Woe Blind Birds bestaat uit Jochem Knoef, Pablo Vidales, Abel de Grefte en Olaf Visser die we in Friesland kennen van acts als The Future's Dust, Longsy en Onna Limb. De band uit Leeuwarden zal tijdens Explore the North een optreden verzorgen in de Lutherse Kerk. Speciaal voor deze show werken zij eenmalig samen met Groninger schrijver en filosofie-alumnus Harm ten Napel. Verwacht poëzie gecombineerd met eclectische mix van gitaren, drums, synths en atmosferische vocalen. Marije de Vries sprak met zanger/gitarist Abel de Grefte en toetsenist Olaf Visser over de ambities van de band en wat voor connectie er voor hen bestaat tussen geloof en muziek.

Kennen jullie elkaar al lang?

Olaf: ‘’We kennen elkaar al vanaf het eerste jaar op de middelbare school. Dus al zo’n 11 jaar geloof ik.’’
Abel: ‘’Jemig. Ik voel me opeens wel oud.’’
Olaf: ‘’Ik zat laatst op Tinder toen ik me bedacht dat het goed voor me zou zijn om meer te gaan daten nu ik nog jong ben… toen voelde ik me pas oud.’’
Abel: ‘’Heeft dat je al wat opgeleverd?’’
Olaf: ‘’Nee. Ik heb het te druk met repeteren.’’

Vertel eens... Hoe is Woe Blind Birds is ontstaan?

Abel: ‘’Dat ging op een heel natuurlijke manier. Jochem Knoef (drummer) en ik wilden sowieso samen muziek blijven maken nadat we gestopt waren met The Future’s Dust. Regelmatig jamden we samen wat, zonder dat we daarmee een bepaald resultaat voor ogen hadden. Al snel kwam Pablo Vidales (bassist) erbij, waarna Olaf af en toe kwam meespelen. Voor we het wisten zat er een bepaalde structuur in onze jamsessies en kregen onze nummers en ideeën vorm.’’

Een groot deel van de band speelde eerder ook in The Future’s Dust. In welk opzicht is deze band dan anders?

Abel: ‘’Ik merkte dat in de afgelopen jaren, naast alle toffe dingen die we hebben meegemaakt, er zich ook best veel zaken rondom de band afspeelden die ervoor hebben gezorgd dat muziek maken krampachtig kon aanvoelen. Dat je zó graag wilt, maar dat er zich zaken afspelen waardoor het gecompliceerd wordt. Bijvoorbeeld het verschil in ambities of visie tussen de bandleden onderling waardoor je anders met elkaar gaat communiceren. Al die zaken om muziek maken heen zorgen ervoor dat je minder energie en vrijheid voelt voor het daadwerkelijk samen spelen, zonder dat er oordelen in de weg gaan zitten. Dat is eigenlijk alles wat Woe Blind Birds vooral niet is. Onze ambities liggen op een lijn, de groep voelt vrij en toch vertrouwd. Dat is dan weer het voordeel van jarenlang samen spelen. Ideaal.’’

Met die ervaringen achter jullie gelaten, hoe kijken jullie dan tegen dit muzikale project aan? Zijn er specifieke doelen die jullie willen behalen?

Abel: ‘’We willen eigenlijk nu zo veel mogelijk in eigen hand houden. De nummers schrijven, het opnemen, bepalen met welke mensen we werken. Jochem en ik zingen nu bijvoorbeeld ook. Het duurt best wel een tijdje voordat dat echt comfortabel gaat voelen, maar we nemen daar echt de tijd voor. Omdat dat voor ons belangrijk is. Het gaat erom dat wij lol beleven en wat leren. Daarin willen we groeien. Gaandeweg zelf sterke keuzes maken en dat echt ownen.’’

Voor Explore The North staat er iets speciaals op het programma! Vertel eens over jullie samenwerking met Harm ten Napel.

Olaf: ‘’Ik loop al wat langer met het idee van ‘de filosofische kerk’. Een plek waar niet gepreekt wordt, maar waar er filosofische gedachten uitgewisseld kunnen worden naar aanleiding van een overkoepelend thema. Via vrienden en een blog ben ik Harm tegengekomen. Hij recenseert poëzie, niet om een oordeel te vellen, maar om er van te leren. Hij gaat voordragen, poëzie en een meditatie, en wij ondersteunen dat met muziek, of andersom. De Lutherse Kerk is er de perfecte locatie voor.’’

Heb je zelf vaak kerkdiensten bijgewoond?

Olaf: ‘’Ik ben gelovig opgevoed. Van onze generatie, en al helemaal na onze generatie, lijkt het me dat er nog maar weinig jongeren overblijven voor wie dat geldt. Dat is ook het vertrekpunt van waaruit Harm schrijft: secularisatie. Sinds een jaar of twee ga ik zelf niet meer naar de kerk. Dat komt voor een groot deel door de, voor mijn gevoel, de vaak wat eenzijdige communicatie. Ik mis een plek waar een gesprek mogelijk is. Waar er gefilosofeerd kan worden met de vóórdelen van een kerk. Zoals het gevoel van saamhorigheid, rust en richting. En in plaats van dat je samen zingt of je gedachten richt op een god, zou je het ook kunnen richten op gemeenschappelijk gedachtegoed. Een plek creëren voor meditatie. Het is vergelijkbaar met samenkomen bij een voetbalclub, maar doelbewuster.’’

Wat is de link voor jou tussen muziek en geloof?

Olaf: ‘’Wij spelen graag met het idee dat je nummers schrijft die later dienen als soort psalmen van je eigen geloof, je eigen kerk. Elke keer als je ze speelt probeer je weer een boodschap over te brengen op de luisteraar, of probeer je momenten te creëren waarin ruimte is voor reflectie. Voor zowel het publiek als voor jezelf.’’

Wat zijn de plannen voor 2017-2018?

Abel: ‘’Genoeg nummers afgerond hebben om op elk moment klaar te staan om optredens aan te pakken. Zoveel mogelijk spelen tot aan het voorjaar. Dan staat de single release gepland. Daarna willen we de Popronde gaan doen en mooie festivals mee pakken.’’