Dei Mortis is flink vooruitgegaan

Ondanks belabberde geluidsomstandigheden redden drie jonge bandjes de avond in Staddijk

Tekst: Thomas Terlouw / Foto's: Jeffrey Brouwer, ,

Staddijk is een podium dat toegankelijk is voor jonge beginnende bands. Het is een plaats waar bandjes kunnen repeteren en waar ze hun werk aan ouders en vrienden kunnen tonen, terwijl ze zelf podiumervaring opdoen. Tforall, Dei Mortis en Bleeding Conceive lieten er hun kunnen horen.

Ondanks belabberde geluidsomstandigheden redden drie jonge bandjes de avond in Staddijk

Tforall is een jong bandje dat duidelijk nog nooit op het podium heeft gestaan. Ze omschrijven hun muziek als alternative: een omschrijving die nog wat bijgeschaafd kan worden. Net als de muziek, die nu nog uit een conglomeraat van covers bestaat die uiteenlopen van Metallica tot The Rasmus. Ondanks de valse gitaren en de gebrekkige podiumpresentatie weten vooral de drummer en bassist af en toe strakke ritmes neer te zetten. Al met al is het niet verkeerd voor een eerste poging. Wat wel echt storend is, is de manier waarop ze met foutjes van zichzelf en die van andere bandleden omgaan. Vaak wordt een verwijtende of geïrriteerde blik naar elkaar toegeworpen en wordt de muziek zelfs afgekapt. Dit zijn juist momenten waarop je als band elkaar moet ondersteunen en gewoon door moet spelen alsof het zo hoort. De black metal band Dei Mortis die als tweede speelt is duidelijk al een stuk langer bezig. Deze black metal band is in de afgelopen tijd flink vooruitgegaan, vooral op het gebied van strakheid en compositie. De drummer van de band wist in de begintijd bij de snelle stukken de maat niet te houden. Nu doet hij dit een stuk beter, hoewel zijn blasts nog stukken strakker kunnen. Vooral in de langzame ritmes komt de kracht van de band naar voren. In deze stukken wordt duidelijk dat de drijvende kracht achter de band in de gitaar en de zang ligt. De gitaar die schelle minimalistische black metal akkoorden gebruikt en die voornamelijk in de langzame ritmes er niet voor terugdeinst om de ruimte te vullen met volle en duistere barré akkoorden die we kennen van de echte oldskool black metal als Darkthrone. De zang is krachtig door de strijdlustige teksten en de ranzige demonische grunt van de zanger. De overtuigingskracht van deze band slaat over op het publiek en zo sluit de band af met een toegift. De afsluiter van de avond is de metalcore band Bleeding Conceive. Een band die duidelijk inspiratie haalt uit bands als Born From Pain en Caliban. Metalcore is een genre dat al een tijdje uitgemolken wordt en in Nijmegen vertegenwoordigd Gilo het genre. Het zal nog even duren voordat Bleeding Conceive op hetzelfde niveau kan gaan spelen. Toch weet de band een redelijk strakke metalcore ondergrond te creëren (een applausje voor de drummer). Strakke ritmiek is het levenselement van de metalcore, maar het is ook leuk als er wat heftig gitaargeluid bij komt kijken. Helaas komt het gitaargeluid pas echt uit de doeken bij het laatste nummer. De geluidsman komt na dertig minuten tot het inzicht dat de band ook gitaristen heeft. Gelukkig krijgt hij deze inspiratie net op tijd, zodat we nog even kunnen genieten van echt lompe metalcore.