“We zijn voorzichtiger en minder naïef geworden”

'Het laatste interview' met gitarist Pim van Silence is Sexy

Chantal van der Leest, ,

"Ben wat later, stap nu op de bus, Pim", verschijnt op het mobieltje van onze verslaggeefster. Heel wat koffie later verschijnt hij dan toch. The Kevin Costners, die de Grote Prijs titel van SiS hebben overgenomen krijgen de schuld. "Die lui zijn echt goed geworden. Het werd dus laat." Schuif aan bij dit laatste tweegesprek voor 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen, aangezien nu ook hun drummer is vertrokken naar Utrecht.

'Het laatste interview' met gitarist Pim van Silence is Sexy

Eindelijk, de cd van Silence is Sexy is af. De plaat werd eerst bij Bigmouth in Nijmegen opgenomen, maar wegens een zakelijk conflict met het label zijn die opnamen nooit de studio uit gekomen. Daarna moest alles nog eens worden overgedaan bij My First Sonny Weismuller. Ik vraag gitarist Pim van de Werken of hij dat ziet als een voor- of een nadeel. PvdW: Geen van tweeën eigenlijk. Het is jammer dat het zo gegaan is met Bigmouth. Dat bedenk je van te voren niet en we zijn er ook niet trots op. Het zou kunnen dat door de media-aandacht en het extra oefenen tussendoor, de plaat beter opgepikt wordt. Het opnemen ging in elk geval wel makkelijker. Je weet precies wat je wil en wat werkt. Je moet de vorige opnames niet proberen te benaderen. En als je het één keer goed kan doen, waarom zou je het dan niet nog eens kunnen? CvdL: Maar ik kan me voorstellen dat het ten koste gaat van de spontaniteit, de frisheid? PvdW: Ja, de frisheid is er bij ons in ieder geval al helemaal vanaf! Maar we zijn ook niet het soort band wat spontaan een nieuw nummertje kan inspelen. Wij moeten een nummer heel lang kneden en bij elk detail uitvogelen hoe we dat moeten doen. Maar in de studio zitten blijft een creatief proces. Er zijn wel details veranderd, vooral nu we daar toch de kans voor hadden." CvdL: Wat hebben jullie gedaan met de twee dagen studiotijd die jullie hadden gewonnen bij de Grote Prijs? PvdW: Met die studiotijd hebben we extra partijen opgenomen, zoals een strijkkwartet en vleugel. En er stonden ook pauken. Dat past nergens bij, maarja, dan heb je een stel jongetjes in een studio die alles willen. Maar goed, je hebt normaal gesproken niet de hele speelgoedwinkel nodig. Met alleen de lego-afdeling kun je al heel wat moois maken. CvdL: 'Everything you should know' heet het album. Wat moeten we volgens SiS allemaal weten? PvdW: Nou alles. In deze plaat zit alles. Oplossingen voor de wereldhonger, generaal pardon. Het staat er allemaal op, tussen de regels door. CvdL: Dan moeten we hem zeker wel heel vaak luisteren? PvdW: En vooral kopen! Nee, onzin. Het is een zin uit het nummer 'This is our start'. CvdL: Jullie vertellen inderdaad nogal eens zulke onzin in interviews. Ik neem tenminste niet aan dat Silence is Sexy elkaar echt heeft ontmoet in de dierentuin? PvdW: Of bij een BigBang, dat zeggen we ook wel eens. Vaak stellen journalisten standaard vragen en dan krijg je ook van die uitgekauwde antwoorden. We verzinnen dan iets leukers. Maar uiteindelijk geven we ook wel serieuze antwoorden. CvdL: Gelukkig maar. Hoe vind je het om negatief in de pers te komen? PvdW: Dat vond ik wel lastig. Maar vaak ligt het aan het type recensist, sommigen schrijven graag negatief. Maar aandacht in de pers is altijd goed, negatief of positief. En soms is het ook gewoon terecht; dan vonden wij het optreden ook niet goed. Zo'n recensie daagt je uit om je van een betere kant te laten zien. Een schop in je ballen die eigenlijk best wel handig is. Zo lang het niet persoonlijk wordt. CvdL: