Buiten regent het koude druppels triestigheid. In Kultuurhuis Bosch klinken warme elektronische beats van de blijkbaar enige elektronica-dj die Arnhem rijk is. Waar het elektronische experiment zijn gezicht laat zien staat deze matjesdragende dj zonder naam het publiek warm te draaien voor de mooie dingen die komen gaan. En dat doet ie goed.
Wat moet je verwachten van een vrijdagavond-‘stapavond’ in Bosch met zuivere elektronica van Living Ornaments en Wrikker? De eerste uit Hoofddorp, al jaren actief binnen het genre en met een eigen label 'Narrominded'. De ander uit het hoge noorden, bekend van de niet-elektronische band Plan Kruutntoone. Om tien uur stromen zo’n veertig mensen de ‘Doos’ binnen. Living Ornaments opent met een noise-intro van enkele minuten dat nogal bruut overgaat in de eerste statische beats. Niet verassend maar het ligt wel strak en lekker in het gehoor.
Het concert is een een-tweetje van de twee jonge jongens die hun beats afwisselen met soundscapes van stemmetjes en gierende sequencers. De toon is gezet. Wie komt om te dansen heeft pech; wie komt om mooie geluiden te horen is op de juiste plek. Living Ornaments evolueert van een vrij ruw begin naar mooie liedjes in de lijn van Boards of Canada, Funckarma en een vleugje Autechre. Zij laten zien dat zij niet voor niets aangeduid worden als Hollandse Nieuwe van onze moedersite in Hilversum. Lars Meyer en Coen Polak slagen erin het publiek 45 minuten lang te boeien met eigengereidheid en dromerige elektronica van een hoog niveau.
Wrikker heeft last van technische problemen. Na vijftien minuten lijken die opgelost. Beide jongens nemen plaats achter sampler, minidisc , powerbook en eigengemaakte geluidproducerende doosjes. De openingstrack begint veelbelovend met op Berlijnse leest geschoeide minimalistische clicks & cuts. Diepe bassen met zwevende melodielijnen maken het publiek warm voor een mooie afsluiter. Wrikker wrikt door en komt na enkele minuten uit bij enkel en alleen soundscapes. Hierdoor dreigen ze de aandacht van publiek te verliezen.
En het blijft niet bij dreigen: na een half uur verlaat een gedeelte van het publiek het introverte duo. De zaal blijft achter met twintig mensen die voor zich uit staren of gezellig kletsen. Op het einde blijkt Wrikker over een aantal zeer sterke tracks te beschikken, maar het gevecht is al verloren en de mooie diepe live gegenereerde geluiden krijgen niet meer de aandacht die zij verdienen.
Met deze avond toont Kultuurhuis Bosch opnieuw lef en inzicht met deze substantiële toevoeging op het bestaande aanbod in Arnhem. In Bosch kan alles, van punk tot elektro en van film tot filmisch. Het biertje in de gezellig volle kroeg zorgt voor een fijne afsluiter van de avond. Een mooie Arnhemse avond die bewijst dat Bosch voor uw Nijmeegse verslaggever zeker géén brug te ver is.