Nijmegen biedt plaats aan twee grote festivals dit jaar. Beide met het woord 'rock' in de naam. Lekker voor wie van gitaren houdt, teleurstellend voor wie liever danst op beats. Gelukkig was er ook Emporium. Niet zo groot als de rock-broertjes, maar wél erg leuk. Wat ons betreft: volgend jaar opnieuw!

Links en rechts kampen verschillende festivals al in het begin van dit seizoen met teleurstellende opkomsten en zelfs pijnlijke annuleringen. Dat is echter helemaal niet nodig. Uitgerekend in deze tijd stelt een debuterende organisatie in het 'provinciale' Nijmegen een festieve daad waarover men nog lang zal napraten. De eerste editie van Emporium zit erop.

Emporium is gerealiseerd door de succesvolle Nijmeegse danceclub The Matrixx en mede mogelijk gemaakt door de gemeente Nijmegen, dat dit jaar toch al aan big events 'verslingerd' is. Het was een week van tevoren (!) al geheel uitverkocht. Er waren dus zo'n 12.500 bezoekers op de van waterrecreatieterrein tot festival area omgebouwde Beerendonck in Wijchen, aan de Nijmeegse gemeenterand.

De helft van de bezoekers kwam van buiten de regio. We kunnen dus wel stellen dat ook een goed en goedkoop dancefestival nationale aantrekkingskracht kan uitoefenen, in vergelijking met alternatieve of popfestivals. Bovendien lopen ook de punters uit de regio wel warm voor wat buitenshuis gedans. Deze twee feiten maken een volgende editie op z'n minst erg waarschijnlijk.

Emporium bood het publiek vier grote dance-areas: het hoofdpodium The Colloseum (trance), The Gladiator Dome (hardstyle), Circus Maxximus (club) en The Pantheon (techno). De laatste kwam tot stand in samenwerking met Doornroosjes Planet Rose. Zowel in de namen van de podia als in de aankleding ervan klinkt een duidelijk Romeins ondertoontje door, uiteraard vanwege Nijmegen 2000. De Latijnse benaming Emporium betekent overigens 'veelzijdige markt'. Het is daarmee niet alleen een geinige verwijzing naar de etymologie van de plaatsnaam Nijmegen (Novio Magum: 'nieuwe markt'), maar ook een passende beschrijving van de verscheidenheid in het gebodene.

Helaas schitterden meer underground dancestijlen weer eens door afwezigheid, maar die pijn zijn we ondertussen wel gewend te lijden. Een Lowlands of Dancevalley doet het niet veel beter per slot van rekening. De randvoorwaarden van het festival lieten weinig te wensen over: alle tenten waren op goed beloopbare afstand van elkaar opgesteld, met afdoende bars, wc's, muntverkooppunten en wat dies meer zij.

Er waren de nodige eettentjes, die de drukte af en toe wat moeilijk aan konden. Kostbaarheden konden in een kluisje worden veiliggesteld. De crowdcontrol mag zeker niet ontbreken in dit pluspuntrijtje: over het gehele terrein liepen en stonden duidelijk geüniformeerde festivalmedewerkers om met raad en daad te assisteren. En ook de security was met tachtig Becks-personeelslieden strak neergezet.

Buiten de bijna statistisch te verwachten geïsoleerde vechtpartijtjes bleef het dan ook aangenaam rustig, zoals ook de politie na afloop tevreden vaststelde. Misschien speelde het belachelijk geschikte festivalweer, in combinatie met de Ibizaësque setting, hierin wel een belangrijke rol. Na afloop was er voor de Eeuwig Onverzadigden nog een voortzetting van de partycatering, met de bekende afterparty in zowel The Matrixx als Doornroosje. De regio-allochtonen hoefden dus niet op station of terminal te kamperen en eenieder kon z'n laatste restjes dance fever nog uitzweten. Ergo dixit: emporium bonafidum est!