Ondanks de vrees voor een aanvankelijk vrij lege zaal hebben veel mensen al vroeg gegeten om de aftrap van Panoptikon (death metal met een knipoog naar Amon Amarth) te kunnen zien. Met genoegen mag ik waarnemen dat deze jonge Nijmeegse band nog steeds aan het groeien is. De bandleden raken steeds beter op elkaar ingespeeld en met name de zanger en leadgitarist vallen positief op. Eerstgenoemde door zijn ziekelijke strot, de tweede door zijn ferme solo’s. Het eerste miniscule moshpitje van de dag is een feit, dat belooft nog veel goeds! Vervolgens mag Obeah een thuiswedstrijd spelen, en die is al snel gewonnen. Waar Panoptikon nogal last had van gepiep tijdens het optreden, is het geluid bij Obeah een stuk beter. De ervaren bandleden schotelen ons een aangename portie old school death metal voor en brulboei Ates produceert een prima keelgeluid. Al snel bewegen er verschillende haardossen en verschijnt er met regelmaat een moshpit. Obeah eindigt het optreden met covers van Six Feet Under en Vader, zeker geen verkeerde keuze! Uit Zwolle komt het in Nijmegen nog vrij onbekende Carnal Leftovers. Dat niet iedereen deze death/grind band kent, blijkt in het begin: het publiek komt wat langzamer terug. De band doet echter wat het hoort te doen en dat is gewoon fijne herrie ten gehore brengen. De hoempa-invloeden doen de band goed en zo krijgt het publiek langzaam de smaak te pakken. Uiteindelijk is een lompe moshpit dan toch geboren en die zal nog regelmatig terugkeren. Jammer dat het hierna angstig stil blijft voor het podium, kennelijk is iedereen ervoor teruggedeinst. Hoe dan ook, Carnal Leftovers heeft een goed debuut in onze regio afgeleverd, met trouwens ook een prima frontman met woeste gorilla-achtige bewegingen! Er wordt een tijdje druk omgebouwd, voor veel mensen tijd voor om een sigaret te roken en zich voor te bereiden. Het is nu namelijk de beurt aan de brute grinders van Inhume. Zodra de eerste klanken uit de speakers komen lijkt het wel alsof er een enorme storm over Staddijk trekt. Na slechts enkele seconden krijgen ze dan ook al respons en is het een grote chaos voor het podium. Het enige minpuntje is dat het soms nogal veel op elkaar lijkt. Maar daarvoor is het grindcore, gewoon even lekker drie kwartier alles vergeten en je helemaal uitleven. Het Duitse Excrementory Grindfuckers wint alleen maar aan populairiteit. Dat is overigens ook aan de bezoekersaantallen te merken, het is vanavond namelijk gezellig druk in Staddijk. De zanger heeft zijn huiswerk gedaan en spreekt op zich een aardig woordje Nederlands, wat de aankondigingen van de nummers extra grappig maakt. De Grindfuckers maken gebruik van bekende nummers als ‘The Final Countdown’ en ‘Anton Aus Tirol’ en geven hier hun eigen draai aan. Nou ja... eigenlijk verkrachten ze het compleet, door extra flauw met het nummer te beginnen om vervolgens te eindigen in chaotische grind. Ze worden met open armen ontvangen, dat is te zien aan de vele pits én polonaises. Een geweldige afsluiter van een verder erg geslaagde avond!