Het klinkt hoogdravend en er kan een heleboel misgaan wanneer er een multidisciplinair postmodern stuk wordt gebracht. Een goed doordacht idee, waarin acteur Joost Winterwerp, dj de Wouzer, vj Versus, vibrafoonspeelster en vocaliste Anja Rosch, hoboïste Rianne Vermeulen, filmmaker Martijn Roumen, mc Gideon en beeldend kunstenaar Day one elkaar gevonden hebben, kan echter ook een spannende en originele voorstelling opleveren. Dat toont het gelegenheidscollectief Personal Message aan. De voorstelling van de acht Nijmegenaren laat zich nog het beste vangen in het woord 'muziektheater'. Op vernuftige wijze combineren zij live muziek met live gemixte videobeelden die zowel van tevoren zijn opgenomen als live worden gemaakt. Met behulp van deze diverse elementen krijgt de bezoeker een voyeuristisch kijkje in het leven en vooral het hoofd van een student die een acteur in dezelfde kamer speelt. Kunt u het nog volgen? In het stuk staat een type student centraal dat zo langzamerhand een uitstervend ras begint te worden. Met een joint tussen zijn lippen trekt hij van feest naar feest. Ondertussen houdt hij zich met een hoop dingen bezig. Studeren behoort daar over het algemeen niet toe. Jaren van bezuinigingen, verschoolsing en het consumentengedrag van de student zelf, hebben deze student tot een minderheid gemaakt. Van alle kanten wordt aan deze 'studerende' dinosauriërs getrokken. Ma wil weten of hij zijn tentamens haalt en of hij wel gezond eet. Medestudenten vragen zich af of hij wel genoeg inzet toont voor de werkgroep. De organisator van een feest wil weten of hij wel voldoende geflyerd heeft. Thuisgekomen na een dag voorliegen over en verdraaien en opblazen van zijn werkelijke leven liggen de lange vloei en tipjes smachtend op hem te wachten. Hij heeft het jointje verdiend. Het was immers een productieve dag. Hij maakt zich nog het meest druk om hoe hij eruitziet en wat die leuke bardame annex medestudente van hem vindt. Het jointje blijft doorroken terwijl hij zich afvraagt waar hij eigenlijk mee bezig is. Of al die jointjes eigenlijk wel zo onschuldig zijn als ze lijken. En ten slotte of hij eigenlijk wel zo vrij, rebels en onafhankelijk is als hij denkt dat hij is. Is iedereen uiteindelijk niet een product van reclame, eisen van de samenleving en zijn ouders? Kan een mens ooit echt vrij zijn? Het stuk 'Post Midnight' is een krachtig en persoonlijk statement. Het is typerend voor de tijd waarin we leven. Een tijd waarin we overspoeld worden door vragen. Een onzekere tijd vol met gevaren en uitdagingen. Maar ook een interessante tijd waarin durfals met een visie tegen de stroom blijven oproeien, al dan niet met een goedgevulde pretsigaret tussen de lippen. Het is nog onduidelijk of de groep de voorstelling nog vaker brengt. De acht zijn allemaal student en storten zich vol overgave op allerlei projecten. Naar alle waarschijnlijkheid zullen Nijmegen en de wereld vaker van hen zien en horen, individueel of als collectief. Van de voorstelling zijn overigens video-opnamen gemaakt. Wil je daar meer over weten? Mail dan naar Martijn of Wouter. Foto's: Day one