Hij hoeft er niet van te niezen en krijgt er geen koorts van, maar Friso Frankena is aangestoken door het vinylvirus. Rond Record Store Day in maart van dit jaar sprak collega Alwin Sinnema al met deze vinlylliefhebber. Toch wilde ikzelf deze man ook graag nog aan de tand voelen over zijn activiteiten als dj en verzamelaar. We spreken af in Paddy O’Ryan te Leeuwarden waar hij vertelt over hoe het begon en waar het nog zeker niet is geëindigd.
De vinylofielen: Friso Frankena
“Als ik een bak met vinyl zie, gaat mijn radar meteen werken”
Het proces van een lp beluisteren kan een ritueel zijn, het verzamelen van zeldzame parels een obsessie of in bakken vol vinyl zoeken een hobby. In de wekelijkse rubriek ‘De vinylofielen van Friesland’ gaat 3voor12/Friesland op zoek naar mooie verhalen over lp’s, platenhoezen, dat ene bijzondere album en meer. Marije Heida spreekt met Plaatwerker Friso Frankena over het vinylvirus dat hij al jaren onder de leden heeft.
“Ik werkte samen met een vriend Casper Reinink in het Wrakkenmuseum op Terschelling. Daar hebben wij heel lang samen achter de bar gestaan. Tijdens Oerol in 2000 kwam het dj-collectief Naald en Kraak daar draaien. Wij zagen dat en vonden het allebei meteen fantastisch. Ik ben opgegroeid in de jaren negentig en toen ging het alleen nog maar over muziek op cd. Ik kocht ook alleen maar cd’s, vinyl was helemaal uit. Toen ik Naald en Kraak bezig zag was ik verkocht. Ik had ook al wel wat met die muziek uit de jaren vijftig, zestig, zeventig. Ik raakte aan de praat en het bleek dat ze een aantal singletjes dubbel hadden. Ik kreeg de vraag of ik de singles wilde hebben. Eh, ja! Maar ja, toen had ik wel singles maar geen draaitafel. Dus hebben Casper en ik ieder twee tweedehands draaitafels - ja, ouwe rommel, hoor - op de kop getikt. Op een gegeven moment ga je de draaitafels en het mengpaneel vernieuwen en ben ik steeds meer muziek gaan aanschaffen. Na een tijdje daarmee bezig te zijn geweest ging ik het wel héél erg leuk vinden. Uiteindelijk zijn Casper en ik samen in 2011 als dj-duo onder de noemer De Plaatwerkers gaan draaien voor feesten en in kroegen. Het is dus hoofdzakelijk muziek uit de jaren vijftig tot zeventig die we draaien. Veel vintage spul; jazz, soul, rhythem and blues, rock-’n-roll, noem maar op.”
“Ik zoek veel op rommelmarkten. Soms zie ik een bak en dan gaat mijn radar meteen werken. Als de eerste plaat van ABBA is en de tweede plaat James Last, dan weet ik al dat ik niet verder hoef te zoeken. Maar soms zitten er dus hele mooie dingen tussen. Vooral bij singles is het goed zoeken. Die bakken staan vaak helemaal vol, zonder enige volgorde. Dan ga ik kijken of er een leuk label tussen zit, dan zoek ik naar een artiest, vervolgens (als het mij wat lijkt) haal ik het uit de bak en kijk ik uiteraard goed naar de kwaliteit van het vinyl. Tot slot wil ik het voor een goede prijs hebben. Het leuke is dat de mooiste dingen maar twee kwartjes of een euro kosten. Op platenbeurzen werkt het meestal iets anders. Daar weten de handelaren vaak precies wat zij verkopen, dus ben je wat meer centen kwijt. Ik ga naar een platenbeurs voor wat exclusievere albums of singles. De voordelen van een platenbeurs is ook dat er heel veel goed spul is en je betaalt geen verzendkosten. Ik neem dan wel uit zelfbescherming een budget mee, want wat ik meeneem gaat op. Met name daar, maar ook op de Koninginnenmarkt in Groningen heb ik al heel veel leuke dingen gevonden. Daar zag ik op een gegeven moment een doosje met platen waarvan de meeste van Capitol Records of Blue Note Records waren. De meeste artiesten herkende ik en dus kocht ik vervolgens blind de hele doos. Daar hoef ik dan geen moment over na te denken.”
“Inmiddels heb ik dus een behoorlijk volle platenkast plus heel veel koffertjes met oude singles. De mooiste platenhoezen heb ik in mijn woonkamer uitgestald en opgehangen. En ik heb muzikanten als Otis Redding, Sam Cooke en Nina Simone levensgroot in mijn kamer hangen. De soul en jazz zie je absoluut terug in mijn interieur. Zelfs mijn boekenleggers zijn van vinyl.”
“Een van mijn meest bijzondere platen is die van Cile Turner, bekend van het nummer Crap Shootin’ Sinner. Het is de enige persing die uitgekomen is op 33 toeren. Ik heb hem destijds voor 60 dollar gekocht op eBay. De hoes is zelfs een mispersing en dat maakt hem nog extra bijzonder. Het is toch een plaat die zo’n 600 tot 700 dollar opsmijt. Maar denk niet dat ik hem nog draai, nu ik weet dat hij zo veel geld waard is. Ik heb een bod gehad van 1800 dollar. Maar ik verkoop hem voor geen goud.”
“Een van mijn meest bijzondere platen is die van Cile Turner, bekend van het nummer Crap Shootin’ Sinner. Het is de enige persing die uitgekomen is op 33 toeren. Ik heb hem destijds voor 60 dollar gekocht op eBay. De hoes is zelfs een mispersing en dat maakt hem nog extra bijzonder. Het is toch een plaat die zo’n 600 tot 700 dollar opsmijt. Maar denk niet dat ik hem nog draai, nu ik weet dat hij zo veel geld waard is. Ik heb een bod gehad van 1800 dollar. Maar ik verkoop hem voor geen goud.”
Album: Crap Shootin' Sinner
Band/Artiest: Cile Turner
Label: Colonial
Uitgebracht: 1959