Eerste voorronde aller tijden Gelders Singersongwriterfestival verloopt prima

Diverse sets van Merinde, Chapter30 en Nina van der Leest

Tekst: Maarten Wagemakers / Foto's: Pim Geerts, ,

Het Gelders Singer-songwriterfestival is onderhand een begrip in de regio. Net als in voorgaande jaren proberen artiesten uit alle hoeken van Gelderland een gooi te doen naar de prestigieuze overwinning. Dit jaar experimenteert de organisatie voor het eerst met voorrondes, waarvan de eerste plaats vond in café Camelot.

Diverse sets van Merinde, Chapter30 en Nina van der Leest

Het Gelders Singersongwriterfestival (GSSF voor luie schrijvers) is natuurlijk een oude bekende op de jaarlijkse provinciale agenda. Elk jaar sturen aspirant-winnaars hun eerste schreden op plaat door naar een demopanel, die daar vervolgens de meest interessante acts uit selecteert voor een finaleronde. De inzet? Naast de eer om zich een jaar lang winnaar van het GSSF te noemen, is het ook een opstapje richting de Grote Prijs van Nederland. Nieuw is dit jaar dat er drie officiële voorrondes worden georganiseerd. Zo kan het dus gebeuren dat singer-songwriter minnend Nijmegen massaal richting het bescheiden Café Camelot toogt om daar drie nog relatief onbekende acts in actie te zien. Het bal der wanna-be-finalisten wordt vanavond geopend door Merinde uit Groessen. Hoeveel podiumervaring ze precies heeft is niet bekend, maar dat de zenuwen haar door het lijf gieren is eigenlijk vanaf het begin wel duidelijk. Een beetje bedremmeld wordt haar set met een voorzichtig “ik weet niet wat ik moet zeggen, dus ik begin maar gewoon” ingeluid, om vervolgens enige interactie met het publiek in het daaropvolgende halfuur tot een paar nerveuze blikken te minimaliseren. Aanvankelijk werkt deze verlegenheid ontwapenend: haar compacte, kleine pianoliedjes in de trant van Tori Amos en (vooral) An Pierlé krijgen er een verhoogd intiem karakter door. Tegelijk speelse en grootse akkoorden worden vakkundig gecombineerd met teksten over de wereld om haar heen. Het is pas als ze zich waagt aan een redelijk expliciet nummer als ‘I touched myself’ (dat op het eerste gehoor over precies datgene gaat wat je met een gootmentaliteit zou denken) dat de magie wordt doorbroken. Merinde speelt gewoon door in haar verlegen pose, terwijl je bij zo’n risqué onderwerp minstens een schalkse blik of een inleidend grapje zou verwachten. Dergelijke curieuze risico’s hoef je bij Chapter30 niet te verwachten. Het Arnhemse duo (Remco van Rotterdam en Jelmer Bronsdijk) ziet er weliswaar redelijk link uit met al hun tattoo’s, piercings en zelfs een voorzichtige hanekam, maar muzikaal ontpoppen ze zich al gauw als twee ideale schoonzonen. In tegenstelling tot hun voorgangster heeft Chapter30 al wel een redelijke staat van dienst opgebouwd in redelijk korte tijd, met regelmatige optredens, festivalgigs en zelfs een reportage van TV Gelderland. En als je ze eenmaal in actie ziet, is daar best wel wat voor te zeggen. Het duo staat garant voor het soort intieme luisterliedjes waarbij het prima achterover leunen is met een drankje. Nooit echt scherpe randen, maar gewoon weinig offensieve muziek die rustig voortkabbelt. Gevolg is wel dat er niet bijzonder veel van blijft hangen, maar dat heeft kabbelkoning Jack Johnson er ook nooit van weerhouden een succesvolle carrière op te bouwen. Het slotakkoord van vanavond komt van Nina van der Leest, die ondertussen ook al een tijdje meedraait. Zo maakt ze deel uit van Aedon, een collectief dat zich toespitst op het maken van middeleeuwse muziek en daar ook de nodige prijzen mee wist te winnen. Ook heeft ze al de nodige kilometers gemaakt als duo met Hanne Jacobs. Het programmaboekje belooft vooral veel Ierse en Britse folk, maar eigenlijk toont Nina aan van alle markten thuis te zijn. Het steeds talrijkere publiek wordt getrakteerd op warme pianoballads en akoestische folkliedjes, waarbij Nina met veel charisma en het meest zelfverzekerde stemgeluid van de avond nog maar eens benadrukt niet voor de eerste keer op een podium te staan. Ze durft ook meer risico en afwisseling te leggen in haar composities dan de andere acts van de avond. Dit werkt niet altijd (soms worden haar pianoballads wel erg minimalistisch en abstract, wat lichtjes vloekt met de rest van haar set), maar andere keren pakt dit uitermate goed uit. Met name de indrukwekkende afsluiter waarbij ze zichzelf begeleid op de djembé spreekt vanavond tot de verbeelding. Of het ook genoeg is geweest voor een plek in de finale? Dat is nog even afwachten. Aanstaande vrijdag zal de tweede voorronde van het GSSF in Kultuurhuis Bosch (Arnhem) plaatsvinden, om vervolgens na nog een trio kanshebbers in Oerkroeg Schiller (Aalten) de vier finalisten bekend te maken. Voor de uiteindelijke finale op 22 februari zal het hele circus weer wel terugkeren naar Nijmegen, ditmaal in Merleyn.