Het jaar 2015 is voor de mannen van The Given Horse een aaneenschakeling aan avonturen en positieve ontwikkelingen. Marius van der Leij steekt meteen enthousiast van wal met de terugblik bij Eurosonic. “We speelden twee shows op Eurosonic in een bandbezetting en dat waren ook meteen de laatste shows met elkaar. Eigenlijk wel grappig, want als je op Eurosonic staat en je doet het goed is dat het begin van een goede reeks. We hebben een superleuk jaar gehad samen, maar Johannes (Peetsma, red.) en ik zijn begonnen als duo en dat is eigenlijk altijd de insteek geweest. Op het podium zijn wij als duo een helder plaatje en we kwamen erachter dat het zo voor ons beter werkte.”
2015, het jaar van The Given Horse
“Het hele jaar was één grote rush”
Voor de twee mannen van The Given Horse was 2015 een buitengewoon avontuurlijk, leerzaam en geslaagd jaar. Mooie gebeurtenissen volgen elkaar in rap tempo op en de creatieve geesten van Marius van der Leij en Johannes Peetsma staan niet stil. Het jaar begint bij Eurosconic en eindigt in de hoofdstad van Griekenland. Hoe kijken ze zelf terug op 2015? In een gesprek met Marije Heida vat Marius het jaar van The Given Horse samen.
In diezelfde periode wordt een ander prachtig plan uitgewerkt. Marius en Johannes zijn op dat moment bezig met de laatste fase van hun opleiding aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden. Voor hun afstudeerproject willen ze iets groots doen. Groter dan het schoolproject dat hen als duo bij elkaar bracht in Amerika, waar ze hebben geprobeerd vijf weken te overleven als straatmuzikant. Marius vertelt: “We hadden tijdens de plannen voor het Amerika-project helemaal niet de intentie om daarna verder te gaan met elkaar. De samenwerking was echter zo goed, dat we niet meer gestopt zijn.”
Zoals gezegd moest het afstudeerproject een knaller worden. Uiteindelijk is het project uitgewerkt en gaat het duo naar Japan. Het doel van het afstudeerproject is om zonder voorbereiding in een maand tijd zo beroemd mogelijk te worden. Met een filmer achter zich aan, een gitaar onder de arm en een bak vol enthousiasme vliegen ze richting het land van de rijzende zon en spelen ze zich in de kijker bij menig Japanner. Het wordt een hele leerzame reis met een prachtige serie filmpjes waar ze verslag doen van de avonturen. Ze halen hun laatste afstudeerpunten binnen met het zeer geslaagde project en krijgen voor de zomer hun diploma in de handen gedrukt.
Vlak voor de diplomering beleven ze nog een ander hoogtepunt. Ze spelen in tien dagen zeven shows tijdens Oerol op Terschelling. Een paar weken later spoelen ze aan op buureiland Vlieland om eveneens op te treden. Daar krijgen ze tijdens een ontspannen moment de zoveelste brainwave van het jaar. Ze komen erachter dat het redden van de economie in Griekenland de Nederlander een behoorlijke duit heeft gekost. Min of meer uit gekkigheid wordt de optie geopperd om dat geld terug te gaan halen. Aangezien Marius en Johannes behoorlijk bedreven zijn geworden in het organiseren en uitvoeren van dergelijke reizen, is de Griekenland-missie bijna gesneden koek voor ze. Met het doel om in een weekend zoveel mogelijk geld bij elkaar te spelen op straat en in kroegen, boeken ze een vlucht en belanden ze half oktober in de Griekse hoofdstad Athene.
“Griekenland was voor ons een heel erg gave reis. Vooral omdat het een leuke test was hoe je zo’n project in een weekend kan stoppen, maar wel dat je er iets vergelijkbaars als de projecten in Amerika en Japan mee bereikt. Omdat het een heel actueel onderwerp is, was dat ook wel weer heel bijzonder. We zijn er heen gegaan onder het mom van ‘we zien wel’. Het was in een melige bui dat we bedachten om ons geld terug te halen, maar daar ging het natuurlijk niet om. Het mooie van een reis met een bepaald idee is dat je op een hele andere manier een land of stad beleeft. Je maakt deel uit van de straat, het is veel rauwer dan wanneer je als toerist ergens naar toe gaat. Gesprekken met mensen die daar leven en getroffen zijn door de economische malaise zijn ons heel veel waard”, legt Marius uit.
Als klap op de vuurpijl winnen ze onlangs tijdens de Friese Popawards de Publieksprijs. De enige prijs van de awardshow, waarbij de winnaars gekozen worden door het publiek. “Na het winnen van die prijs kwam het besef pas echt wat we dit jaar allemaal gedaan en bereikt hebben. Die prijs kwam echt wel als erkenning.”
Marius omschrijft het afgelopen jaar als één grote rush. Het harde werken, de creativiteit en ondernemingsdrift van de beide heren worden beloond met een stroom aan aanvragen voor optredens. “Tegenwoordig hebben we ook een booker en is er een mooi netwerk opgebouwd. Nu hoeven we minder werk te doen om shows te krijgen en kunnen we ons meer richten op muziek maken. Dat is op zich wel erg prettig. We hadden trouwens wel verwacht dat de winterperiode wat rustiger zou zijn, maar dat is zeker niet zo”, vertelt Marius.
Op de vraag waar de volgende reis heen gaat, antwoordt Marius lachend: “We gaan eerst even niet op reis. De nadruk komt te liggen op het maken van een nieuw album. Wat wel nieuw is, is dat we Nederlandstalige nummers gaan maken. Je kan in het Nederlands zoveel dingen mooi zeggen, en dat willen we gaan ontdekken. De nummers worden opgenomen met een bassist en drummer erbij. Dat wordt weer een hele andere dynamiek, en daar ben ik heel benieuwd naar. En wie weet, het kan zomaar ineens dat we weer de kriebels krijgen en toch gewoon weer op reis gaan. Als je nog een mooie plek weet…”