The Jacobites trappen af op deze donderdagavond en beginnen opmerkelijk rustig. Niet echt een openingsknaller die je van de band zou verwachten. Het blijkt echter schijn, want het eerste nummer bouwt al langzaam op naar een climax. Het tweede en tevens nieuwe nummer pakt al helemaal volledig uit. De vijf mannen uit Nijmegen hebben veel geschreven aan nieuwe nummers en deze klinken strak. Niet vernieuwend, aangezien de invloeden duidelijk te horen zijn, maar de Britpop die de heren maken met jaren 60- en 90-sounds zijn een fijn voorgerechtje voor King Jack. Een mix tussen Arctic Monkeys en Kings of Leon zou je het kunnen noemen. Het samenspel klinkt prima, maar in het begin van de set is er af een toe een kleine piep door het geluid heen. Deze dingetjes moeten niet te groot opgeblazen worden, maar zorgen soms voor afleiding. The Jacobites overtuigen het deels Nijmeegse (meegebrachte) publiek en de nieuwe nummers lenen zich prima voor weer een mooi jaartje spelen.
King Jack brengt Luxor Live terug naar de jaren 70
En The Jacobites tonen strak nieuw werk
King Jack zal sommigen niet onbekend in de oren klinken. In 2009 kwamen ze al in het nieuws als ‘dat ene bandje waar ex-bandleden van Anouk in zitten’. King Jack heeft eind oktober hun debuutplaat uitgebracht en daarmee bewezen meer te zijn dan dat.
Tijd voor soundchecken heeft King Jack niet. Er vindt daardoor een grappige fout plaats in het begin, wanneer stemmen in plaats van tonen uit het orgeltje komen. Van voor af aan maar weer beginnen, waar de band zich meteen sterk herpakt. Een krachtige opener is gezet, wat zich voortzet in het volgende nummer Everyday. 'Catchy' dansbare muziek, maar ook rauw en psychedelisch. Toetsenist Thijs Boontjes heeft tien gouden vingers die zich vooral tijdens de soms improviserend lijkende solo’s sterk bewijzen. Die moet Anouk helaas missen! Bassist Boaz leent zich prima als frontman, want de man blaast en knalt als een stier die een rood laken ziet wapperen. Hij praat elk nummer aan elkaar, wat een eigen draai geeft aan de band, maar schuurt tegen ‘te veel van het goede’. Gitarist Guido zorgt niet alleen voor soepele gitaarrifjes, maar ook vette solo’s die hij eenvoudig uit zijn mouw lijkt te schudden. Drummer Ferry lacht en drumt alsof zijn drumstel een peulenschil is en ramt er af en toe stevig op los. Alle vier hebben een aandeel in de zang, maar de bassist en de toetsenist nemen de leiding. De nummers krijgen live een nieuwe dimensie dan op plaat. Een nummer als Universe Of Time kent een groot contrast tussen cd en live. Behalve een langere duur is de live-versie veel 'spannender' en met een sterk uitgedachte solo waarin elk bandlid aan bod komt. Een van de redenen ook ze live te bewonderen! King Jack ademt rock-‘n-roll en zorgt ervoor dat geen enkel paar benen stil staat vanavond. Warm naar huis in deze gure kou!