Bij binnenkomst is resident Pure midden in zijn openingsset. Het is een stuk steviger dan de platen die hij doorgaans op de draaitafels legt. Daarom is het weer even flink wennen voor het Nijmeegse publiek dat vele avonden Planet Rose vrijwel alleen maar de minimale kant van techno om de oren heeft gekregen. Pure haalt ook niet de kwaliteit die hij normaal weet te brengen, maar toch is het dansbaar en komen de mensen in de zaal al aardig los. Een kijkje in de kleine zaal zegt dat het toch een stuk drukker is in Roosje dan op het eerste gezicht in de grote zaal leek. Daar klinken de lekkere housegeluiden van Bart Thissen, dj in dienst van Wolfskuil Records. Hij zet een heerlijke mix neer die ook zeer gewaardeerd wordt door de volle zaal. Yaron Cohen mag het roer van Thissen overnemen en begint zijn optreden met een paar geweldige progressive platen; tracks die zeker vaker gedraaid mogen worden in Doornroosje. Ik was bijna vergeten hoe lekker progressive kan zijn en hoe goed het te verwerken is in een geheel van house en minimal. Cohen doet dit dan ook wel op een zeer subtiele en opbouwende wijze. Hoe dan ook, in de grote zaal staat een groot talent te popelen om Pure af te lossen en het zaaltje is in een mum van tijd leeg. Thomas Laurén is het Utrechtse talent dat Monika Kruse ‘mag gaan inleiden’. Deze jonge student van 23 jaar oud heeft slechts enkele optredens verzorgd in zijn korte carrière, maar staat nu al op een felbegeerd podium. Onervaren komt hij echter totaal niet over en met diepe meeslepende house- en minimalplaten weet hij het publiek mee te nemen op reis. Alles sluit werkelijk prachtig op elkaar aan en met een perfecte lichtshow - die vanavond wel heel erg goed is - vliegt de set als een droom voorbij. Hulde aan deze Laurén! Monika Kruse mag zich dan wel rekenen tot de wereldtop, door haar voorganger is een optreden van formaat neergezet en ze zal goed haar best moeten doen deze lijn voort te zetten. Wellicht dat ze daarom kiest voor een aaneenschakeling van zeer herkenbare nummers en hits. Op zich geen probleem, maar van een topartiest als zij, op campagne voor een nieuw album, mag men toch wel iets meer vernieuwende invloeden verwachten. Desalniettemin is het wel lekker er even op los te gaan, want ook hier heeft de lichtshow weer veel positieve invloed op het geheel. Dat ook een minpunt erg vermakelijk kan zijn bewijst Monika door ‘Latin Lovers’ te draaien. Een plaat die - in ieder geval in Nederland - al heel lang als ‘not done’ is afgeserveerd en onder de mensen tot een algemeen en zichtbaar onbegrip leidt. Desondanks was het toch weer een geweldig avondje Planet Rose. Er waren nieuwe verrassende artiesten bij als Yaron Cohen en Thomas Laurén die ik zeker ga proberen te volgen. Laatstgenoemde speelde toch wel een heel opmerkelijke rol, door zonder veel ervaring een wereldartiest op promotietournee voor een album simpelweg zwaar te overtreffen.