Drones, soundscapes, geluidscollages. Voor veel mensen staat dat gelijk aan een hoop herrie die allemaal hetzelfde klinkt. De drie mooie optredens in Extrapool laten woensdagavond echter zien en horen dat er in deze muziekvormen een rijke variatie is, waar genoeg plaats is voor subtiele en rustgevende elementen.

Het publiek wordt deze avond eerst bij de kladden genomen door de Duitsers Claus Van Bebber en Ignaz Schick. Voor beide heren zijn turntables en platenspelers de basis instrumenten. Samen creëren beide ze een indrukwekkende geluidscollage die veel van de luisteraars verlangt. Gewapend met rubberen strips, plastic lepeltjes, piepschuim en heel veel andere voorwerpen creëert Ignaz Schick met zijn turn table een rijk pallet aan geluiden en ritmes. Echte lp's of singles komen hierbij niet aan te pas. Claus Van Bebber daarentegen gebruikt daadwerkelijk vinyl. Op de drie oude platenspelers worden telkens verschillende platen afgespeeld die elk op de een of andere manier zijn bewerkt. Soms zit er een loop in de plaat, een andere keer zie je door de krassen het originele vinyl niet meer of hoor je juist alleen het tikken van de naalden.

Het lijkt alsof een Tibetaanse monnik ergens in de verte een klaagzang start om vervolgens te worden overstemt door stoomlocomotieven en laagvliegende helikopters. Veel lijkt van toevalligheden af te hangen, maar op de een of andere manier past het allemaal perfect bij elkaar. Na bijna een uur houden beide heren het voor gezien en kan het publiek even op een verdiende adem en luisterpauze komen.

Veel toegankelijker is het optreden van de Noor Svarte Greiner. Zijn optreden heeft soms iets weg van Godspeed You! Black Emperor, maar de muziek van het duo Deaf Center waar Svarte Greiner ook deel van uitmaakt, klinkt vanavond uiteraard ook door. Gewapend met een strijkstok, een gitaar en een batterij aan effectpedalen vult hij de ruimte laag voor laag met een prachtige trieste soundscape. Geconcentreerd neemt hij het publiek mee in een subtiele draaikolk van geluiden die per laag dreigender wordt. Voordat de boel ontspoort, worden de geluidslagen weer één voor één afgepeld en kabbelen rustige gitaardeuntjes nog een tijd lang door de ruimte om uiteindelijk weg te sterven.

Bij het optreden van de eveneens uit Noorwegen afkomstige Alexander Rishaug komt veel meer elektronica kijken. Vooraf opgenomen geluiden en field recordings worden uit een laptop getoverd om samen een op en neer deinende drone te vormen. Doordat Rishaug op subtiele wijze te varieert met geluiden, melodieën en volume, voelt zijn muziek als een warme jas tijdens een wandeling in de sneeuw. Gesteund door vier lampen die op een eigen ritme aan en uit gaan en een keyboard weet ook Alexander Rishaug het publiek mee te zuigen in een mooie instrumentale geluidstrip.

De drie optredens in Extrapool brachten deze avond een prachtige kijk in de enorm verschillende vormen van drones of soundscapes of hoe je het ook mag noemen. Van mij mag de winter komen; de perfecte soundtrack werd deze avond immers al gespeeld.