Het is lente. Althans... In Friesland is het Friese Lente en dat betekent een week lang uitgebreide aandacht voor de popscene in de provincie. Ter gelegenheid van de Friese Lente maakt 3VOOR12/Friesland in samenwerking met Friesland Pop en vormgevers Cowboy Killers een magazine. In dit magazine wordt teruggekeken met artiesten en cultuurmakers op het jaar 2019. Gedurende de Friese Lenteweek gaan wij een aantal artikelen ook online publiceren. Vincent Meininger spreekt met Wiebe Kaspers (WIEBE) over zijn nieuwe album Y waar hij uitgebreid zijn liefdesverdriet bezingt.
Zanger en pianist Wiebe Kaspers (1990) is een bekend gezicht in het Friese muzieklandschap. Samen met Daan Slagter (drums) en Florian den Hollander (bas) vormt hij de progressieve popband WIEBE. Eind vorig jaar brengt hij het persoonlijke album Y (spreek uit als Why) uit, waarop Kaspers zijn liefdesverdriet van zich afschrijft. Het schrijfproces opent nieuwe deuren voor de muzikant.
“Dit is in fortepiano, in foarrinder fan de piano dy’t wy no kinne”, vertelt Wiebe Kaspers over een van de twee vleugelpiano’s die recht tegenover elkaar in spiegelbeeld in zijn woonkamer staan. Kaspers is de antieke piano, die stamt uit halverwege de negentiende eeuw, aan het opknappen met een bevriende pianostemmer. Het bescheiden huisje van de muzikant staat vol met instrumenten. Hij wijst naar een van de gitaren die aan de muur hangt: ‘in seissnarige basgitaar’.”
De knusse woning staat op het erf van een boerderij vlakbij Goutum, onder de rook van Leeuwarden, wat een schitterend uitzicht op de landerijen oplevert. Binnen brandt de houtkachel. Kaspers zet twee koppen koffie op de eettafel. “No, wat woest fan my witte?”
Het lijkt alsof op je op Y al je woede en verdriet van je af hebt geschreven. En toch is het hoopvolle muziek. Lucht het op zo’n break-up-album?
“De brek mei myn freondinne wie ferskriklik. Mar eins wie ik ek ferromme dat de ûnwissens foarby wie. Ik haw trije boekjes fol skreaun mei lietteksten. Dit wie myn manier om it te ferwurkjen. It wie dêrneist ek in artistyk proses.”
Wat heb je geleerd tijdens dit artistieke proces?
“Ik fûn it altyd dreech om yn myn teksten ticht by myn gefoelens te kommen. Ik skreau mear fanút it rasjoniele. ‘Skriuw mar ris wat poëtysker’, seinen minsken om my hinne. Ik haw leard om mear byldend te skriuwen en tichter by mysels te bliuwen.”
Dit album is een bijzondere uitgave van de Afûk en wordt vergezeld door je aantekeningen en een zelfgeschreven brief. Vond je het niet moeilijk om zo’n persoonlijk verhaal met iedereen te delen?
“It album fielt foar my net persoanliker as ús oare albums. It is yntym sûnder dat it privé wurdt. Dy oantekeningen en brief binne ûnderdiel fan it artistyke proses. En ik haw de nûmers sa skreaun dat eltsenien it op harrensels belûke kin. Ik hoopje dat minsken dy’t yn inselde situaasje sitte der ek wat oan hawwe.”
Welke muziek gaf jou troost tijdens de breuk?
“Jeff Buckley bygelyks. Mar ek de ferskes fan Kommil Foo. Dat binne krekt koarte filmsênes. In oar foarbyld dêrfan is Jacques Brel. Syn nûmers binne in hiel toanielstuk yn fiif minuten. Dat haw ik op Y ek besocht.”
Kaspers surft op zijn laptop naar YouTube en speelt een live-versie van In Your Eyes van Peter Gabriel af. De theatrale Britse zanger en muzikant is een van zijn grote voorbeelden. Maar tegelijk zit het hem dwars dat mensen zijn eigen muziek soms als theatermuziek bestempelen, hij wil een breder publiek bedienen. Afgelopen december mocht Kaspers tijdens het jubileumconcert van De Kast in AFAS Live een nummertje meespelen. “Doe tocht ik: ‘Ik hoopje dat ik hjir noch in kear stean mei eigen muzyk’.”
Voorheen schreef je meer in het Fries. Op het nieuwe album staat nog maar één Fries nummer, Swart Op Wyt, de overige negen zijn in het Engels.
“Ik fiel my ynearsten muzikant. De klam leit by my altyd op’e musyk. Ingelsk skriuwt foar my op it stuit it maklikst. Boppedat krijst atst yn it Frysk sjongst hiel gau in label opplakt. Ik haw mysels nea as in Frysk artyst sjoen.”
WIEBE heeft vorig jaar anders wel mooi de Bernlefpriis gewonnen, voor jullie bijdrage aan de Friestalige muziek.
“Dêr bin ik tige grutsk op. Frysk is myn memmetaal. En ik fiel my hjir thús. Ik haw hir myn eigen netwurk opbouwd. It Frysk Jeugd Orkest spilet mei op Y. En mei WIEBE slute wy dit jier Aaipop ôf. Mar wy wolle ek oer de provinsjegrinzen hinne sjen. Wy hawwe earder al twa koarte toernees yn Ingelân dien en der stean no mear optredens yn it bûtenlân yn de planning.”