Strik je veters, breek de tent af! En Vélo heeft zoveel energie dat ze niet weet waar ze het moet laten. Frontman Jelle schudt z’n gitaar heen en weer alsof het een sambabal is. Rozemarijn staat te swingen achter haar keyboard en ondertussen solliciteert ze voor een prijs air playback. Flinke gitaarsolo’s overheersen hun zelfgeschreven Engelstalige nummers. De gitaarrockers pakken er af en toe ook een mondharmonica bij. Dit zorgt voor een goede afwisseling. De boxen staan vierhoog en met deze rockers op het podium heb je spijt dat je je gehoorbescherming thuis hebt laten liggen. En Vélo gaat HARD!

En Vélo komt uit Arnhem en speelt al sinds 2004 alternatieve rock. In 2009 verliet toetseniste Rozemarijn de band, maar vanavond staat ze toch te shinen op het podium. Speciaal voor vanavond heeft Jelle weer zijn verkleeddoos ondersteboven gehouden. Geïnspireerd door de Rolling Stones staat hij met blote bast, een open gebreid giletje, pak ‘m beet tien kettingen om zijn nek en een ketting om zijn hoofd. “Ja, je gaat toch ook niet in je normale kleding naar het werk?”, aldus Jelle. Een heerlijk band die je helemaal wakker schudt! De toon is gezet.

Daarna staat Mon-O-Phone on stage! Een Belgisch duo dat bed en podium deelt. De Arnhemse Belg Koen Brouwers, alias Mr Phone, is gewapend met een elektrische gitaar. Ciska Vanhoyland, alias Ms Phone, is gewapend met haar stem, de theremin en keyboard. Samen maken ze alternatieve poprock.

Ze begroet ons bescheiden, maar ineens ontpopt Ciska zich tot een harde zelfverzekerde sexy chick. Met haar verschijning intrigeert ze enorm. Een dame waar je naar blijft kijken. Ze neemt je helemaal mee in hun mooie verhaal. Het ene moment staat ze lieflijk achter de microfoon, dan staat ze met haar wilde krullende lange haar te rocken boven een theremin. Waar is ze nu? Door de knieën onder het keyboard met de mic in haar hand.

De elektronische beats vormen de basis en worden afgemaakt met gitaar en vooral haar zang. Er heerst een opgebouwde spanning. Maar helaas krijgen ze de zaal niet stil. Hoogtepunt is het nummer SICK dat ze door de mondharmonica microfoon zingt. Het laat haar stem krakend old-school uit de boxen komen. Ze gaat helemaal los. Als ze klaar is, wordt ze weer het lieve meisje. “Zo, ik kan ook wel eens boos zijn”, besluit ze opgelucht.