De jaarlijkse Muzikantendag van Buma en Sena, vond zaterdag plaats in Nijmegen. Doornroosje wordt wakker voor artiesten als Perquisite, manager van Go Back To The Zoo Remy Meijer en onze eigen Torre Florim van De Staat. Het is een lange zit, maar het is een slapend onderlichaam waard. Als Lucky Fonz III de dag heeft geopend kan het informatieve programma beginnen. In de kleedkamers kunnen de muzikanten een minuut van hun demo laten beoordelen door mensen uit het vak tijdens de demospreekuren.

Om één uur begint Torre Florim in de grote zaal. Met een bespreking van de werkwijze die hij hanteert bij het schrijven van De Staat-nummers, geeft de lokale held de bron voor het succes van zijn band weg. Met een speciaal voor de muzikantendag ontwikkelde compositie, legt hij laagje voor laagje uit hoe zijn muziek van de grond komt. Als voorbeeld voor een ongecompliceerd maar goed nummer noemt Torre de wereldhit van Michael Jackson, Bad, waarvan hij de de bas- en gitaarlijn neuriet. “De kunst,” vertelt hij, “is de kracht van kleine veranderingen, die bovenop die sterke eenvoudige basis komen.” Over zijn eigen compositie grapt de president van De Staat: “Da’s goud hè, wat ik hier in handen heb.” In drie kwartier worden de aanwezigen door de structuur van een song gesleept. De charismatische frontman laat hen echter achter met een cynische boodschap wat betreft het beroep van muzikant in een band: “Je bent de band die je graag wil zien, dus je kunt nooit jezelf zijn.”

Na het muzikale betoog van Torre, is het de beurt aan producer Perquisite, bekend van het voormalige hiphop duo waarin Pete Philly zijn wederhelft was. Nu hun wegen zich gescheiden hebben, zijn ze beiden nog steeds heel succesvol. Perquisite houdt het net als zijn voorgaande spreker, erg simpel. Hij activeert het publiek om samen met hem een hiphop beat samen te stellen. Van ritselende sleutelbossen, slurpgeluid, synchrone claps tot zangstemmen, Pieter Perquin (wat zijn echte naam is) maakt gebruik van de vele akoestische mogelijkheden. Hij loopt deze geluiden, en bouwt daar een beat uit op. Hij laat zien hoe hij in een mixprogramma kan spelen met de frequentie en het ritme van de geluiden waardoor er een samenhangend geheel ontstaat: de hiphop beat met zang. De beste vragen komen vaak van de meest jeugdige mensen: “Waarom gebruik jij geen Apple?” Perquisites antwoord spreekt boekdelen: “Het maakt niet uit wat voor apparatuur je gebruikt; het gaat erom dat wat je produceert goed is.”

Als de nieuwe beat met instemmend en ritmisch geknik van de hiphoppers voor in de zaal wordt beantwoord, laat ook Perquisite de muzikanten en andere geïnteresseerden achter met een wijze les: “Zet iets in elkaar en laat het vervolgens een week liggen en kijk er dan nog eens naar. Vraag je vrienden wat zij er van vinden, doe iets met die feedback. Wat je maakt is al uniek doordat het proces uit jezelf komt. Uiteindelijk telt het resultaat. Het is altijd jóúw beat.”

In de kleine zaal start om drie uur de presentatie Boeken doe je zo! van Lars Kelpin, projectmanager van de organisatie voor de Amsterdamse popmuziek, GRAP. Kelpin is tevens zes jaar lang programmeur geweest van concertzaal Speakers in Delft. Een ervaringsdeskundige dus, als het gaat om programmeren. In zijn inleiding schetst hij de beweegredenen van de kroegbaas voor het programmeren van muziek: klantenbinding en de liefde voor muziek. De laatste komt volgens hem aanzienlijk minder voor dan de eerste. Hiermee wordt de toon van de presentatie meteen gezet; het commerciële belang heeft prioriteit. Lars’ spreekuur is voorzien van een duidelijke opbouw, hij behandelt achtereenvolgens de jongerencentra, het clubcircuit en festivals.

Hoe profileer je je als artiest? Hoe kun je het beste contact opnemen met programmeurs van poppodia en festivals? Wat zet je in de biografie op je website? Dit is slechts een greep uit de vele vragen die Kelpin beantwoordt. Zijn tips voor muzikanten zijn om niet te hoog in te zetten door eerst eens te proberen om voor een kratje bier te spelen bij een jongerencentrum. Ook adviseert hij om in contact te komen met bands uit hetzelfde genre zodat je wellicht in hun voorprogramma mag spelen en om programmeurs van poppodia op persoonlijke wijze te benaderen. De belangrijkste tip van Lars is, dat je moet beseffen dat je niet alleen muziek maakt maar dat je ook je ook ondernemer bent. De muziekbusiness komt niet naar jou toe, dus neem initiatief en wees creatief!

Een ander aspect van het vak muzikant: hoe kom ik op de radio? Laat dat nou exact de titel zijn van het volgende programmaonderdeel. 3FM-programmeur Tijs van Liemt, plugger Erwin Vogel en Flip van der Enden van Pinguin FM, de opvolger van het ter ziele gegaande KINK! FM zitten in het panel dat de vragen van de aanwezigen beantwoordt, onder leiding van freelance journalist Claire van der Hall. Het misverstand dat heerst bij het publiek, is dat de radio moeilijk bereikbaar is. “Integendeel,” zegt Tijs, “3FM heeft heel toegankelijke programma´s als de Freak Night en Extra Weekend.” Ook kunnen bandjes en soloartiesten op woensdagochtend tussen tien en elf langskomen op het mediapark om daar beoordeeld te worden door radiomakers.

Nu is het voor sommige bandjes misschien nog te vroeg om naar nationale radio te stappen. Dan zijn er nog altijd lokale radiozenders die interesse hebben in jong talent. Claire vindt in het publiek een van de presentatoren van Het Muzieklokaal Nijmegen, die uitlegt wat de mogelijkheden zijn voor airplay en live-optredens of interviews op de lokale radio. De boodschap van de heren heeft veel weg van die van Van Liemt: “Durf jezelf aan te prijzen en grijp je kansen, want de afstand is niet zo groot als je denkt.”

Na een serieus praatje door Erik Verzijl van Buma Sena, is het tijd voor de apotheose van vandaag: de presentatie van demo’s van de artiesten die deze in de dropbox hebben gedaan. Presentator Jasper van Vugt, bekend als journalist in onder andere muziekblad OOR, ziet erop toe dat het allemaal vlot verloopt en dat iedere demo wordt beoordeeld. Tijs van Liemt (3FM), Rense van Kessel (Friendly Fire), Bobby Sukhraj (Imagem Music) en Henk Kanning (3VOOR12) geven live hun mening over de eerste minuut van de demo’s en geven aan of zij volgens hen potentie hebben.

Alle artiesten zitten zelf in de zaal, alhoewel... Als Jasper van Vugt merkt dat een band niet in de zaal zit, maakt hij een statement. Hij zet de demo rechtop op de vloer en trapt hem stuk. Bij latere vragen of artiesten in de zaal zijn, wordt direct gereageerd, want je plaat zal maar kapot gemaakt worden in plaats van beoordeeld in de zaal en misschien zelfs gedraaid op de radio. Vakkundig worden alle demo’s besproken en de artiesten krijgen applaus voor hun dapperheid.