Een dancennium geleden beviel de toen legendarische vaste dansavond van Doornroosje, de G Spot, van twee kindjes: Planet Rose voor het steady werk en Jungle Galaxy voor de toen stormachtig doorbreakende jungle. Dit met hulp van vroedvrouw Ger Laning, de toenmalige danceprogrammeur. Beide bleken een niche te hebben (uit-?)gevonden en vervulden een structurele behoefte. Jungle Galaxy bereikte op 17 maart dan toch helaas haar uiterste houdbaarheidsdatum. Mijn hart brak een beetje toen ik dat hoorde, omdat ik toch een beetje ben opgegroeid met de Jungle Galaxy, ook al had ik er een haat-liefdeverhouding mee. En velen met mij. You don't know what you got 'till it's gone...
Deze en gene, inclusief wat slechte stuurlui aan wal, hebben al uitvoerig gesproken over de oorzaken van deze ondergang. Maar ondanks alle verklaringen krijgt Jungle Galaxy ook van mij geen absolutie. Het enig geldende principe lijkt te zijn: 'I party, therefore I am here.' Feest is vluchtig als Mladic en de Jungle Galaxy ging steeds meer in de richting van Milosevic. De avond had de laatste jaren een curieuze aanhang gekregen. Het leek soms wel een schoolplein, blijmoedig bevolkt door hevig opgemaakte, androgyne proto-goths en kleermakerszittende pubers van breed alternatief allooi. Inclusief de bekende peer pressures, kalverliefdes, bezorgde papa's aan de deur en uiteraard de sit-ins.
De kinderkots gaf het dan nog een spannend buitenschools sfeertje mee: beetje bonte avond, beetje Kindergarten Cop. Veel ervaren twintigers bleven steeds vaker weg en de Jungle Galaxy werd steeds homogener. Dat deed de avond geen goed. Er waren rollende beats, maar zonder de benodigde rolmodellen. Doornroosje en de Jungle Galaxy posse hebben genoeg gedokterd aan de avond: de line-ups waren stevig, er kwamen nieuwe residents bij, de sluitingstijden zijn verruimd en promotie werd specifiek op Nijmeegse 'ouderen' en junglists uit het hele land gericht. Op een aantal edities na, met Bad Company en Zinc, bleef het echter braver dan Braveheart.
Terug naar 17 maart. Voor mijn ogen speelt zich een wonder af van bijbelse proporties. Om 01.00 uur is de tent compleet uitverkocht, met nog een hele rij teleurgestelden voor de deur. Binnen veel kiddies natuurlijk, maar ook Nijmeegs feestpubliek uit de oude doos, Planet-Rose-aso's en daadwerkelijk nog een batterijtje hardcore drum-'n-bass-heads. Een mooie mix! Het lijkt wel alsof ik op een onbewaakt moment - trippin' down that memory lane - geteletransporteerd word naar schijnbaar lang vervlogen tijden, toen alles nog mooi en fijn en onschuldig was. Ik ben niet de enige met een nostalgische grijns op zijn muil; iedereen is in opperbeste stemming. Er zijn vanavond geen bedrukte begrafenisgezichten. In de grote zaal draaien afwisselend dj's van Something Else, Deputy Records en de Jungle Galaxy-residents. Kleine headliner is oudgediende Nubian.
De kleine zaal wordt toepasselijk van een soundtrack voorzien door veteraan-residents van de Jungle Galaxy: J Smoke, Nemon en Activator. Uiteindelijk sluit jungle-diva en mede-Jungle-Galaxy-oprichtster Esta de boel in de grote zaal af met een fijn potje oldskool. Zo wordt de cirkel weer rond. Uit welke holen en gaten de bezoekers vandaan zijn gekropen, zullen we wel nooit weten. Maar er bestaan dus nog grote aantallen potentieel publiek en daar zal Doornroosje toch iets mee moeten doen. Dat gaat ook gebeuren, in wat voor vorm dan ook. Le Jungle est mort, vive le Jungle! Foto's: Ilse Lambert