkaar muzikaal beter te leren kennen en om Navarone aan de wereld te introduceren. Dit leverde de band de nodige aandacht, optredens en airplay op. Zo stonden ze op Paaspop, heeft hun track The Devil’s Got A Hold On My Head op nummer 1 gestaan op KX Radio en werd de band benoemd tot ‘meest veelbelovende act’ op de Muzikantendag. Tijd om een langspeler op te nemen, zou je zeggen. Helaas liep het anders.
Kees vertelt: “Toen Merijn voor de eerste keer bij de kno-arts kwam, kon die niets vinden. Via via kwam hij een paar maanden later terecht bij een kno-arts die gespecialiseerd was in artiesten. Toen was het binnen een paar seconden duidelijk. Hij had last van een soort eeltknobbeltje.” Kort daarna werd de zanger geopereerd en begon de band weer rustig aan. Zanger Merijn, die later is aangeschoven, vertelt: “Tijdens mijn periode van rust hebben we besproken hoe we de plaat zouden maken en alles daaromheen. Er lagen veel keuzes voor ons open. De band heeft gewoon door gerepeteerd, maar dan vaak zonder mijn zang.” Na een paar maanden deed Merijn weer mee en begon de band weer van voor af aan.
Merijn: “Toen Roman en Robin afgestudeerd waren en ik weer een beetje bij stem was, hadden we het hele voorbereidingstraject qua praten over de plaat al gehad. We dachten eerst meteen de studio in te gaan, maar de vibe, de creativiteit en het vertrouwen voelden niet zoals het geweest was. We hebben toen de hele zomer gerepeteerd en geschreven, om het livegevoel weer terug te krijgen. Want zo wilden we op plaat ook klinken: live.”
Binnenkort is het andere deel van dit tweeluik te lezen, waarin we met de band praten over het debuutalbum. Ze vertellen hoe de songs zijn ontstaan, over het opnemen in een gerenoveerde varkensschuur en over Vance Powell (Jack White, Beck), die het album heeft gemixt.