Nijmegen
De band presenteert vanavond het tweede album, Shake A Wave, dat vandaag ook officieel is uitgekomen. Het lijkt zowaar een officiële releaseparty in de geboortestad voor zanger Cas, gitarist Teun en drummer Bram Kniest (alleen Lars is geen Nijmegenaar). Zelf weten ze van niets. Teun: “Het zou planning kunnen zijn, maar niet de onze. Onze boeker heeft er misschien  rekening mee gehouden dat we uitgerekend op deze dag in Nijmegen staan. Ik ga er maar van uit dat het zo is.” Spelen in de geboortestad geeft Teun in ieder geval een speciaal gevoel. “Je ziet opeens je vader bij de  soundcheck en je moeder bij het optreden, waarvoor ze waarschijnlijk weer de hele familie heeft uitgenodigd”, lacht Teun.  Een Nijmeegse band is Go Back To The Zoo eigenlijk nooit geweest. De band ontstond in Utrecht en verhuisde naar Amsterdam. Het is voor hen ook niet belangrijk. “We zijn gewoon een Nederlandse band, geen Amsterdamse of Nijmeegse. Nederland is zo ontzettend klein. Het is een uurtje rijden naar Nijmegen vanaf Amsterdam en ik ben zelf Fries”, vertelt Lars.

Op de grens tussen irritatie en vriendschap
Vorig jaar spraken we ook met de band. Het debuutalbum was toen een half jaar uit. De vraag of dit debuut overtroffen kon worden werd toen al  verzekerd. De band weet dit nu ook te bevestigen.  Teun: “We hebben het livegevoel beter kunnen vangen op deze plaat. We zijn dichter bij het geluid gekomen dat we in gedachten hadden. Als je een demo schrijft, heb je een bepaald idee over hoe het zou moeten lopen. In de studio probeer je dat uit te werken”. Lars vervolgt: “’Beter is natuurlijk een abjecte term. Benny Blisto was op dat moment het toppunt van ons kunnen. Nu zijn we verder gegroeid en dat blijven we doen.” Het vele touren en samenzijn levert een sterkere band op tussen de bandleden individueel. Waar Kings of Leon bijna ten onder gaat aan het vele samenzijn, heeft Go Back To The Zoo zich in een vroeg stadium gewaagd aan de test der vriendschap. Op de plaat is dit terug te horen, volgens Lars: “We hebben bewust ervoor gekozen het livegevoel te vangen op deze plaat. Live werden de nummers namelijk anders dan ze op Benny Blisto klonken. Het gevoel dat we met zijn allen de hele tijd aan het touren zijn en ook samen naar het buitenland zijn gegaan om te werken aan de nieuwe plaat, doet wel iets met een band. We zaten echt op de grens tussen irritatie en vriendschap. Daaruit hebben we geprobeerd iets moois te maken. Dat hoor je ook wel terug, volgens mij.”

Shake A Wave
De band zat niet stil en waagde zich aan binnen- en buitenland.  Twee maanden na het uitkomen van Benny Blisto vertrok de band tijdens een weekje vrij in november 2010 naar Frankrijk om te werken aan nieuw materiaal. Een goede keuze zegt Lars: “Het voelde goed om te merken dat we nog vol inspiratie zaten, terwijl het debuutalbum net uit was.” De keuze voor Frankrijk is volgens Teun erg simpel: “Weggaan was voor ons handig om alle ideeën te registeren en daar een overzicht van te maken. In Frankrijk hadden we een boerderijtje waar niks te doen was. We konden de hele woonkamer als repetitieruimte gebruiken. Niemand zou klagen of die takkeherrie wat zachter mag.” Eind 2011 reisde de band af naar Berlijn om een maand lang te gaan werken aan het nieuwe album. “In Berlijn hebben we demo’s opgenomen. We hebben er gerepeteerd, nummers geschreven en afgemaakt”, vertelt Teun. In Brussel nam de band de plaat op bij de ICP Recording Studio’s met producers JB Meijers (De Dijk) en Dennis van Leeuwen (Kane). De band had misschien ook in Nederland een gelegenheid kunnen vinden om aan de slag te gaan met de muziek, maar het buitenland leek logischer. Teun legt uit: “We wilden ons focussen op ons werk en niet afgeleid worden door vrienden of feesten. Soms moet je je even focussen op alleen de muziek.” Lars vult aan: “Bij het schrijfproces van Benny Blisto hadden we allemaal nog een bijbaantje of studeerden we, maar nu hadden we de luxe om naar het buitenland te gaan. Je wordt daar ook geïnspireerd door de nieuwe mensen die je ontmoet. Zo werk je een nummer dan weer uit dat je in Nederland bedacht had.”
De nieuwe plaat Shake A Wave is geen plotselinge ommekeer van de band. Dat de band gegroeid is, kan gerust gesteld worden. De nieuwe plaat klinkt niet alleen donkerder, ook de liedjes vormen een dynamischer geheel. De band kiest bewust nooit voor titeltracks. “Bij titeltracks ligt de nadruk op het nummer. Alsof zo’n nummer het hele album uitlegt. Wij zien een album als een roman, een geheel, met een titel die uit dat geheel, door een gevoel dat je erbij krijgt, ontstaat”, aldus Lars.  Een donkerder gevoel misschien wel. Waar Benny Blisto vooral over feestjes en lol lijkt te gaan, ofwel door de tekst ofwel de vrolijke muziek, lijkt de band nu  volwassen geworden. Thema’s als liefde en toewijding, maar ook de gevaren van de wereld lijken overmacht te nemen. Lars: “We hebben geprobeerd nu echt iets te zeggen. Bij Benny Blisto hadden we over iemand anders wat te zeggen. We hadden een personage gecreëerd die als spreekbuis diende. We namen afstand. Deze plaat is in dat opzicht persoonlijker geworden.” Daarnaast is het een weerspiegeling van een periode volgens Teun: “Je schrijft over waar je over nadenkt of  veel mee bezig bent. Tijdens het schrijven van een refrein zing je het eerste wat in je opkomt en dat voel je dus ook op zo’n moment. De sound is daardoor ook verandert. Je luistert misschien andere muziek of wil eens wat anders proberen. Het is allemaal onbewust, je maakt het gewoon mee.”