In de rubriek Friezen om Utens gaat 3VOOR12/Friesland op zoektocht naar artiesten, managers of aanverwante bezige bijen in de muziekindustrie die hun wortels in Friesland hebben liggen. In hoeverre beïnvloedt het Fries-zijn hun huidige werkzaamheden en creativiteit en waar zijn ze uiteindelijk terechtgekomen? Simon Levi is momenteel drummer bij Blaudzun en staat komende vrijdag op de planken van Neushoorn in zijn geboortestad. Marije Heida spreekt met Simon in Utrecht over zijn Friese roots en jeugd in Friesland en nostalgische fietstochtjes door de stad.

De Friese roots van Simon Levi

  • Geboren en getogen in Leeuwarden
  • Verhuisd op zijn 25e naar Utrecht
  • Kan tot op heden nog steeds neerploffen op de bank in zijn ouderlijk huis in Cammingaburen
  • Studeerde aan de Academie voor Popcultuur (AvP) in Leeuwarden
  • Maakte deel uit van Bonne Aparte
  • Speelde samen met studiegenoot Kim Janssen
  • Tourde met The Black Atlantic door Europa en Verenigde Staten
  • Is momenteel actief als drummer bij Blaudzun

 

Simon: “Mijn ouders zijn beide niet Fries, dus we spraken het thuis ook niet. Ik studeerde een tijdje in Drachten en daar sprak iedereen Fries tegen elkaar. Ik dacht op een gegeven moment: ‘Ik woon hier nu al zo lang, ik ga gewoon Fries spreken. Ik heb dat heel fanatiek volgehouden met klasgenoten en vrienden. Op een gegeven moment stond ik Fries te praten met een docent, waar ik eerder nooit Fries mee sprak. Zonder blikken of blozen sprak ze Fries terug en ze liet geen moment merken dat het vreemd was dat ik Fries sprak. Dat voelde alsof ik geslaagd was voor mijn examen Fries.”

BIO


Simon Levi studeert aan de Academie voor Popcultuur waar zijn carrière als drummer echt vorm begint te krijgen als hij op tour gaat met studiegenoot Kim Janssen en Geert van der Velde met The Black Atlantic. Kim neemt in 2009 een album op in New York, en Simon voegt zich bij de tour ter promotie van het album vanaf de release show in Paradiso. In 2014 grijpt hij de kans om een half jaar op pad te gaan in de Verenigde Staten en Europa met de Amerikaanse singer-songwriter William Fitzsimmons. Een klein jaar na dat avontuur neemt Johannes Sigmond (Blaudzun) contact op met Simon met de vraag of hij geïnteresseerd is een middagje te komen spelen met hem. De deal is na die middag jammen snel rond en sluit hij zich voor een lange tour aan bij de band.
 

Simon, je woont al een tijdje in Utrecht maar je bent een geboren en getogen in Leeuwarden. Wat is jouw gevoel bij deze stad?

“Twee weken geleden was ik toevallig voor een dag of vier in Leeuwarden. Ineens had ik enorm de behoefte om een fietstocht door de stad te maken. Ik wou gewoon even terug in de tijd. Ik ben ondere andere langs mijn oude scholen en wat voormalige studentenwoningen gefietst. Ik vond het best een intense trip. Ik realiseerde me dat ik na mijn twintigste ook niet meer terug ben geweest naar de AvP, bijvoorbeeld. Als je vijfentwintig bent geldt dat soort nostalgie of sentiment ook helemaal nog niet. Maar hoe langer je weg bent en er nog meer afstand van doet, dan is het ineens heel leuk om terug te gaan naar dat soort plekken. Ik fietste bijvoorbeeld ook langs Neushoorn en dacht toen: ‘Ja! Dit is een toffe plek en een mega goede aanwinst voor de stad’. Andere highlights waren het gebouw waar Parnas in heeft gezeten, de Westerkerk waar Romein in zat en Repelsteeltje. Daar werkte ik. Dat was een toffe bijbaan, trouwens, haha.”

Dat drummen, hoe is dat eigenlijk begonnen voor jou? Was je jong toen je achter je eerste drumkit kroop?

“Ik denk dat ik op drumles ging toen ik een jaar of elf was. Maar goed, voordat ik mijn eerste drumstel kreeg, was ik altijd al op vanalles aan het timmeren. Ik bouwde drumstellen van dozen en daar vermaakte ik me prima mee. Ik droomde natuurlijk altijd wel van het daadwerkelijk ontvangen van een drumstel. Ik kreeg bij Parnas les van Peter Wijnbergen. Ik heb daar goede herinneringen aan, hij was een hele leuke drumdocent en ik heb jarenlang les van hem gehad. Hij wou ook altijd dat ik heel erg goed ging oefenen en mijn talent optimaal benutte.”

We skippen weer even door naar de AvP periode. In hoeverre was je toen je bewust van de Friese popscene en wat zich daar afspeelde? In principe zat je er natuurlijk middenin, lijkt me?

“Ik speelde zelf in mijn eerste bandje toen ik veertien was. Dat was met Laurens van der Meulen (Heksenhamer, Hilbrandt) en Keimpe Koldijk (Bonne Aparte). We speelden wereldshows in Friesland, haha. We hebben ook wel meegedaan aan de Kleine Prijs van Friesland enzo. Mijn gigantische universum speelde zich wel af in Friesland. Dat was ook voldoende toen.

