Zoals bekend worden succesnummers op Greidhoek festival’ nooit geprolongeerd, daarom komt de (eigenwijze) organisatie elk jaar met een uniek en origineel programma. Dit jaar is dat weer niet anders. Zo’n elf acts verdeeld over twee podia, die dit jaar de idyllische namen Grabthembythepussy-steets en Slasefanmyôf-steets dragen. Niet geheel toevallig natuurlijk, want Greidhoek’ Festival kiest elk jaar een overkoepelend thema. Dit jaar is dat #MeToo en op Greidhoek’ heet dat vervolgens #BobEk (Bok ook). Van een beetje onderbroekenlol zijn ze dan ook niet vies in Wommels.
Afgelopen weekend stond Wommels, alweer voor de achtste keer, in het teken van het Greidhoek’ Festival. Opnieuw weet de organisatie te verrassen met een hoogst interessante line-up. Wars van de trends en hypes, maar men heeft wel mooi even Canshaker Pi en Leafs op de poster staan. Ook dit jaar is de opkomst wederom goed te noemen en is het koud en nat. De enige constante factor de laatste jaren, zo lijkt het wel.
©
Piet Douma | PDF-grafie
©
Piet Douma | PDF-grafie
Wat ze echter heel serieus nemen, is het programma. Kunst in de meest brede zin van het woord wordt er tentoongesteld en het lukt de organisatie om jaarlijk hele interessante artiesten naar Wommels te lokken. In de middag spelen lokale acts als het Friestalige Mosken, Wiebe en zoals traditiegetrouw gebruikelijk is, de winnaar van de Kleine Prijs van Friesland: Lester Blackfield. Maar met rapper Leafs en Canshaker Pi heeft het festival ook twee hele relevante acts van nationaal caliber binnengehaald. De eerst genoemde maakte eerder deze zomer al furore op Lowlands en in Wommels doet de pas zestienjarige Amsterdammer dat nog eens dunnetjes over. Op de eerste rijen voor het podium louter schoolkinderen, die woord voor woord met de rapper meezingen én rappen en een vreugde sprongetje maken wanneer ze een high-five of een klaphandje van Leafs ontvangen. Een modern en urban geluid op Greidhoek en dat is wel prettig, daar het festival de voorgaande jaren wel erg gitaar georiënteerd was.
Canshaker Pi is zo’n gitaar georiënteerde band. Maar wel een die momenteel zo goed als elk podia en festival in Nederland plat speelt. Daarnaast is de band met het album Naughty Naughty Violence genomineerd voor de de 3VOOR12 Award, voor het beste album van het jaar. Dwarse gitaarrock, die met name bij de rustigere nummers, aan de Amerikaanse indieband Pavement doet denken. Canshaker Pi is rock-’n-roll ten top, waarbij het enthousiasme van het podium spat én zonder arrogantie.
Die positieve eigenschap delen ze met hun stadgenoot Lucky Fonz III, die eerder op de dag op het podium staat. Lucky Fonz III is een prima liedjesschrijver en een entertainer pur sang, alleen lijkt het erop dat dit niet altijd overkomt bij het publiek. Hierdoor lijken de grappen die de Amsterdammer maakt soms wat ongemakkelijk. Maar gelukkig zijn daar nog de liedjes, waar niks mis mee is. Klassiekers als Linde Met een L en Ik Heb Een Meisje vallen goed in Wommels. Dit verbloemt enigszins de moeizame interactie tussen zanger en publiek.
©
Piet Douma | PDF-grafie
The Amp daarentegen heeft niks te verbloemen. De reünie van de band zou zich beperken tot een eenmalig iets, eerder dit jaar, totdat de organisatie van Greidhoek’ belde en deze kreeg letterlijk en figuurlijk gehoor. Gelukkig maar, want van een absentie van ruim 28 jaar valt weinig te bespeuren. Zanger Nyk de Vries beweegt, stoïcijns, als een slangenmens van links naar rechts over het podium en de tegendraadse gitaarrock nummers staan nog altijd als een huis, wel duidelijk hoorbaar uit een ander decennium. Ergens is het optreden van The Amp natuurlijk ook pure nostalgie, de hang naar een periode dat de onafhankelijk popmuziek nog niet zo gereguleerd was.
Hoogtepunt van het optreden en misschien wel van het hele festival is het eerbetoon dat de band brengt aan Tiede Lanting, de eerder dit jaar overleden gitarist (en afkomstig uit Wommels) van Reboelje. Een band waarmee The Amp ooit het oefenhoek deelde. De band speelt het door Lanting geschreven Merkeman. Dit doen ze samen met Tjerk Bootsma, zanger van Reboelje. Een emotioneel, maar mooi moment. Hierna voert de band het tempo weer op en uiteindelijk springt De Vries, tijdens de toegift nog even het publiek in. The Amp is een band die er, zelfs 19 jaar na dato nog steeds toe doet. Het zou zonde zijn wanneer de heren de instrumenten, na Greidhoek’ weer aan de wilgen zouden hangen.
©
Piet Douma | PDF-grafie
©
Piet Douma | PDF-grafie
Nadat de Winterswijkse coverband Toe Maar zo goed als alle hits van Doe Maar heeft gespeeld, is het slotakkoord van Greidhoek’ Festival 2018 aan KNARS, het zevenkoppige gezelschap dat tot voor kort als Knarsetand door het leven ging. Met een vuige mix van breakbeat, postpunk, rave, dub en drum 'n’ bass drukken de Utrechters hun stempel op het festival. Het springt en danst en gaat alle kanten uit met KNARS. Een betere afsluiter had de organisatie zich niet kunnen wensen. Een mooie septemberdag komt op passende wijze tot een einde.
GEZIEN
Greidhoek’ Festival
Zwembadterrein Wommels
23 september 2018