Maar soms wordt het wel persoonlijk: Er werd op 3voor12 landelijk gesuggereerd dat jij liever frontman zou zijn? PvdW: Duidelijk iemand die mij nog nooit heeft horen zingen! We zijn een beetje een atypische band. Mensen verwachten altijd dat de zanger de charismatische frontman is en de rest er rustig achter staat. Terwijl het bij ons een beetje omgedraaid is. Barry en ik staan als een dolle tekeer te gaan, terwijl Hendrik-Jan het rustpunt in het midden is. Dat is niet bedacht. Dat kwam gewoon zo uit. En als mensen daar niet tegen kunnen, dat is dan jammer. Ik heb echt niet de behoefte om een band te beginnen waar het om mij zou draaien. CvdL: De eerste oplage van de "Everything you should know" die in maart uitkomt, wordt 1000 à 2000 stuks. Jullie gaan dus voor een groter publiek? PvdW: Ja, maar die zijn moeilijk te bereiken. Muziekkenners die de OOR, live XS of 3voor12 lezen, kennen je vrij snel via die kanalen. Maar ik vind het jammer dat ze zo in hokjes denken. Het is juist leuk om mensen met een bredere smaak te bereiken. Via Hyves of Myspace krijg je een heel ander publiek. Er reageerde bijvoorbeeld iemand enthousiast op ons profiel die ook van meer mainstream bands als Kane houdt. CvdL: Maar is het niet complimenteuzer om gewaardeerd te worden door muziekliefhebbers dan door een mainstream publiek? PvdW: Nee dat vind ik niet. Het liefst zou je willen dat iedereen je muziek leuk vind. Maar dat kan nou eenmaal niet en daar passen we onze muziek ook niet op aan. Maar ik heb toch liever véél mensen voor mijn podium dan een selecte groep liefhebbers. Dat lijkt me een veel grotere uitdaging. Bovendien luisteren er veel meer mensen naar alternatieve muziek dan je denkt. Kijk maar naar hoeveel bezoekers een festival als Lowlands trekt. CvdL: Een beetje als in België; Studio Brussel is daar de mainstream alternatieve radiozender. PvdW: Ja precies. En ook in Engeland heb je dat. Bands als Arctic Monkeys en Franz Ferdinand zijn er daar bij een veel breder publiek bekend dan in Nederland. CvdL: Je woont zelf nu al een poos in Utrecht. Merk je verschillen in de muziekcultuur vergeleken met Arnhem/Nijmegen? PvdW: In Utrecht zijn op dit moment veel bandjes op de goede weg. En daar kun je van leren. Je komt elkaar tegen, kan elkaar dingen vragen. Bandjes als Solo, Gem en van Katoen hebben alles al eerder meegemaakt. Ook kun je elkaar helpen. Ik kwam iemand van het conservatorium tegen die voor ons een strijkkwartet heeft gearrangeerd en geregeld. Die vond dat gewoon leuk en je hoeft er geen 7000 euro voor neer te leggen. In Arnhem had ik dat veel minder. CvdL: Ik las nogal wat uitspraken waarbij jullie het succes aan de Rockgoden overlaten? Jullie hebben er toch nog wel vertrouwen in? PvdW: Nou, we hadden eerst een hele grote bek. Wij zouden het allemaal wel even anders gaan doen. Meteen de plaat uitbrengen. Maar toen werden we toch wel met onze neus op de feiten geduwd. Vandaar dat we wat voorzichtiger zijn geworden. We hebben in het afgelopen half jaar van alles geleerd. CvdL: Zoals wat? PvdW: Hoe labels in elkaar zitten en wat hun motivaties zijn. Dat je van tevoren beter moet onderhandelen. Hoe je jezelf moet verkopen. Of stomweg het belang van een stempedaaltje op het podium. Van die dingen die we op het podium deden: dat ik tussen Hendrik-Jan's benen zat te spelen. Dat was gewoon te. Maar het blijft uitproberen en aftasten. CvdL: Heb je nog tips voor de Kevin Costners? PvdW: De Grote Prijs is een hulpmiddeltje, waardoor je verder kan komen. Je krijgt coaching en een flink geldbedrag. Maar je moet het nog steeds zelf doen en er zelf achteraan zitten. En die dikke sigaar komt pas heel veel later.