De vinylofielen: Sjoerd Jager

"Als je The Moody Blues uit mijn collectie haalt, dan mist er een stukje uit mijn ziel"

Manouk Winia ,

Het proces van een lp beluisteren kan een ritueel zijn, het verzamelen van zeldzame parels een obsessie of in bakken vol tweedehands vinyl zoeken een hobby. In de wekelijkse rubriek ‘De vinylofielen van Friesland’ gaat 3voor12/Friesland op zoek naar mooie verhalen over lp’s, platenhoezen, dat ene bijzondere album en meer. Communicatiestudent Manouk Winia duikt de lp-geschiedenis in van vinylofiel Sjoerd Jager.

Het is aan mij de opdracht een vinylliefhebber te interviewen voor deze rubriek en daarvoor ga ik zelf op zoek naar een geschikt persoon. Mijn vader en broer zijn beiden grote muziekliefhebbers en ik vermoed dat zij vast iemand kennen die een vinylofiel is. En inderdaad, mijn broer komt al snel met een naam van iemand die geschikt is voor een interview. Sjoerd Jager (62 jaar), geboren en getogen in Harlingen, verzamelt al sinds zijn zestiende vinylplaten en geen haar op zijn hoofd dat hij ooit een plaat zal wegdoen.

Sjoerd is een groot muziekliefhebber en geniet er elke dag van. De liefde voor vinyl begint al op jonge leeftijd. Op de vraag of hij nog weet wat de eerste plaat is die hij in zijn bezit had, luidt meteen overtuigend het antwoord: "Jazeker! Dat was de verzamelplaat van Britse artiesten Fill Your Head With Rock en het was meteen goed. Als ik naar een concert was geweest, werd ik helemaal fan van een band en wou er graag thuis verder van genieten. Destijds waren de vinylplaten het enige medium om naar muziek te luisteren. Net als iedereen, begon ik met het kopen van platen." Na de opkomst van de cd’s stapt Sjoerd over, maar dat valt hem tegen. Sjoerd: "Het klonk anders, minder warm van geluid en allemaal zo steriel. Met name de oudere opnames. Mijn luidsprekers en versterker heb ik aangeschaft op mijn negentiende en die liggen op één lijn voor het afspelen van lp’s. De cd’s kunnen daar niet tegen op. Daarnaast is het hebben van lp’s ook een beetje sentiment."

Zijn collectie telt inmiddels 2200 platen, waarvan er ongeveer 1000 beneden in een kast en de rest staan op zolder. Zijn favoriete muziekgenres zijn rock of fusion muziek uit de jaren zestig en zeventig. "Ik heb eigenlijk een heel breed venster op muziekgebied. Als ik er maar een muziekinstrument in kan herkennen. Ik begon met de geschiedenis van rock-’n-roll en alles wat daarmee te maken heeft en daarna Bo Diddley met blues. En nog steeds. De muziekwereld staat nooit stil en er wordt nog steeds goede muziek gemaakt."

Sjoerd houdt ervan om kringloop- en inbrengwinkels en rommelmarkten af te speuren voor zijn platen. "De meeste platen die ik heb zijn niet gloednieuw, die vind ik wat aan de dure kant. Het blijft voor mij wel een hobby. Af en toe krijg ik ze wel gloednieuw en dat vind ik dan ook wel leuk. Ik ga vaak voor de allereerste versie van een album. De beginperiode van een artiest is meestal het beste en die vind je veelal op de rommelmarkten. Mensen die hun zolder dan opruimen en zomaar een hele doos vol met platen op de stoep neerzetten. Dat vind ik het allerleukste, want daar zit het goede spul bij.

Laatst heb ik een prachtige vangst gedaan op een rommelmarkt, namelijk een plaat van Led Zeppelin. Deze plaat is wel 30-35 jaar oud en komt uit een schone hoes. Hij ziet eruit alsof de plaat zo uit de winkel komt en dat is heel uitzonderlijk. Soms is het jackpot en dan heb je twintig platen waarvan je droomt", vertelt Sjoerd enthousiast. 


Aangezien er steeds meer vinylofielen aansluiten merkt Sjoerd dat het moeilijker wordt om bepaalde muziek te vinden. "De jeugd ontdekt weer andere muziek en worden helemaal enthousiast van platen. Ik vind het leuk dat een hoop jeugd ontdekt welke popmuziek er vroeger gedraaid werd. Maar het is wel nadeliger voor de prijs van platen. Vroeger kocht ik drie lp’s voor een gulden en nu worden er echt gekke bedragen genoemd van 35-45 euro. Na twee of drie euro houdt het voor mij op. Tenzij de plaat bijzonder is zoals de live-platen, daar zijn er niet zoveel van."  Op de vraag of hij soms op zoek is naar bepaalde platen kan geeft Sjoerd aan daar niet echt om te malen. "Ach, je vindt het ene terwijl je op zoek bent naar een andere. Ik ben al heel tevreden met wat ik heb. Als ik er nog iets bij vind, dan ben ik nog blijer."

Naast het genieten van de muziek kan Sjoerd een mooie hoes ook waarderen. "Met de cd’s is een stukje cultuur verdwenen. Het is niet vergelijkbaar qua hoezen. Je wordt bijna altijd verrast en vaak zijn tweedehands platen gemerkt. Platen die bijvoorbeeld zijn ingezaagd, de hoekjes eraf geknipt of staat de naam van de eigenaar aan de binnenkant geschreven. Ik heb er zelfs één met een kogelgat. Maar op de platen staan vaak kunstwerken. Andy Warhol begon met de pop art, dat is al een hele collectie opzich. The Moody Blues hebben ook hele mooi hoezen. Bij platen heb je muziek om naar te luisteren en een hoes om naar te kijken. Dat vind ik veel meer waard."

Uiteraard heeft Sjoerd er een paar favorieten bij zitten. "Deep Purple, Led Zeppelin, Pink Floyd en van Golden Earring heb ik ook een heleboel. Maar als je The Moody Blues uit mijn collectie haalt, dan mist er een stukje uit mijn ziel. Je kunt muziek zoeken bij een stemming en stemming maken met muziek." Luisterend naar Days of Future Passed van The Moody Blues sluiten we het interview af. 

Album: Days Of Future Passed
Band/Artiest: The Moody Blues
Label: Deram Records
Uitgebracht: 1967