De twee podia van Here Comes The Summer liggen op nog geen 500 meter van elkaar en de optredens overlappen elkaar niet of nauwelijks. Het ene podium is buiten, gelegen in het bos nabij camping Stortemelk en het andere, binnenpodium, is de recreatiezaal van diezelfde camping. Qua programma doet Here Comes The Summer niet onder voor grote broer Into the Great Wide Open, al kun je de echt grote artiesten eerder in september dan in mei verwachten. Toch biedt Here Comes the Summer haar publiek een interessant programma, vol op de loer liggend, klaar om door te breken, muzikaal talent.
Traditiegetrouw vindt de start van het Friese festivalseizoen plaats met het kleinschalige sfeerfestival Here Comes The Summer. Het knusse festival komt uit de koker van Into The Great Wide Open, is echter stukken kleiner, maar daardoor ook veel gezelliger en overzichtelijker. Voor wie op grote festivals nog wel eens last van keuzestress heeft, is Here Comes The Summer een ideaal festival. 3VOOR12/Friesland is dit jaar weer aanwezig op Vlieland en houdt elke dag een bloemlezing in beeld en geluid vanaf het festivalterrein op het zonovergoten eiland in de zon.
EUT | Ruige Plak
Opener van de eerste zonovergoten festivaldag is Korfbal. Prima garagerock met inventieve gitaarlijntjes om de dag mee te beginnen. Na Korfbal is het een andere veelbelovende band van eigen bodem die aan mag treden op de Ruige Plak. Het is EUT, eerder dit jaar al succesvol op ESNS en een van de toppers van Popronde 2017, dat mag proberen wat Korfbal naliet, de menigte en beweging brengen. Dat lukt de vijf moeiteloos. Het inmiddels goed gevulde bos ziet een energiek en gedreven aanstormend bandje. (TvdV).
Hollis Brown | Ruige Plak
De New Yorkse formatie Hollis Brown heeft op bospodium Ruige Plak enige tijd nodig om op stoom te komen. Op het eerste gehoor en gezicht onderscheidt deze rootsrock-band zich met zijn degelijke americana niet van vele andere gelijksoortige bandjes. Vanaf een behoorlijk uitgesponnen cover van Oh! Sweet Nuthin’ van The Velvet Underground laat de band echter zien waarom zie hier op Vlieland zijn uitgenodigd. Naast frontman Mike Montali is daarbij een hoofdrol weggelegd voor de breedlachse en flink bebaarde leadgitarist Jonathan Bonilla, die oerdegelijke, maar o zo aanstekelijke rootsrock galmt door de Vlielandse duinbossen. (SN)
U.S. Girls | Bolderzaal
Met acht man sterk verschijnen Meg Ryan, artiestennaam U.S. Girls, en haar band op het podium. Een superstrakke band, die een ijzersterkte performance weet neer te zetten. Maar het is vooral Ryan die alle aandacht opeist, met schijnbaar onverschillige poses. De nummers worden zorgvuldig op- en afgebouwd. Omdat de show zorgvuldig geregisseerd is, lijkt er weinig tot geen ruimte voor improvisatie, maar voorspelbaar is het optreden geenszins. Soms klinkt U.S. Girls dreigend, naargeestig en vooral angstaanjagend spannend; het volgende moment echter weer groovend en funky. Het is fascinerende hoe U.S. Girls schakelt tussen stijlen en genres. Zo goed als alle nummers van het meest recente album In a Poem United komen voorbij, maar opvallend genoeg blijft albumopener én instant hit Velvet 4Sale achterwege. Het geeft aan hoe eigenzinnig Ryan is. (TvdV)
Warhaus | Bolderzaal
De eerste dag van Here Comes The Summer wordt bombastisch afgesloten met de huiveringwekkende klanken van Warhaus. Voorman Maarten Devoldere, ook bekend van Balthazar, hint tijdens het optreden naar decadentie en arrogantie, maar houdt desondanks de dampende Bolderzaal een uur lang in zijn greep. Zijn onderkoelde dreigende voordracht vormt een prachtig samenspel met de soms behoorlijk ontsporende soundscapes. Op een stevige basis van hypnotiserende beats en verslavende baslijnen loodst Warhaus het publiek een koude nacht vol liefde en lust in. (SN)