In de achterzaal van Trianon staan de klapstoelen geduldig te wachten op hun bezoekers. Die kunnen zich echter nauwelijks losrukken van het terras. Toch maar beginnen dan. Deze avond staan er vier acts uit Nijmegen en Arnhem op het podium, muzikaal omlijst en gepresenteerd door organisator Jascha zelf. Bij dichter Robert Rein Hardus blijkt al meteen de beamer dienst te weigeren. Geen begeleidend beeld voor zijn gedichten deze avond. Gelukkig heeft Hardus ook nog een verhaal in zijn repetoire dat geen beelden behoeft. Die komen vanzelf bij je op bij zijn kleurrijke, studentikoze relaas. Dan muziek. Marten de Paepe, ook leadzanger van rockband High Time Amplifier, laat zien dat hij ook prima verstilde americana kan maken. Hij bespeelt zijn gitaar in traditie van Nick Drake en Bonnie 'Prince' Billy. De prachtige tokkelnummers voeren je mee, maar door het spieken op tekstblaadjes komt de emotie soms wat geveinsd over. De oplossing is simpel; gewoon wat meer oefenen. Toch verslapt onze aandacht geen moment. Gewillig zwelgen we in zijn warme, volle stem. De pauze daarna is echt nodig na zoveel zware kost. Gelukkig is de volgende act wat luchtiger. Cabaretier Johnny Ruisch timmert flink aan de weg en staat binnenkort in het Groninger Studenten Cabaret Festival. Hij gunt ons deze avond een komische kijk in zijn post-vrijgezellenleven. De tweede singer-songwriter neemt plaats. Het vredesteken en de tekst 'Free your mind' op zijn elektrische gitaar roepen bij mij nogal foute associaties op, maar de muziek van Marq is allesbehalve fout. Marq blinkt uit in sublieme melodieën en virtuoos gitaarspel, origineel in zijn soort. 'Indie/lo-fi' bestempelt hij het zelf. Met name afsluiter 'Blazing lights' is een juweeltje. De ideeën zijn er, maar jammer genoeg vergt de uitvoering wel erg veel van hem. Hiermee snijdt hij zichzelf in de vingers. Hij raakt zijn teksten kwijt en stembeheersing en uitspraak verdienen veel meer aandacht dan zij nu krijgen. Marq lijkt meer gebaat bij een eenvoudiger set, waarin zijn kwaliteiten meer tot uiting zullen komen. Al met al is Cafestival een soort 'Tussen kunst en kitsch': je vraagt iedereen te komen met hun kunstwerkje en de waarde ervan valt nog te bezien. Maar dat maakt de avond nu juist zo charmant. Voor de mensen die echter niet van onzekerheden houden, is er op 17 juli tijdens de vierdaagsefeesten op de Zeester een gold-uitvoering met 'het beste van'. Het gewone Cafestival vindt pas weer plaats op 31 augustus in Trianon.