In de eerste studentenkamer zit Klaske Oenema klaar om te beginnen. Ze zit op een stoel en begeleidt zichzelf door middel van een draagbare cd-speler. Naast haar staat een ouderwetse overheadprojector die je vroeger vaak in collegezalen zag. Vanavond gebruikt Klaske die om de verhalen uit haar liedjes uit te vouwen tot projecties. Letterlijk; ze opent een doosje, pakt een papiertje, vouwt het open en legt het nonchalant neer. Klaskes stem is lieflijk, maar de liedjes zijn filosofisch en serieus. De teksten zijn prachtig en in een mooi Engels gezongen. Als intermezzo spreekt ze af en toe in het Nederlands het publiek toe en vertelt verhalen. Allemaal even ontspannen. Dat maakt het tot een bijzonder optreden dat prima past in een kleine studentenkamer.

Mathijs Leeuwis zit in een propvolle kamer. Deze jonge singer-songwriter met band maakt een kruising tussen blues en folk. Hij wisselt serieuze liedjes af met vrolijke, herkenbare songs. Af en toe is hij onverstaanbaar omdat hij onversterkt zingt, maar meestal is het goed te volgen. Fijn, want zo horen we de teksten goed. In de serieuze liedjes is Leeuwis op zijn best. Hij verhaalt over ziektes en angst voor de dood en pesten. Het meisje op school dat bang is, collega’s die dood gaan, we kennen het allemaal. Hij rijmt het allemaal vrij simpel aan elkaar zonder dat het irritant wordt. Ondanks dat hij nog geen dertig is, klinkt Leeuwis erg volwassen. De combinatie met zijn band, met onder andere piano en viool, maakt dit tot een veelzijdig optreden. Grappig, vrolijk en serieus, Leeuwis lijkt het allemaal te kunnen.

In de keuken van de studentenflat in de stad is het ondertussen al erg gezellig. Het jonge publiek laaft zich aan het bier en de goedkope rosé. Stiekem Met Je Gedanst schalt uit de soundsystems en even denk ik dat ik op het Beesfeest ben beland. Maar ik ben hier voor Boef en De Gelogeerde Aap, een hiphopact uit Tilburg. Niemand vindt het erg dat ze iets te laat beginnen, want het maakt niet uit wat er gedraaid wordt, gedanst en gesjanst wordt er toch wel. De Aap krijgt het publiek dan ook meteen mee. Hij is de frontman en ceremoniemeester en Boef maakt de beats. Voor de gelegenheid is er trouwens nog een tweede rapper. Het is een leuk feestje. Deze act heeft niet alleen een lekkere beat, maar is ook veelzeggend. De teksten zitten vol rijmvondsten en grappige wendingen. Je hoeft niet veel verstand te hebben van hiphop om te zien dat dit echt goed is, want iedereen staat te dansen op de slimme, goed afgestemde muziek. En omdat het de laatste ronde van vanavond is, zit er zelfs een toegift in, waarna het tijd is voor het eindfeest in Doornroosje.

Op dit Stukafeest luisteren we nog naar Krause, electro-act uit Groningen. Het is raar om ineens in een echte concertzaal te staan met een artiest op een echt podium met echte professionele technici. Maar Krause is de hype niet waard. Na alle kwaliteit van vanavond valt dit optreden tegen. Krause doet al huppelend en zingend haar best, maar het geluid is vanavond verschrikkelijk. Al snel lonkt de bar meer dan de dansvloer. Krause’s synthie electropopliedjes lijken allemaal erg veel op elkaar en zijn weinig origineel. Dit soort acts zijn er al genoeg, en vaak leuker. Of we volgend jaar nog van haar horen is dan ook de vraag. Gelukkig is er wel weer een Stukafest.

Lees hier deel één van het verslag!