Het gaat lekker met The Bloody Honkies. De verkoop van hun debuutplaat ‘The Gospel of The Bloody Honkies' loopt goed en er wordt veel opgetreden. “Binnenkort gaan we zelfs naar Duitsland. Daar is ons album ook goed ontvangen”, zegt Lawrence. “En hopelijk doen we Spanje er ook bij. Daar hebben we ook goede recensies gekregen.” Bang dat ze een hype zijn, zijn ze niet. Lawrence: “Dat denk ik absoluut niet. Bij ons heeft alles een heel geleidelijk en natuurlijk verloop. Wij stonden niet zomaar op de kaart. Ik zou best een hype willen zijn, hoor! Haha! Maar wij zijn nog steeds aan het klimmen.”
Op het podium zijn The Bloody Honkies keiharde rock-’n-roll. Ze willen daar voornamelijk zichzelf mee vermaken. “Dat de toeschouwers ervan genieten is een leuke bijkomstigheid”, vindt Lawrence. Clemens: “Wel willen we bepaalde gevoelens opwekken bij het publiek. Ik vind het mooi dat sommige mensen zich bij onze optredens zo losbandig gedragen. Debiel bijna. Ik denk dat ze dan echte oerdriften vertonen.” Het album ‘The Gospel of The Bloody Honkies’ werd geproduceerd door Torre Florim, de zanger van de Nijmeegse band De Staat. De vriendschap met deze band gaat heel ver terug. “We kennen elkaar eigenlijk al vanaf het begin”, weet Lawrence. “We kwamen elkaar tegen in Willemeen. Daarna hebben we veel dingen met elkaar gedaan, op muziekgebied. We hebben bijvoorbeeld een nummer opgenomen dat op het nieuwe album van De Staat komt te staan. Wout, onze gitarist, woont sinds kort ook samen met Torre in Nijmegen. In ‘The Fun House’. Daar hangen we graag rond.”
Met het opnemen van materiaal voor het nieuwe album gaat het ook goed. Dat gebeurt trouwens nog steeds in ‘The Barn’, de schuur in Barlo. “Dat is een hele fijne plek om te spelen. Het is misschien wel duurder om al die spullen naar die schuur te verplaatsen, maar je kunt er wel vierentwintig uur met muziek bezig zijn. We hebben wel besloten om voor de nieuwe cd de drums in een studio op te nemen.” De inspiratie voor de songteksten, die vooral over leven, dood, vrouwen en sodomie gaan, haalt Lawrence uit zichzelf. “De teksten gaan over alles wat een gezonde jongen bezighoudt. Ik schrijf over wat ik fantaseer of wat mij irriteert. Soms ga ik zitten en verzin ik gewoon wat. Ik vertrouw in ieder geval volledig op mijn fantasie.”
“De songteksten zijn wel belangrijk voor mij. Het is de identiteit die je aan het nummer meegeeft, de ziel van het nummer. Maar het belangrijkste is de muziek.” De songteksten die over sodomie gaan, moeten we volgens Lawrence niet al te serieus nemen. “Omdat de titel van het album ‘The Gospel of The Bloody Honkies’ was, hebben we er ook maar meteen het thema van gemaakt. In religieuze kringen is sodomie nogal verboden, dus gingen wij er lekker tegenin.”