De psychedelische rockformatie Light vindt haar oorsprong in 1985 in JC Staddijk. Zanger/gitarist Mario Driessen bundelt de krachten met drummer Mari Wagemans (tegenwoordig JaWaNou Pozzie). Derek Howard, een bevriende bassist, is de logische completering van de eerste line-up. Daarna treedt Jeroen Kregting toe tot Light en wordt Derek vervangen door Orlando van Swaay. In 1988 besluit de band zich in te schrijven voor de tweede editie van de Roos van Nijmegen. Light heeft inmiddels wat naamsbekendheid opgebouwd in Nijmegen en omstreken, en na de voorronde in Doornroosje duikt haar naam veelvuldig op in de lijstjes met potentiële winnaars. Driessen: "We deden vooral mee om eens voor een groter publiek te staan. In de finale haalden we helaas niet het niveau waar we toe in staat waren, hoewel ik vond dat we hoger hadden moeten eindigen." Light eindigt op een gedeelde derde plaats, samen met Man Or Beast. Winnaar is The Roots, voor The Drastics. Opvallend is dat Tuxedo Buck, toch een hele bekende naam, in de achterhoede eindigt, evenals Exploder. Toch plukt Light er de vruchten van. De band speelt regelmatig op de podia en festivals in Nijmegen. Het zijn de gloriejaren, ondanks het uitblijven van albums. Een tijdje later vertrekt Wagemans. Hij wordt vervangen door Jan van Heumen (Wings Of Steel). Ook Van Swaay stapt dan op en Randy van Dijk neemt zijn positie over. Wagemans keert nog kort terug. In die periode verandert de bandnaam in Fybya, maar omdat de band ook Light-nummers blijft spelen is die naam geen lang leven beschoren. ("Wie houden we nou voor de gek?") Jack van Dijk, de broer van Randy, vervangt Wagemans. In 1992 doet de band een aantal optredens in Praag, samen met Red Planet. Dan gebeurt wat niemand meer verwachtte: de band tekent een deal met het SI-label van het blad SymInfo. In 1995 verschijnt de eerste cd. Nadat het label failliet gaat, is Light op sterven na dood. Driessen: "Het heilige vuur was gedoofd." Officieel is de band nooit gestopt, de stichting Light bestaat zelfs nog. In 2002 geeft men nog een concert op Staddijk, als een soort reünie van de Praag-tour. Mario Driessen is daarna te vinden in Emotional Toilet, nu omgedoopt tot Vulvasonic, samen met bassist Stefan Schaminee (Speed Bambergen), gitarist Sebastiaan Schelfhout (De Zingende Fresia's) en drummer Rick Reyntjes (Magic Fish). Daarnaast speelt hij in Scotty!. In het dagelijks leven is hij grafisch vormgever.