Dag des Oordeels: Het Brandt - huisopname

De act die zijn naam eer aan doet, brengt suggestie en vervreemding in een do-it-yourself verpakking

Martin Visser ,

Iedereen kent wel van die situaties waarin je eigenlijk niet had willen zitten. Of erger nog, dagelijkse situaties waarvan je plotseling beseft hoe absurd ze eigenlijk zijn. Het Brandt heeft met haar eerste plaat een passende soundtrack geschreven voor dit soort momenten. De uit Nijmegen afkomstige band heeft een demo afgeleverd die verwart en sterk sfeergericht is.

Het Brandt is een band die je niet snel onder een noemer kunt plaatsen. Het artwork is eenvoudig, doch creatief. De zang is uniek. De teksten zijn duidelijk, maar laten genoeg aan de eigen verbeelding over. Dat die teksten Nederlands zijn, maakt het geheel nog in grotere mate bijzonder, omdat het maar weinig bands gegeven is dit tot een geslaagd einde te brengen. Gelukkig weet de bands clichés te vermijden. Raakvlakken zijn er met acts als Roosbeef en 16 Horsepower, maar dan met een volstrekt eigen wending. Hieronder zomaar enkele hoogtepunten uit de demo, die een beeld geven van waar het bij deze band om draait.

Bij het eerste nummer van de demo, Stop Dit Theater, valt op dat de band zijn instrumenten zorgvuldig kiest om een bepaalde sfeer te bereiken. Denk aan een banjo en een accordeon. De combinatie met zang, drum en een goede opbouw werkt vervreemdend. Het doet je afvragen welke scene de zanger met zijn tekst wil schetsen, en dwingt je daar een volstrekt eigen invulling aan te geven. Met een thema dat in alle tijden, maar ook zeker in deze tijden, van toepassing is, weet het de juiste snaar te raken.

Tegenzin doet hier en daar denken aan De Dijk, maar dan een trede trager en meer in mineurstemming. De zanger schuurt en bralt, en laat je de situatie waarin hij verkeert, meevoelen. Hoewel het nummer, zo geeft de band zelf aan, in een huiskamer is opgenomen, doet dit niet af aan de kwaliteit van de opname. Sterker nog, wanneer de zanger zingt over spuug en zweet, is dit voelbaar in dit nummer. Ook hier is de herkenbaarheid en suggestiviteit van het nummer troef. Wanneer het nummer besluit met “blies ik heel de boel met een molotov hier op”, is dat dan ook een humoristisch einde aan dit korte, verhalende nummer.

Met Glorieuze Tijd komt er toch nog een opbeurend einde aan deze sfeervolle demo. Hoewel het heden wellicht minder is, valt er met veel plezier terug te kijken naar het verleden. Dit thema dat op veel folkplaten terug te vinden is, komt in het nummer veelvuldig naar voren. De opbouw is dan ook erg folk gericht, en de kracht is de eenvoud en de herhaling. Banjoakkoorden, in combinatie met gitaar, brengen het kalme ritme van het nummer langzaam tot leven. De akoestische klank van de opname geeft het geheel een authentieke sfeer mee, en doet de subtiele tempowisselingen nog meer tot zijn recht komen. Met een kort outro laat de band nog even zien, ook naar een sterke climax toe te kunnen werken.

Met haar eerste demo heeft Het Brandt een verzameling nummers afgeleverd die niet voor iedere luisteraar even makkelijk te verteren zal zijn. Liefhebbers van folk, sfeervolle Nederlandstalige teksten en een bluesy setting zullen echter goed aan hun trekken komen. Daarnaast  heeft de band zijn eenvoudige opzet, onder andere de opname in een huiskamer, om weten te zetten in hun meest krachtige troef. Wanneer de band deze kracht in de liveoptredens en hierop volgende nummers weet te behouden, zal de band een schare luisteraars aan zich weten te binden.