Remco Campert is dit jaar al 80 geworden, maar zijn gedicht ‘Jongeling deel 2’ is van alle tijden. Het verhaalt over een meisje dat op een feest te veel drinkt en de leegte vult met mannen. Dat meisje kent iedereen wel. Misschien ben je het zelf of ben je ook maar met haar naar bed geweest. Je kunt het gedicht op veel manieren lezen en interpreteren. Basis voor veel liedjes zou je denken. Vanavond gaan zeven artiesten en formaties deze uitdaging aan, en dat blijkt nog best moeilijk.
Campert zelf opent de avond. Het is een prachtige man en ook al is hij oud, hij oogt nog kwiek. Elke artiest zal nu op zijn beurt een paar eigen nummers spelen en dan zijn of haar versie van Camperts gedicht laten horen. Als eerste is het de beurt aan Mark Lotterman, die misschien wel de grootste verrassing van vanavond is. Lottermans optreden past goed bij deze herfstavond: zijn zware stem, melancholische teksten en zijn zwartgalligheid zijn meeslepend en ontroerend.
Na een snelle ombouw is het de beurt aan de Eindhovense rapper Macronizm. Hij is de enige vanavond die geen muziek met een gitaar maakt, en dat is eigenlijk wel zo verfrissend. Hij verleidt het publiek tot het noemen van een locatie, activiteit en persoon voor een nummer en doet een freestyle over Jan Peter Balkenende die in Nijmegen een trui breit. Echt heel goed is het niet deze theatersportachtige improvisatie, maar dat mag de pret niet drukken. Het publiek klapt vrolijk mee. Macronizms gedicht-interpretatie is eigenlijk wel een van de origineelste, en het is jammer dat er in de andere uitvoeringen niet wat meer variatie is. De meeste acts volgen de tekst letterlijk. Dat kan natuurlijk. Maar het gedicht laat zich niet zo goed zingen omdat het niet altijd rijmt, zoals een popsong dat meestal wel doet. Zo lijkt het of de artiesten de tekst niet zo goed begrijpen.
Ook Leine doet wat leuks met het gedicht. Zij heeft er een Engelstalig liedje van gemaakt. Des te origineler, omdat het meeste wat ze zingt wel in het Nederlands is. Awkward I die hiervoor optrad, koos ook voor een Engelstalige benadering. De zanger zingt aardig, maar het gaat allemaal wel snel vanavond. Een paar liedjes, een liedje pauze en weer een artiest. Zo komt iedereen aan bod en loopt er niemand weg, maar het had wel wat rustiger gemogen.
De grootste publiekslievelingen van vanavond zijn Tom Pintens en Giovanca. Pintens, voormalig gitarist van Zita Swoon, maakt tegenwoordig Nederlandstalige muziek. Giovanca maakt prachtige warme dansbare soulmuziek. Beiden zijn rasartiesten en ze geven een overtuigd optreden van hun eigen nummers. Het liedje van Campert komt er wat verloren achteraan en ze hebben allebei moeite de tekst te onthouden. Maar iedereen zingt mee met Giovanca en Remco Campert zelf, die voor de gelegenheid achter de coulissen vandaan komt.
De avond eindigt met Peter te Bos en zijn Claw Boys Claw. Na onder andere Rosie, een van de grootste hits, laten ze hun rock-’n-roll-versie van Jongeling horen. Weer horen we dat auto’s kunnen rijden in een waas van weemoed. En je denkt over de keren dat je dronken bent geweest en de meisjes die je kent, maar toch heb je wel eens betere feestjes gehad.