De Staat vs. het volk

Verrassing: De Psycho Disco bij Oerkroeg Schiller in Aalten

Verzameld door Anne Berentsen, geschreven door het volk ,

Het is een Facebookbericht waar je met gemak overheen leest: De Staat houdt voorafgaande aan hun tour een try-out bij Oerkroeg Schiller in Aalten. Morgen, 6 mei, zal De Staat rond de klok van zeven bij Schiller optreden. Dit bericht over de Psycho Disco try-out liet een spontane vlaag van enthousiasme uitwaaien over alle social media. “Straks de Staat zien. Gewoon in het café. Het lijkt potdorie wel 2007.”

In een democratische samenleving staat de Staat in dienst van het volk. Het is dan ook aan het volk om een mening te geven over het functioneren van de Staat. Vandaag het principe van volkssoevereiniteit: het volk heeft het laatste woord. Alle lagen van de bevolking hebben een mening over het optreden: de kunstenares, de chemicus, de scholier, de muzikant en de dorpsdichter.
 

De kunstenares: “De laatste keer op de Zwarte Cross was ik teleurgesteld door hun zwakke optreden, maar dat hebben ze nu goedgemaakt door een intiem en energiek optreden. De warmte in het publiek en op het podium was zowel letterlijk als figuurlijk waar te nemen. Ze zijn weer terug in mijn hart. Ook erg fijn dat ze veel van het eerste album speelden. Fijne nummertjes die we de dag voor het optreden nog loeihard in de auto draaiden, niet wetend dat we ze de volgende dag zouden zien. We kwamen er om zeven uur pas achter dat de Staat bij Schiller zou spelen. Het zou ook nog eens om zeven uur beginnen. Met serieus piepende banden zijn we naar Aalten gereden!” 

De chemicus: “Ik heb er niet echt aan kunnen ontdekken wat er nu zo psychodisco aan was. Had iets meer speciale dingen verwacht. Het was zeker tof maar als je vol bombarie aankondigt dat je Psycho Disco gaat doen had ik toch minimaal een nummer met een grondtoon octaaf disco bas erin verwacht. Wel mooi om te zien was dat De Staat ook in de ambiance van een relatief kleine kroeg goed overeind blijft en het een heel energieke show was waarbij de spelvreugde die ze vier jaar geleden al hadden nog steeds onverminderd aanwezig is.” 

De muzikant: “Ach, het is toch ook maar een titel. Het was gewoon vreselijk tof om ze weer eens in een 'klein' café te zien. Twee nieuwe nummers, waaronder dat stombootachtige zeemanslied dat ze voor dat kunstprogramma hebben gemaakt. Verder een mix van bekend repertoire, mokerstrak gespeeld, veel geintjes tussendoor, topsfeer in een volle kroeg. Al met al simpelweg een toffe actie.”
 

De scholier:  “Ik vond het zeker tof! Volgens mij meer nummers van de eerste plaat dan van de tweede, wat ik wel jammer vind, maar ze hebben wel de goede uitgekozen. Ze hadden een nummer genaamd Vuvuzela in de toegift, dus dat wordt nog wat met het EK! Ik vind de nieuwe nummers niet beter dan de oude, maar misschien moest ik wennen. Matig geluid heb je altijd bij Schiller, maar dat werd gecompenseerd door de goede sfeer. Het deed me in ieder geval mijn brakheid even vergeten.” 

De dorpsdichter: “Ik vond het ruw geschat tien keer toffer dan de laatste keer dat ik ze zag (Appelpop, Tiel). Dat was in de openlucht, teveel afstand en ik was zo stoned als een bunzing met een bivakmuts over mijn bolletje. Al die factoren... Dan prefereer ik toch een bruin café, intieme sfeer en zo nuchter als een naaktslak. En met een kerstsingle en een eventuele EK-hit in het vooruitzicht - zich daarbij godzijdank van eenzelfde ironie bedienend als de Grote Volksschrijver - zou je De Staat gerust het Grote Volksorkest mogen noemen. Een band die zich niet alleen laat fotograferen als negentiende-eeuwse arbeiders, maar zich ook in het zweet werkt als een negentiende-eeuwse arbeider. Dat geeft de burger moed. Verder heb ik nergens echt verstand van.”

Het volk heeft gesproken.