In 2007 besloot Gijs Jolink wegens gezondheidsproblemen een punt te zetten achter Jovink. Een band die bij een groot aantal Nederlanders flinke jeuk opriep, maar door een nog grotere groep onlosmakelijk verbonden was met bier, rock-'n-roll en dampende feesttenten. Omdat Jovink zonder Gijs geen Jovink is, besloot Hendrik Jan er ook mee te stoppen. “We hebben in vijftien jaar tijd de meest bizarre dingen meegemaakt, op de gekste plekken gestaan. Maar ik zag het niet zitten om met een andere bassist verder te gaan. Zonder Jo geen Vink.”

Hoewel het organiseren van de Zwarte Cross een jongensdroom is, zorgt het niet-maken van muziek ook voor de nodige afkickverschijnselen. Het muzikant-zijn is het best te zien als een ongeneselijke aandoening. Na een tijdje wordt de drang om zelf weer nummers te schrijven en voor een publiek op te treden te groot om tegen te vechten. En waarom zou je ook? “Je blijft toch gewoon muziek maken. Je blijft muzikant. Ik had nog een aantal ideeën voor nummers op de plank liggen die niet zo geschikt waren voor Jovink. Met zo’n band zit je toch een beetje vast in een bepaalde muzikale hoek. En toen we met Jovink stopten dacht ik: hier gaan ik mee aan de slag! Thuis heb ik een serie liedjes opgenomen en die heb ik aan Pieter Holkenborg (Automatic Sam) laten horen. Hij was meteen enthousiast! We gingen af en toe een avond bij elkaar zitten om muziek te maken. Hij achter het drumstel en ik met m’n gitaar.”

Binnen de kortste keren werd de oefenruimte gevuld door een twaalfkoppige band, compleet met blazers en achtergrondzangeressen. “Het was eigenlijk de bedoeling om één keer per maand bij elkaar te komen om gezellig muziek te maken. Dat deden we ook, maar de muzikale klik was zo goed  dat er meteen een soort chemie ontstond. En dat heb ik eigenlijk nooit eerder meegemaakt. Vanaf dat moment ben ik serieus met nummers aan de slag gegaan. We zaten iedere week in ons repetitiehok. Ons debuutalbum is klaar en er liggen al weer voldoende nummers voor ons volgende album.”

“Om de chemie zo goed mogelijk te vangen op cd hebben we besloten om ons debuutalbum live en analoog op te nemen in een grote studioruimte. We hadden zelf wat repetitieopnames en die klonken eigenlijk best gaaf. Onze bedoeling was dan ook om de cd ook zo te laten klinken, maar dan in een veel betere kwaliteit. Een heel weekend lang zaten we, dag en nacht, met elkaar in de studio om gewoon lekker muziek te maken en te  jammen. Allemaal blijven slapen. Potje bier erbij, geen planning, gewoon lekker relaxed. De opnames gingen soms tot half vijf ’s ochtends door. De sfeer zat er zo goed in dat we de nummers, zonder enige moeite, op de band konden knallen.”

The Kotten Fields Sessions komt op 17 februari uit en wordt 19 februari officieel gepresenteerd in de Melkweg, Amsterdam. Toch krijg de Achterhoek de primeur. Zaterdag 11 februari presenteert de band het debuutalbum in de Radstake, Heelweg. Wil jij hier graag bij zijn? 3voor12 gelderland geeft in samenwerking met The Backcorner Boogie Band 3 x 2 kaarten weg.
De albumtitel verraadt dat het album in Kotten is opgenomen, maar in welke studio? Mail je antwoord naar anne@3voor12arnhemnijmegen.nl. 

Benieuwd? Luister alvast naar het album op www.backcornerboogieband.nl.