De mensen die toen daar opvielen vond ik al fascinerend genoeg. En vooral toen we wat ouder waren gingen we naar café Scooters. Daar waren vaak jamsessies en dan was er altijd dat ene kliekje met superfanatieke muzikale sessionguys. Dat ik daar niet bij hoorde vond ik het echt pijnlijk. Maar goed, ik was natuurlijk nog piepjong. Ik was toen ook vooral altijd aan het spelen en niet zo actief in van alles in de gaten aan het houden.”

Uiteindelijk werd dat enorme universum dat Friesland heette toch wat kleiner en besloot je weg te gaan uit Leeuwarden en ben je in Utrecht gaan wonen. Wat deed jou daartoe besluiten?

“Ja, inderdaad. Dat is nu bijna zeven jaar geleden. Kim woonde hier in Utrecht en die had een tof achterhuis aan de Oude Gracht. Daar ging iemand uit en toen ben ik daar gaan wonen. Ik wilde op zich wel weg uit Leeuwarden. Ik had alles er wel uitgehaald daar. Het was weer even een nieuwe boost. Ik wou ook wel meer op de gecentreerde muziekscene zitten. Maar ondertussen was ik nog steeds aan het touren met Kim en The Black Atlantic, dus op zich is dat er ook toen niet heel erg van gekomen.”

Het bevalt je dus goed in Utrecht! Denk je dat je hetzelfde zou hebben bereikt als je toch in Leeuwarden was gebleven? Had je je anders ontwikkeld, denk je?

“Ja, ik denk het wel. Ik wilde eerst alleen drummen. Ik was daar heel erg op gefixeerd en er stond veel druk op de ketel over waar ik naartoe wou. En in Utrecht word ik soms verrast door nieuwe kansen en perspectieven. En dat bevalt me heel erg. Ik werk bijvoorbeeld 80 uur per maand bij TivoliVredenburg en doe daar hospitality, stagehandwerk en stagemanagement. Daar liggen heel veel kansen om jezelf te ontwikkelen. Ineens werk je als aanvoerder van een team en dat is iets compleet nieuws. Dat is leuk om te kunnen ontdekken. Drummen werd hier minder een moeten en dus werd mijn horizon wat breder hier.”

Desalniettemin… Zou je ooit wel weer terug willen naar Leeuwarden, denk je?

“Toevallig zat ik daar heel erg over na te denken na die paar dagen in Leeuwarden. Maar ik denk dat ik mijn vriendin nooit zo ver zou krijgen. We gaan hopelijk in mei volgend jaar trouwen en volgens mij is één van de huwelijkse voorwaarden dat we nooit naar Leeuwarden gaan verhuizen, haha. Ik weet nog precies waar ik fietste toen dat door mijn hoofd flitste. Het was bij het oude Gymnasium gebouw bij de Prinsentuin. Daar zit een bruidszaak in de buurt en toen ik daar langs fietste en die bruidszaak zag, dacht ik even aan het scenario.

Meteen dacht ik: ‘Nee, dat zal nooit gebeuren'. Ik weet niet eens of ik zelf de behoefte zou hebben, hoor… Wel is het gewoon heel fijn om een thuisbasis te hebben. Ik ga dat steeds meer op die manier ervaren. Ik merk dat Leeuwarden gewoon heel erg een plek is om even tot rust te komen. Ik kan nog steeds in mijn ouderlijk huis op de bank ploffen, mijn zussen wonen er en mijn neefjes en nichtjes. Het is dus echt thuiskomen. Al mijn dromen zijn toch wel in Leeuwarden gecreëerd.”
 

En vrijdag mag je weer optreden in je thuishaven. Zin in?

“Ja, het is zeker heel tof om weer in Neushoorn te staan. De laatste keer was ook heel erg leuk. Ik was een beetje bang, omdat het publiek in Leeuwarden er een beetje om bekend staat erg kletserig te zijn. Maar dat was de laatste keer helemaal niet het geval. Ze waren juist allemaal heel erg aandachtig. Dat was erg fijn. Ik heb zin om weer naar Leeuwarden te komen. Ik word ook altijd helemaal excited als je bepaalde afslagen neemt en dat dan de Achmeatoren in beeld komt.”

INFORMATIE

De optredens van Blaudzun staan in het teken van het derde deel van een drieluik aan albums waarin hij zijn hart en ziel blootgeeft en een moeilijke periode in zijn leven verwerkt. De eerste twee delen Jupiter I en Jupiter II kwamen uit in respectievelijk oktober 2016 en maart 2017. Het laatste deel _Up_ ziet in maart 2018 het levenslicht en onderscheid zich van de andere twee delen door een wat opgewekter geluid.

Je vindt Simon komende vrijdag achter zijn drumstel in Neushoorn als hij optreedt met Blaudzun in de Grote Zaal. De deur gaat open om 19.30 uur en kaarten zijn hier verkrijgbaar.

Beluister hier het laatste album _UP_ uit de Jupiter-trilogie