Dit voorjaar neemt Antillectual een nieuwe full-length op, maar eerst komt het drietal nog snel even met een ep op de proppen. Dat klinkt misschien vreemd voor wie Future History nog niet beluisterd heeft, maar de geluksvogels die het vinyl al in huis hebben kunnen niet anders dan enthousiast instemmen met deze stap van de Nijmeegse muzikanten.
Het openingsnummer Future History zet direct de toon met een semi-akoestisch geluid. Maar Antillectual was toch een punkband? Dat blijkt inderdaad na 40 seconden als de heren het tempo en volume wat opvoeren, hoewel in beperkte mate. De liedjes zijn niet meer alleen hard en snel; er is ook ruimte voor rustigere passages. Dit laatste onderstreept de ontwikkeling die Antillectual op voorganger Start From Scratch! al had ingezet. Aan het eind van het nummer versterken een viool en een cello het dramatische effect. Een gouden greep!
De titel van het nummer Future History doet al vermoeden waar de tekst over gaat. Zanger-gitarist Willem relativeert het idee dat we in de belangrijkste periode uit de geschiedenis leven. Het 'nu' is in de toekomst weer verleden, en in de bijgevoegde uitleg overtuigt hij, in een tijd waarin politici over elkaar heen buitelen wat betreft de invulling en de macht van het 'grote' globaliserende Europa: “But hundred years from now there will be significantly less attention for [...] local institutions like the European Union.” Ook geeft Antillectual zijn utopische visie op de toekomst: “The world is becoming one globalized place where all human and non-human variations manage to coexist.” Hoe dat doel bereikt zou (moeten?) worden, is niet duidelijk. Erg is dat niet: we hebben immers niet te maken met een partijprogramma, maar met een leuke, nieuwe ep.
Terug naar de muziek: de nummers Mother Inferior en Because We Can (een opnieuw opgenomen nummer, afkomstig van debuutplaat Silencing Civilization uit 2005), komen meer in de buurt van de typische punksound. In een interview laten de muzikanten weten dat ze Because We Can opnieuw hebben opgenomen, omdat door muzikantenwissels alleen Willem op de eerste opname acte de présence geeft. Bovendien is het nummer over ontwikkelingshulp nu nog steeds actueel. Het is opvallend dat vooral de zang anders klinkt dan op het origineel: helderder, krachtiger en melodieuzer. Willems stem van zeven jaar terug lijkt in retrospect ineens een stuk heser, lager en minder geoefend. Een ander verschil is dat de nieuwe opname wat subtieler overkomt: het nummer klinkt minder volgepropt en versnelt niet meer. Ook zit er een duidelijker rustpunt in het nummer waarna de band opbouwt naar de gitaarsolo, die hierdoor beter tot zijn recht komt.
De vierde song op de ep is akoestisch. In Pink Print stelt de band een zinnetje dat af en toe opduikt bij punkconcerten centraal: “This song goes out to all the girls.” De band neemt vervolgens de positie van meisjes in de punk scene kritisch onder de loep. Meisjes zouden niet alleen welkom moeten zijn vanwege “looks en cooking skills” maar ook vanwege “being there”, of hun muziek. De muzikanten maken dit duidelijk met bedoelde dan wel onbedoelde humor: “Contrary to popular belief / Girls are not just donuts”. Kritiek op de eigen scene zie je niet vaak, zeker niet bij bands die in een niche opereren. Natuurlijk, het zou raar zijn als misstanden uit de maatschappij ineens verdwijnen zodra je een 'scene' binnenstapt. Maar toch, zo’n probleem daadwerkelijk aan de kaak stellen is een tweede. Hulde!
Het liedje is ondanks het zware thema behoorlijk catchy en klinkt, gelardeerd met pianoriedels en harmonieuze zang, zeker niet slecht. Wel moet vastgesteld worden dat Antillectual beter tot zijn recht komt in het punkgenre. Daar is overigens niets mis mee, integendeel!
Future History belooft veel goeds voor het nieuwe album dat dit voorjaar uitkomt. Tot het zover is, vermaakt de redactie van 3voor12 gelderland zich met de gevarieerde ep uit het toekomstige verleden.