Inhalo opent de wildcard-avond. De band speelt een gedegen set progressieve rock, met ene knipoog naar jazz. Deze vier mannen maken goede muziek, waarbij het lijkt alsof er over elke noot is nagedacht. De bijna ambachtelijke vanzelfsprekendheid in het spel van deze band maakt op het publiek duidelijk indruk.
Steenkoud en The Saucy Jacky Postcard door naar finale
Beide bands winnen wildcard-avond SVS-bandcompetitie
De Soundvision Live Music Award 2012 is een bandcompetitie in Duiven. Dit jaar wordt ze voor de tweede keer gehouden. Bands uit verschillende delen van Nederland doen mee aan deze competitie. Aan deze wildcard-ronde doen alle bands met een tweede plaats in een voorronde mee: Steenkoud uit Alkmaar, The Saucy Jacky Postcard uit Arnhem, Chariton uit Apeldoorn en Slacktide uit Zevenaar. De eerste twee winnen en gaan door naar de finale.
Om precies 21:30 start Chariton uit de omgeving van Apeldoorn. Een beetje Paramore, een beetje Breaking Benjamin en wat Three Days Grace, zo werd het optreden van de voorronde beschreven. En dat is nu ook weer zo. Er zijn best veel hoorbare invloeden in deze band. De set is ongeveer hetzelfde als in de voorronde. Deze band heeft een paar hele goede geschreven nummers, maar omdat er zoveel stijlen door elkaar worden gemixt, zonder dat het echt een richting heeft, blijft er ook niets als duidelijk herkenbaar hangen. En daar heb je dan ook meteen de eigenlijke makke van deze band. Buiten de muzikaal technische verbeteringen die nodig zijn vanavond, is ook het hebben van een bepaalde richting in een stijl, of mix van stijlen, belangrijk. Chariton is zo divers, dat het soms weliswaar iets van orginaliteit in zich heeft, maar toch nauwelijks indruk maakt door het gebrek aan echt eigen smoel.
Slacktide, een metalcoreband uit Zevenaar, is de tweede band vanavond: degelijk maar niet origineel. Refererend aan het vorige optreden zijn er mooie tweestemmige gitaarpartijen, die echter te weinig voorkomen om bij te dragen aan een eigen stijl. Ook de mogelijkheden die de twee gitaren bieden kunnen beter worden benut. Het doet hoegenaamd niets af aan de kwaliteiten van de ritmesectie. Die is onveranderd goed. Bij de laatste nummers heeft de zanger besloten om heen en weer te wandelen voor het podium en wel met een frequentie alsof het om een tenniswedstrijd gaat. Het draagt helaas niet bij tot een tof optreden. Het is nauwelijks een performance-element te noemen wat zou kunnen dienen om het optreden te ondersteunen. Integendeel, een dergelijke actie verstoort het hele optreden en dient geen enkel doel. Omdat het hier een wildcard-avond, of zo je wilt, een halve finale betreft, ligt de lat ook wat hoger en wordt er toch net iets meer verwacht dan in de voorronde.
Steenkoud, de derde band van de avond, is van een iets ander kaliber. Hiphop, rap, grungerock, hardcore, metal en de Nederlandse taal zijn de ingrediënten waarmee deze band het doet. En niet te vergeten een stuk onverstoorbaar enthousiasme. Bij deze band lijkt het meteen vanaf de eerste noot leuk te zijn. De leden hebben schik in wat ze doen. Bovendien is er passie in het zingen en in wat ze over proberen te brengen. Bij deze band valt het niet moeilijk ze te geloven. Dat is belangrijk, want de teksten liegen er niet om. Bijzonder is de zang naast de raps. Tweestemmige zang geeft de band een extra stijlelement waardoor, hoewel het genre al wat jaren meegaat, er toch een fris randje ontstaat. Ondanks het feit dat deze band in de laatste voorronde heeft gestaan en er maar een week is verstreken tussen het optreden van vorige week en het optreden van vandaag, weet de band het toch het al goede optreden van vorige week te verbeteren. Dat heeft ook te maken met het jezelf opladen, om keer op keer dezelfde prestatie neer te zetten. Ook als de zaal niet zo vol is. Niet iedere band doet dat even goed. Voor Steenkoud blijkt het geen probleem te zijn.
De laatste band van de avond is The Saucy Jacky Postcard, een metalcoreband uit de omgeving van Arnhem en Zevenaar. Ook deze band overtuigt. De zanger brengt, buiten dat hij goed kan zingen, een breed scala van andere stemmogelijkheden mee. Hij voegt bovendien een creatief theatraal element toe aan de over het algemeen nogal vastgeroeste performances van het genre. De band komt direct goed op stoom en de vele tempowisselingen passen goed in de composities. De set wordt goed opgebouwd en blijft gedurende het hele optreden interessant en vermakelijk. Goede, passende en niet te lange solo’s, afgewisseld met tweestemmige gitaarpartijen, en naast het screamen en de incidentele grunts ook zang. Op deze manier ontstaat melodieuze gevarieerde hardcore metal, vermengd met een stukje theater. De band heeft een duidelijk eigen gezicht en de wil om het genre verder te ontwikkelen naar wellicht een nieuwe stijl of nieuw substijl; The Saucy Jacky Postcard geeft het begrip hardcore metal nieuwe impulsen. Samen met Steenkoud verdienen de muzikanten een ticket naar de finale.