De Dansvloer is een grote ronde tent, die ongeveer tweeduizend man kan herbergen en waar drie dagen dance geprogrammeerd wordt met headliners Don Diablo, Nobody Beats The Drum, Boemklatsch en UK dubstep-act Modestep. De organisatie wil niet meteen om 14.00 uur de schuiven vol open zetten en tot 1.00 uur 's nachts 'keihard beuken'. "'s Middags is het ook een chill-plek en bouwen we langzaam op met wereldse Balkan-klanken. Er vindt de laatste jaren een verandering plaats", signaleert Lovink. "Eerst was het veel meer alleen rock of alleen dance, maar de jeugd vindt het ook heel tof om op allebei te dansen. Voor mijn gevoel begint het elkaar meer te overlappen."
Niet iedere bezoeker is er blij mee, hoort de festivaldirecteur. "Mensen die vragen: wat moet je daar nou mee? Zo waren er ook mensen, die ons voor gek verklaarden toen we met een theaterweide kwamen. Die is nu al zes jaar een groot succes." Lovink roemt de weides als mini-festivals op zich. "Niet enkel een theaterpodium, maar echt een aparte weide waar je kunt eten, drinken, hangen en optredens bekijken. We zijn eigenlijk al sinds de eerste editie continu in ontwikkeling en willen zelf ook meer dan 'van-dik-hout-zaagt-men-planken'. Misschien heeft het ermee te maken dat ik zelf ook ouder word en het tof vind om ook een rustiger plek te hebben."
Gemêleerd publiek van metalheads tot kinderen van 4
Hoe breder de Zwarte Cross gaat, hoe gemêleerder de bezoekers worden, merkt Lovink tevreden op. "Dat vinden we tof en maakt de sfeer ook zo goed. Je ziet alles op de Zwarte Cross; van metalheads tot kinderen van 4 die met de hele familie mee naar het Blagenparadijs gaan. Als je een theaterweide niet leuk vindt, dan ga je er niet naartoe. Er zijn genoeg andere plekken." Zo kun je naar de metalweide, het rock 'n roll circus, de Tiroler Hütte, het Piratencafé, de Reggaeweide of de discotent. Of naar het Walhalla op de camping, die ook tot het festivalterrein behoort. "Als het terrein om 1.00 uur dichtgaat, kun je op de camping nog tot een uur of 3.00 verder. Op de camping staan is dé manier om de Zwarte Cross te beleven. Dan pak je alles mee en begin je een dag eerder met onder andere Miss Montreal en Mala Vita."
De Zwarte Cross is al jaren veel meer dan een 'rockfestival voor boeren uit de Achterhoek', een hardnekkig cliché-beeld dat de organisatie op alle manieren probeert te bestrijden. "De beste manier is mensen uitnodigen, dan ervaren ze het zelf en geven het daarna via mond-tot-mond-reclame door." Het beeld van brommers kieken, tieten knijpen en bier smijten is niet correct, stelt Lovink. "Dat hele gedoe met stro en bier gooien is niet aan de orde. Daar treden we streng tegen op, want we zijn wel trots en zuinig op de sfeer. Overtreders worden in de kladden gegrepen, hun polsbandje wordt doorgeknipt en ze zijn de komende drie jaar niet meer welkom. Er wordt wel een hoop bier gedronken", geeft Lovink toe, "maar toch blijft de sfeer goed. Dat is wel bijzonder."
De zestiende editie van de Zwarte Cross vindt van 20 t/m 22 juli 2012 plaats op festivalterrein De Schans in Lichtenvoorde met twintig muziek- en theaterpodia, uitgesmeerd over verschillende weides. 3voor12 gelderland doet verslag op deze festivalpagina.
De Zwarte Cross verbreedt met twee nieuwe festivalweides: De Dansvloer (dance) en The Bayou (roots/blues). 3voor12 voelde directeur Hendrik-Jan Lovink aan de tand over de doorgroei en verbreding van zijn festival. Zitten Achterhoekse bezoekers wel op dance te wachten? "Vorig jaar deed Junkie XL een verrassingoptreden. Dat was hartstikke gaaf. We waren verrast door de reacties van het publiek en dachten: 'als er toch animo voor is, gaan we er meer van maken'."