In Merleyn vanavond een optreden van het excentrieke Glasser. Zoals het hoofdacts vaker gebeurt, was het voorprogramma interessanter.
Met een indringend ritme is de muziek van Eklin fascinerend en op een onaangename wijze betoverend. De ritmesectie is duidelijk het sterkste onderdeel van het kwintet. De structuur is zo stevig als het fundament van een wolkenkrabber en geeft de rest van de band de ruimte om hierop voort te borduren. Met versnellingen weten drummer en bassist de intensiteit te verhogen. De muziek wordt hierdoor nog beklemmender, maar des te fascinerender.
Eklin is rustgevend en meditatief. Door de angstaanjagende effecten van de gitarist en de toetsenist, begeeft men zich echter op het randje van een nachtmerrie. Mede door de geluidslandschappen en het herhalende karakter van de horrorklanken, weet Eklin het toch al schimmige Merleyn in een donker hol te veranderen. Minpunt is het gebrek aan interactie met het publiek. De ambient rock van Eklin is toch al behoorlijk in zichzelf gekeerd; dat is geen reden om zich in de capuchon te verstoppen, of met de rug naar het publiek te staan.
Raar uitgedost, sterke percussie, eigenwijze electro en een aparte zangstem. Bij Glasser dringen zich vergelijkingen op met Björk, The Knife of Fever Ray. Glasser is echter minder dromerig dan Fever Ray, heeft minder sprongkracht dan The Knife en Björk is toch van een andere planeet. Glasser overtuigt dankzij een sterke stem die vooral solo schittert, zoals tijdens het a capella intro. Dit is echter ook een van de minpunten. De stem lijkt nooit geschikt voor het soort muziek die Glasser wil maken. De stem is niet apart genoeg en kan zich niet afzetten tegen de allesoverheersende electro en percussie.
De prominent aanwezige electro is echter ook het zwakke punt. Over het algemeen is deze niet boeiend of ook maar enigszins interessant. Afgezien van de leuke spitsvondigheden dompelen de bliepjes en beats rechtstreeks richting limbo. De krachtige aanzet lijkt veel goeds te voorspellen maar het beklijft niet. Glasser heeft duidelijk van die momenten waarop zij excelleren, maar na drie kwartier blijft een vieze smaak over. Naast de spaarzame goede momenten, de gekke kostuums en de rare dansjes, is er toch meer nodig om een optreden te laten slagen.