Na door het hele land optredens te hebben gegeven staat de Franse band Babylon Circus vanavond in Arnhem. De groep wordt geroemd om hun live-shows en zoals de spelers zelf al aangeven willen ze er deze avond alles uithalen, omdat het in deze tour hun laatste optreden is in Nederland.

Babylon toont zich meteen: de eerste zanger bedient zich van verschillende talen. Hij begint heel dapper in het Nederlands en weet er een paar heel behoorlijke zinnen uit te krijgen. Daarna gaat converseren met de zaal in het Engels en zingen in het Frans. Het spijt de man verder geen Nederlands te spreken, maar gelukkig spreekt de band naar eigen zeggen de universele taal van de muziek.

Tot zover Babylon. Circus uit zich in het optreden. De negen Lyonese mannen zijn meesters in het bespelen van de zaal. Althans, voor een publiek dat daar gevoelig voor is. En dat is het zeer zeker deze avond in Luxor Live. Er zijn weinig woorden en klanken nodig om de zaal aan het springen, pitten, klappen of juichen te krijgen.
De eerste zanger voert vlot en gewiekst het woord, de tweede zanger zorgt voor mimische of clowneske gebaren ter ondersteuning en alle bandleden zijn erg goed in het knipogen en lachen naar het vrouwelijk schoon in de zaal.
Het dansende publiek is misschien drukker met springen en juichen dan echt letten op deze spielerei. Of het laat zich er eenvoudigweg gewillig door inpakken. Maar wie zich even distantieert kan het ook zien als een trefzeker kunstje, dat uiteindelijk afleidt van de muziek.

De nummers die gespeeld worden zitten goed in elkaar en laten verschillende stijlen horen en zien, zonder breuken te vertonen. De inleidingen van de zangers helpen om het een geheel te laten zijn. De band speelt mestizo, die verweven is met ska- en reggae en in sommige nummers uitloopt naar rock. Maar daarnaast brengen ze bijvoorbeeld ook een ode aan het Franse chanson. Bij de stevigere nummers zijn het vooral de gitaren die de boventoon voeren, bij de wat lichtere mestizo en guinguette worden instrumenten als trombone, saxofoon en natuurlijk accordeon ingezet. De spelers werken en spelen goed samen en gunnen elkaar afwisselend de spotlights en credits voor solo's. De band is energiek en enthousiast, en houdt dat vol tot aan het eind van de tweede lange toegift.

Toch is de vraag of ze beter zijn in spelen of in bespelen. Goede muzikanten zijn het zeker, en ze zijn zeer verdienstelijk in hun genre. Maar heel veel meer dan vermakelijk of gezellig is het niet. Voor een avondje plezier is dat prima, maar wie graag vernieuwende, dieper bezielde of verpletterende muziek wil horen zal zijn heil elders moeten zoeken. Voor hen liever wat minder show en wat meer muziek. Al is die show waarschijnlijk nu juist net wat Babylon Circus maakt tot wat het is.