Stoner, strippen en strak in derde voorronde Roos

De drie bands zijn niet onverdienstelijk, maar hebben ook hun onvolkomenheden

Redactie 3VOOR12/Arnhem-Nijmegen, ,

Ronde drie van de Roos van Nijmegen zit erop. Het was een genoeglijke avond in Doornroosje, met hier en daar wat kanttekeningen. Nog twee voorronden te gaan en we weten of De Staat, Horst of The Analog Project doorgaan naar de finale op 25 mei.

De drie bands zijn niet onverdienstelijk, maar hebben ook hun onvolkomenheden

De Roos van Nijmegen is op stoom. Woensdag 12 april was de derde voorronde. In Doornroosje deze keer. Achtereenvolgens mochten De Staat, Horst en The Analog Project hun kunsten vertonen. In de praktijk betekende dat: van stoner, via strippen naar strak. De Staat is een trio dat zich heeft overgegeven aan de stoner. Niet onverdienstelijk, maar ook nog lang niet geweldig. Dat geeft niet, bandjes in dit soort wedstrijden mogen hun onvolkomenheden hebben. De Staat heeft als meest heikele punt dat het allemaal niet zo interessant is. Toegegeven, alle nummers hebben grappige hoekjes en leuke invallen, maar het komt de aantrekkelijkheid niet ten goede als je die maar blijft herhalen. Pas bij de laatste drie nummers begint het geheel echt te sprankelen, klinkt de samenzang goed en lijken de bandleden er ook lol in te hebben. Wie er zeker lol in had was de zanger van Horst. We hebben hier te maken met een echte frontman die er alles aan doet om de aandacht van zijn publiek vast te houden. En hoewel wij vonden dat hem dat met zijn zangcapaciteiten en zijn goeie teksten al aardig lukte, meende hij zich ook nog eerst van zijn jasje en daarna van zijn shirt te moeten ontdoen. Dat was nu ook weer niet nodig. Aan één Ed Kowalczyk heeft de wereld meer dan genoeg. De rock van het viertal - want daar ging het toch om - zit verder redelijk in elkaar, al kunnen ze nog wel een extra gitarist gebruiken om het allemaal wat meer als een geheel te laten klinken. The Analog Project klinkt inmiddels al zó als een geheel dat je je afvraagt waarom deze band nog aan een wedstrijd moet meedoen. Het zit goed in elkaar, het klopt, het is strak en stevig, er is veel beweging op het podium, het is eigenlijk gewoon af. Probleem is alleen dat het een jaar of twintig te laat is, want The Analog Project maakt (hard)rock die rechtstreeks uit de jaren tachtig lijkt te komen. Dat doen ze fantastisch, maar er komt geen greintje originaliteit aan te pas. Jammer. Het was interessant geweest om te zien waar talenten als deze jongens mee op de proppen zouden komen als ze wat creatiever zouden zijn. Foto's: Ilse Lambert / Foxyroses.com