“Een donderslag bij heldere hemel”, zo omschreef mijn collega de onlangs uitgebrachte cd ‘Tomorrow’s gone’. Toch zijn de heren van Okieson al zeker twee jaar bezig. Maar eigenlijk gaat het nog veel verder terug, vertelt Sebastiaan: “Het begon zo’n zes, zeven jaar geleden. Paul, de gitarist, en ik hebben elkaar leren kennen in een cafeetje waar we allebei werkten. We zijn eens bij elkaar gaan zitten en hebben elkaars werk bekeken en beluisterd. Daar zijn een aantal jaartjes overheen gegaan en zo’n twee jaar geleden hebben we besloten een band te beginnen om onze muziek mee uit te voeren. We hebben Ruben en Floris, de drummer, erbij gevraagd en de nummers verder gearrangeerd voor een viermansformatie. Er werd een naam verzonnen en Okieson was een feit.”
“Daarna ging het ineens heel snel. We hadden al bijna een cd klaar, maar behalve op een bruiloft nog nooit opgetreden. Met de cd zijn we naar onze vriend BJ Baartmans gegaan, die was hartstikke enthousiast. Samen hebben we de plaat gemixt. De eerste optredens begonnen te komen. We kregen, na het sturen van een demo, een positieve respons van het label Silvox, dat de plaat uit wilde brengen. De meeste bands gaan eerst optreden en brengen dan een plaat uit, wij hebben het blijkbaar andersom gedaan.” Sinds de cd-presentatie prijkt de naam Okieson op de agenda van heel wat podia en kroegen in Nijmegen en omgeving.
Een aparte naam, Okieson. Waar komt de naam vandaan? De heren kijken elkaar een ogenblik aan alsof ze willen beslissen wat ze gaan zeggen. “Welke versie zullen we nu vertellen”, grapt Ruben. Blijkbaar doen er verschillende verklaringen de ronde. Sebastiaan: “In Oklahoma was er in de jaren dertig een groep sinaasappelboeren, de Okies, die genoeg hadden van de sinaasappels en naar de staat Californië trokken om daar het geluk te zoeken. En een nummer van J.J. Cale genaamd Okie, gaat over deze landlopers. Ook wij zijn afkomstig uit kleine dorpjes en naar de stad getrokken, op zoek naar ons geluk. Wij zijn eigenlijk de ‘sons’ van de Okies: Okieson.
“Wow”, zegt Ruben, “dit is de eerste keer dat ik iemand het echte verhaal achter de bandnaam hoor vertellen. Meestal zeggen we dat wij niet van Seiko-horloges houden: als je Noseiko omdraait, krijg je Okieson.” Hoe zouden jullie je muziek omschrijven? Ruben: “Grote invloeden zijn in de eerste plaats JJ Cale en Howe Gelb. Een omschrijving van onze muziek zou kunnen zijn ‘aardedonker’. Sebastiaan: “Ik zie wel wat in die term ‘country noir’ die Jasper [ recensent van de cd-presentatie, red.] gebruikte. Hoewel daar toch weer wat andere muziek bij hoort dan wij maken. Het is meer country-achtige americana, in jaren twintig sfeer met een duistere kant. Denk aan Tuscon en Nashville met een scheutje Parijs en een mespuntje Berlijn.
Ruben: “Het is vooral sfeermuziek.” Sebastiaan: “De cd is ook heel rustig, zonder complexe dingen. We krijgen wel eens het commentaar dat we niet genoeg ‘rocken’, maar we zijn ook geen rockband. We zijn gewoon rustige jongetjes die rustige muziek willen maken.” Ruben vult aan: “Tijdens een optreden kan het er wel wat steviger aan toe gaan. We maken de contrasten dan groter, wat stevig is nóg steviger en wat zachter is nóg zachter.” Sebastiaan: “We spreken daardoor een groot publiek aan. De ene week staan er jongens en meisjes van achttien voor het podium keihard te rocken, de week erna zit je rustig te spelen bij de opening van een tentoonstelling in een gemeentehuis en verkoop je al je cd’s aan vijftigplussers. Dat zijn mooie ervaringen.”
En wat is hier in Nijmegen anno 2008 de inspiratiebron voor deze jonge gelukszoekers? Ruben: “Voornamelijk de natuur, de Ooijpolder.” Sebastiaan vult aan: “Ons logo is ook een Gallowayrund – met een blouse aan. De Ooijpolder is een mooie omgeving, met uitgestrekte vlakten, hier en daar een meertje en een riviertje. Eigenlijk zijn de contrasten tussen ‘het platteland’ en de ‘stad’ een grote bron van inspiratie. Een andere inspiratiebron is autorijden, het ritmisch voorbij zoeven van de strepen op de weg. Ik denk dat onze muziek goede autorijdmuziek is, of je nu met 30 k/m uur door de polder tuft of met 120 k/m per uur over de snelweg scheurt en een grote stofwolk achterlaat…”
Tijdens de cd-presentatie werden jullie muzikaal bijgestaan door onder andere Marten de Paepe, geen onbekende in de Nijmeegse popscene. Werken jullie op muzikaal gebied ook met nog andere Nijmeegse artiesten samen? Sebastiaan: “Ja, met bijvoorbeeld Nico Huijbrechts, dat is een componist. Samen met hem heb ik de vioolpartijen gearrangeerd voor het nummer ‘Loneliness’. Bij sommige nummers doet Nico de toetsen. We werken ook met Tom Veldhoven, de drummer en percussionist van Raffa. En zijn vriendin Marlies heeft in een nummer de tweede stem gedaan. Ook live worden we soms door deze muzikanten ondersteund. Je kunt onze liedjes op veel verschillende manieren brengen, ik kan bij wijze van spreken in mijn eentje met alleen de gitaar opkomen. Of alleen met Paul, of met z’n vieren. En dit kan oplopen tot acht man in totaal. Mits de grootte van het podium het toelaat, natuurlijk.”
Wat kunnen we verwachten van Okieson? Sebastiaan: “Een nieuwe cd! We zijn bezig met het schrijven van de nummers, het streven is om deze aan het einde van het jaar af te hebben. Verder gaan we een videoclip opnemen, voor op het net, maar ook voor lokale televisiestations. En heel veel optreden, om de cd te promoten. Natuurlijk in Nijmegen en Gelderland, maar ook in andere delen van het land en in België. Om maar dichtbij huis te beginnen: op dinsdag 4 maart treedt Okieson op in Café de Opera en op 9 maart in Café Van Rijn, beide te Nijmegen. Vanavond zijn de mannen tussen 18.00 en 20.00 uur te beluisteren op Radio 5.