Gelukkig zijn de weergoden de tweede dag van de Music Meeting een stuk gunstiger gestemd. Een lekker voorjaarszonnetje schijnt in al zijn glorie. De gevolgen van het slechte weer zijn in het bijzonder bij de marktkraampjes goed zichtbaar. Plassen water maken het lopen daar zeer onaangenaam. Jammer dat de organisatie daar niets aan gedaan heeft.

Het eerste optreden vindt plaats in de Apollo-tent. Trio Biondini-Godard-Niggli past prima op de vroege zondagmiddag. Alsof je rechtstreeks in MuziekMozaïek van wijlen Willem Duys beland bent. Kamerjazz met een hoofdrol voor accordeonist Biondini. Af en toe kijkt hij alsof hij ontzettend veel problemen met zijn stoelgang heeft. Minder vermakelijk is de muziek, die maar eindeloos voortkabbelt en slechts sporadisch onderbroken wordt door een meer uptempo nummer. Maar dan is het gelijk ook goed raak. Drummer Niggli laat dan horen dat hij meer in huis heeft dan voorzichtige begeleidingsbeats. Bassist Goddard hangt dan zijn bas aan de wilgen en voorkomt met zijn tuba dat de zaal indut.

Bij het Intro-podium kun je genieten van authentieke Argentijnse volksmuziek uitgevoerd door de workshopband onder leiding van Leonardo Martinelli. De vrolijke klanken laten je effe wegdromen. Een feest voor het oor.

Op het Mondo podium laat de Gangbe Brass Band horen dat ze bijzonder veelzijdig zijn. Naast het optreden van gisteravond (een gastoptreden met Dobet Gnahore) staan ze nu met de lokale harmonie op het podium. Het blijkt een bijzonder optreden. Binnen een mum van tijd zorgt de stuwende Afro-brass ervoor dat iedereen lekker staat te dansen. Wat een ritme en wat een swing verzorgen de altijd goedlachse mannen uit Benin.

Noreum Machi mag je gerust als een van de hoogtepunten van de Music Meeting beschouwen. Het Koreaanse percussiegezelschap verzorgt een werkelijk spetterende show waarbij dans, percussie en gezang tot een mooi geheel samenkomen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het publiek in de uitpuilende Apollo met ingehouden adem kijkt en luistert.

Maar ook een aantal Nederlanders laten zich van hun betere kant zien. Op de Mondo-bühne zorgt het onlangs opgerichte JuJu Bros voor het tweede hoogtepunt van de dag. Met name Anton Goudsmit, bekend van Het New Collective en The Ploctones, laat niet alleen horen dat hij een van de betere jazzgitaristen is, maar ook heel veel gevoel voor show heeft. Het is jazz met een vette knipoog naar funk. Zeer smakelijk opgediend en door het aanwezige publiek gretig geconsumeerd. Jammer dat dit voorlopig hun enige optreden is. Dit is echt een formatie die moeiteloos hoge ogen zou gooien in het Nederlandse clubcircuit.

Na deze twee mooie optredens valt het Joseph Tawadros Quartet wat tegen. De oed-speler is zeer bedreven maar kan helaas niet een heel uur lang boeien. Noch alleen noch met begeleiding. De set wordt wel fraai opgebouwd. Telkens schuift er een muzikant aan bij Joseph. Eerst een tamboerijnspeler, dan een bassist en als laatste een gitarist.

In de Mixed Media Lounge vinden de hele dag interviews en kleine optredens plaats. Ook daar zijn de Gangbe Brass Band weer te vinden. Ze spelen een aantal nummers en worden geïnterviewd. Hilarisch wordt het als blijkt dat de mannen alleen maar Frans beheersen en de interviewer daar niet echt wat mee kan. Net als het publiek, dat geen idee heeft waarover het interview gaat.

Op het Intro-podium laat de workshopband onder leiding van de Zwitser Lucas Niggli horen dat je in korte tijd toch een drietal leuke jazz-improvisaties kunt neerzetten. De band bestaat naast Lucas (die zelf ook meedrumt) uit een tweede drummer, trombone, trompet en twee zangers. Een zeer goed gelukt experiment.

Ook Jungle By Night laat van zich horen in de Mixed Media Lounge. Voor een handjevol mensen laten deze jongelingen horen dat er een grote carrière in het verschiet ligt. Later op de avond zullen ze nog een spetterend optreden in Club ¡MM...! in Doornroosje verzorgen.

Ondertussen is het op het terrein zo vol geworden dat het heen en weer lopen tussen de Mondo en de Apollo bijna een onmogelijke zaak is geworden. Na het zeer dansbare optreden van de Super Rail Band is het een uitdaging om het festivalterrein te verlaten. Als de organisatie besluit om entree te heffen om de veiligheid van de bezoekers te vergroten, dan zou een gescheiden in- en uitgang geen overbodige luxe zijn.