Vorig jaar stond Blaudzun met zijn project Haty Haty al op een van de kleinere podia van Welcome to The Village. Dit jaar mag hij op de eerste dag van het festival de lichten van hoofdpodium Bontebok uit doen. Het eerste wat opvalt bij het betreden van het podium is de gewijzigde formatie van de band. De band is compacter, hechter, maar het geluid is er niet minder bombastisch om. Maar aan dat geluid schort het aan het begin van de set wel behoorlijk. Door onbalans en een te laag volume, pakt de band – ondanks een bevlogen performance – slechts de aandacht van het publiek in de voorste rijen. De band opent met bekender werk van de eerste drie platen. Daarna volgen vooral songs van de twee meest recente albums. De nieuwe nummers zijn groots, indrukwekkend en slaan nieuwe wegen in. Maar bij het brede publiek zijn ze ook nog minder goed bekend en door een gelijksoortige opbouw worden de nieuwe nummers ook wat voorspelbaar. Contrast en dynamiek lijken halverwege de set te ontbreken.
Headliner op de eerste dag van Welcome to The Village is de inmiddels aardig gearriveerde Blaudzun. Met z’n ambitieuze project Jupiter – een trilogie van drie albums die in drie jaar wordt uitgebracht – brengt deze eigenzinnige artiest een fris maar vertrouwd geluid met stuwende drums, rockende gitaren en zijn zo herkenbare gepassioneerde stemgeluid. Eerder dit jaar kwam het tweede deel van de trilogie uit, een plaat waarop Blaudzun opnieuw politieke en maatschappelijke thema’s niet schuwt. Tijdens zijn optreden op Welcome to The Village vindt Blaudzun op routine uiteindelijk een balans tussen de voor het brede publiek herkenbare oudere songs en nieuw materiaal van zijn drieluik Jupiter.
Is het het matige geluid, Blaudzun-moeheid, de invallende kou of de voor het grote publiek nog onbekender werk van de eerste twee delen van de Jupiter-trilogie? Feit is, dat halverwege het optreden een deel van het publiek zijn heil elders gaat zoeken. En dat is jammer. Voor de achterblijvers blijft er genoeg te genieten. Blaudzun en zijn bandleden bouwen op routineuze wijze een degelijke rockshow op, die naarmate het optreden vordert steeds beter wordt. Het geluid wordt beter afgesteld en het volume wordt opgeschroefd naar acceptabele festivalmaatstaven. Dan blijken de nieuwe nummers best aanstekelijk en prima dansbaar. En als aan het einde van de set een aantal klassiekers van doorbraak-album Seadrift Soundmachine voorbij komt, slaat de balans ten slotte positief uit.
Uiteindelijk vindt Blaudzun op routine een balans tussen zijn voor het brede publiek herkenbare songs en nieuw materiaal van zijn ambitieuze drieluik Jupiter. Hoewel een deel van de festivalgangers inmiddels is vertrokken naar andere podia of naar huis, doet Blaudzun in bijzijn van de achterblijvers op imposante wijze het licht uit op hoofdpodium Bontebok.