Met Warhaus slaat Devoldere een uitermate interessante weg in, waarmee hij grenzen tussen muzikale stromingen en tussen literatuur, poëzie en muziek flink doet vervagen. Daarmee doet hij het zo indrukwekkende repertoire van Balthazar al weer bijna vergeten. En dat zegt meer over de verslavend eigentijdse songs van Warhaus dan over de onbestrijdbare kwaliteit van Balthazar-klassiekers, zoals Bunker en Fifteen Floors.
België heeft de afgelopen jaren in de slipstroom van dEUS flink wat relevante bands voortgebracht. In 2016 was daar ineens het goed ontvangen debuutalbum We Fucked A Flame Into Being van Maarten Devoldere, bandlid van Balthazar. Blijkbaar kan Devoldere in zijn solo-project Warhaus prima zijn ei kwijt. Het debuutalbum vol met dreigende muzikale meesterwerken werd in 2017 namelijk al opgevolgd door het minstens zo relevante tweede album Warhaus. Opnieuw een album met verslavende juweeltjes vol verlangen en romantiek. Vier jaar na het imposante optreden van Balthazar, staat Devoldere met zijn project Warhaus opnieuw op Welcome to The Village om zijn toehoorders te verleiden tot een ontdekkingstocht langs de afgronden van liefde, lust en verlangen.
Het voorkomen van Devoldere en zijn band is vanavond achteloos en zelfverzekerd tegelijkertijd. Nonchalant hangt de gitaar van de voorman om zijn lange jas, alsof hij toevallig binnen is komen lopen. Wanneer het hem uit lijkt te komen, slaat hij een akkoord aan op zijn gitaar of neemt een trompet ter hand om een hysterisch overstuurde soundscape de festivaltent van Grootegast in te blazen. Dat maakt het optreden ambivalent in de goede zin van het woord; het publiek blijft totaal in de ban van het contrastrijke optreden dat nimmer de grenzen van theatraliteit overschrijdt.
'Devoldere brengt met Warhaus nog meer gelaagdheid en bloedstollende zwaarmoedigheid aan in zijn muziek'
Het indiegeluid van Warhaus is compleet origineel en op weinig referenties te betrappen. Zijn lome, schijnbaar achteloos getimede voordracht over het hoekige bombastische bandgeluid is verslavend eigentijds. Vanzelfsprekend vormt Balthazar een belangrijk ijkpunt, maar met Warhaus durft Devoldere meer zijn eigen koers te volgen. Devoldere brengt met Warhaus nog meer gelaagdheid en bloedstollende zwaarmoedigheid aan in zijn muziek. De sinistere odes aan de liefde zijn experimenteler, gedurfder en dreigender en maken diepe indruk.
En zo staat na een lange overhitte tweede festivaldag deze sensationele band op het goede moment op het goede podium. De dreigende voordracht van Devoldere en de verslavende grooves en beats van zijn band maken vanavond in Grootegast iedereen tot figurant in zijn sensuele arthouse-performance, waarvan Devoldere de onverbiddelijke muzikaal regisseur blijft.
GEZIEN
warhaus
Grootegast, Welcome to The Village
Zaterdag 21 juli 2018