Zondag 26 juni 2005 gaat de geschiedenis in vanwege twee geboortes: Máxima beviel van een nieuw prinsesje, Nijmegen beviel van een nieuw festival. Allebei blijde gebeurtenissen. Groot verschil is dat het prinsesje één zusje heeft en het festival honderden, zodat het iets extra's moet doen om zich te onderscheiden. Het kroonprinselijk paar maakte vanochtend de naam pas bekend, de naam van het nieuwe festival was al een tijd bekend: Rockin' Park.
Een verkeerd gekozen naam, want het gros van de bands speelde pure pop. Slechts een enkele keer werd je uit je sokken geblazen door het gitaargeweld. Toch werd het een prima dagje met goed weer, lekker bier en grote publiektrekkers. Met 35.000 bezoekers is Rockin' Park goed gevuld, maar niet té druk. Ook de catering is prima: nieuwkomers als La Place en de Hema zijn een welkome aanvulling op het bekende assortiment vette happen. Naast het normale bier bij de dranktenten zijn er ook mobiele tappunten waar Het Legioen wordt getapt, dat speciaal voor Nijmegen 2000 is gebrouwen. Mij hoor je niet klagen!
Voor echte rock hoef je bijna niet bij een van de twee hoofdpodia te zijn. Daar spelen zelfs twee bands die het helemaal zonder gitaren doen: Jamie Cullum en Keane hebben nummers die gedomineerd worden door de piano. Leuk om thuis op te zetten als je ouders op bezoek zijn, maar op zo'n festival wordt het al snel eentonig. Andere bands spelen vooral top-40-rock, die er vooral bij de jonge Yorin-luisteraar in gaat als koek: Krezip en Simple Plan. Hoogtepunten op de main stages zijn opener Racoon ("Als Rockin' Park over twintig jaar nog bestaat, kunnen wij zeggen dat wij de allereerste geopend hebben!"), Queens of the Stone Age en REM.
Racoon doet waar het goed in is: mooie, vrolijke en melancholieke popliedjes spelen. Queens of the Stone Age walst over het publiek heen met logge stonerritmes en fanatiek gitaar- en drumgeweld. REM maakt indruk met een afgewogen set met oude en nieuwe, uptempo en rustige nummers die overtuigend gebracht worden. Die komen beter uit dan op cd. Wat een prachtige stem heeft Michael Stipe toch! Voor wie van iets meer uitdaging houdt, zijn er twee andere podia: de tent en het kleine buitenpodium. Hier vinden we verschillende kersen voor op de taart. Eagles of Death Metal speelt rauwe, maar dansbare rock. De invloeden van mede-oprichter Josh Homme (van Queens of the Stone Age) klinken door in de riffs. Homme drumt vandaag niet mee, maar staat in de coulissen wel enthousiast naar zijn vrienden te luisteren.
Net als Eagles of Death Metal, speelt ook het New Yorkse Interpol voor een volle en enthousiaste tent. De band speelt strak. De donkere muziek en de stem van zanger Paul Banks hypnotiseren je bijna. Hoewel de nummers gaandeweg de set op elkaar gaan lijken, blijft Interpol boeien. Een van de hoogtepunten! Tot slot stond Nine Inch Nails in de tent. Met een bak enorme herrie, waar goed over is nagedacht, en een energieke show imponeren de mannen. Dit is vuurwerk dat we ook van The Mars Volta hadden verwacht, maar die band moest helaas afzeggen vanwege ziekte. Vervanger is Gabriel Rios.
Een recensent is ook maar één persoon met een mening, en kan niet alles volgen op drie podia. Daarom vroegen we ook wat bezoekers naar hun verwachtingen, hoogtepunten en tegenvallers. Veel mensen wilden heel graag Lenny Kravitz zien. Die favorietenrol maakte hij niet voor iedereen waar. Sandy, Heleen (beiden uit Amsterdam) en Brigitte (Utrecht): "Hij heeft sterallures gekregen. En dat gepreek tussendoor hoeft van ons ook niet." Anderen gaven aan dat Lenny de magie van vroeger heeft verloren.
Wat de dames dan wel leuk vonden? "Queens of the Stone Age. Zelfs Sandy is nu helemaal overtuigd! Alleen jammer dat ze te kort speelden." Queens of the Stone Age werd vaker genoemd als hoogtepunt. Ook Koen en Sabrine uit Nijmegen kwamen vooral voor QotSA. Ze vonden het optreden goed, maar Eagles of Death Metal nog net iets beter. Jamie Cullum was de grootste tegenvaller: "Hij was nóg slechter dan verwacht." Renate uit Heiloo en Judith uit Maastricht doen niet zo moeilijk. Ze blijken voor het geheel te komen: de sfeer en vooral elkaar. Zo vaak zie je elkaar niet als je zo ver van elkaar woont.
Gevraagd naar hun hoogtepunten beginnen de meiden te ratelen: "Nine Inch Nails, Lenny, Krezip, Simple Plan, Queens of the Stone Age, Interpol..." Zo'n beetje alles dus! Viel er dan niks tegen? Na lang aandringen krijgen we te horen dat Keane wat slapjes was. En ze vinden het jammer dat het maar één dag is, ze hadden graag in een tentje geslapen en morgen nog zo'n dag meegemaakt.
Rockin' Park heeft zich in zijn eerste jaar onderscheiden door grote namen te programmeren die bijvoorbeeld niet op Pinkpop stonden. De mensen hebben zich prima vermaakt. Wat mij betreft volgend jaar weer, en dan hoop ik dat het festival zijn naam meer eer aan doet. Meer rock graag. Dank u!