Ook in de tweede voorronde van Kaf en Koren namen drie bands het tegen elkaar op. Het bleek een vruchtbare avond, waarin de jury vooral creativiteit en originaliteit zwaar liet wegen. Met desastreuze gevolgen voor de bands uit de eerste ronde.

Altijd spannend, die voorrondes van studentenbandwedstrijd Kaf en Koren. Drie bands strijden tegen elkaar, maar indirect ook tegen de bands uit de andere voorrondes. Er is namelijk geen winnaar per voorronde, maar een jury geeft elke band punten en als alle drie de bands het goed doen, kunnen alle bands door. Ronde nummer twee bleek veel koren te bevatten. Gray Code trapt vanavond met succes af. Deze jonge band, de vier jongens zijn pas een jaar bij elkaar, brengt een interessante mix van frisse rock met funk-invloeden. Denk aan de Red Hot Chili Peppers. Hun nummers zijn afwisselend en worden enthousiast gebracht. Helaas is het niveau soms ook wisselend, met name de zang.

Gray Code compenseert dat weer met hun looks, bravoure en presentatie. Het laatste nummer wordt professioneel als uitsmijter gebracht. Misschien dat een finale van Kaf en Koren voor hen nog iets te vroeg is, maar absoluut een band om de komende jaren in de gaten te houden. Als tweede treedt Pheromoan op en zij hebben helemaal geen probleem om continue de druk erop te houden. Misschien kunnen ze zich met zoveel power beter Testosteroan noemen. Stonerrock is de laatste jaren een containerbegrip geworden voor alle het stevige gitaarwerk, maar Pheromoan weet daarbinnen zeker het betere te combineren. Bijvoorbeeld door de rol van slag- en sologitaristen af te wisselen. De songs barsten niet van de creativiteit en ze lijken soms geïnspireerd door het oude Iron Maiden werk, maar spelen kunnen de heren. Met een vet Amerikaans-Engels accent op de zang weten ze de indruk te wekken dat ze al tijden met elkaar samenspelen. Ze zouden wel eens een goede bijdrage kunnen leveren aan Rock City Nijmegen.

De laatste band, Breaktrack, treedt ondanks een zieke drummer toch op. Met een blonde frontvrouw met eigen stemgeluid en kille en soms wat donkere begeleiding kan makkelijk de vergelijking met Blondie worden gemaakt. Dat ligt misschien iets te veel voor de hand, maar zoals de jury al stelde in haar rapport: "Breaktrack heeft een geluid dat al lang niet meer is gehoord." Welk geluid? Het beroemde geluid van het helaas ter ziele zijnde CBGB’s van begin jaren '70. Dat was ruim voor de geboorte van de bandleden, maar misschien laat hun geluid zich nog het beste omschrijven als een soort indie-rock met sterke wave-invloeden. Breaktrack is zeker geen copycat, daarvoor zijn hun nummers te eigenwijs, maar iets meer gekte -bijvoorbeeld met elektronische invloeden- zou voor meer spanning kunnen zorgen. De jury waardeerde deze voorronde creativiteit en originaliteit en kwam tot de volgende uitslag: Breaktrack: 81 Gray Code: 79 Pheromoan: 74 Daarmee bezetten Breaktrack en Gray Code respectievelijk de eersten en tweede plaats in de tussenstand. Pheromoan deelt de derde plek met Coolschrank.