Stel je voor. Je speelt met wat vrienden in een bandje. Wekelijks wordt er intensief gerepeteerd. Je droomt van een mooie carriere in de muziek. Eindelijk gloort er licht aan de horizon: je staat in de grote zaal van het net geopende Luxor. Weliswaar als support act, maar toch. Je hebt het aan al je vrienden vertelt en sommige hebben zelfs de moeite genomen om naar het optreden te komen. Wat een teleurstelling moet het dan zijn als er nog geen honderd mensen de immens grote zaal bevolken. Het overkwam de Arnhemse bands Payday en The Analog Project aflopen vrijdag in Luxor. Het Arnhemse Payday speelt een mengelmoes van grunge en stonerrock, zoals we dat kennen van hun grote voorbeelden Nirvana, Pearl Jam en de Foo Fighters. Zo goed als deze bands is het trio nog lang niet, maar ze maken vorderingen. De pompende bas en het strakke drumwerk zorgen ervoor dat er een lekker vet geluid neergezet wordt. Als de gitarist, die tevens met de zang belast is, zich op dat laatste richt en de gitaar de gitaar laat kan de sound dit goed hebben. De nummers zijn uitermate pakkend en de set van goed een half uur is voorbij voor je er erg in hebt. Hoogtepunt vormt een kwartet gillende meiden in het publiek die middels bordjes laten merken welke band hun voorkeur kan wegdragen. Voor The Analog Project is het optreden een afsluiting van een korte tour langs de Nederlandse velden. De mannen gaan de komende tijd de studio in om hun eerste echte full-length op te nemen. Dat ze live hun mannetje staan laten ze vanavond maar weer eens goed zien. Met uitstekend spel maar vooral een goed gevoel voor het show wordt er een prima set neergezet. De charismatische zanger, maar met name het basbeest geven brengen geven net dat stukje extra aan het optreden. Ben benieuwd om ze er in slagen dat live-gevoel ook op een geluidsdrager vast te leggen. Jammer dat er geen toegift meer in zit. Ze hedden het wel verdiend! VanKatoen is het voorbeeld van de doe-het-zelf band die het ver geschopt heeft. Inmiddels heeft de band op Lowlands, Pinkpop en Parkpop gestaan. Een unieke prestatie voor een nederlandstalige nu-metal band. Hun huidige 'Klup-Klup tour' leidt de vijf mannen weer langs de podia waar het allemaal begon. Tijdens het optreden wordt vooral de nadruk gelegd op hun laatste album 'Door Rood', maar klassiekers als 'Havo' en 'Jij Stinkt' worden niet vergeten. Ook het crowdsurfen is normaal een vast onderdeel van de show. Alleen dat vergt wel dat er voldoende mensen zijn om de surfer door de zaal te dragen. Toch wordt een voorzichtige poging gewaagd, die zeer op prijs gesteld wordt door het publiek. Publieksparticipatie is een sleutelwoord in het succes van Van Katoen. Zanger Bazz is dan ook regelmatig niet op het poduim te vinden, maar tussen het publiek. Na goed vijf kwartier zit het optreden erop. Veel langer doorspelen zou weinig zin hebben, want de zaal is zo goed als leeg gespeeld.