Darlyn mag, na de eerste set van dj Wim Behre, beginnen met hun op sixties en seventies geïnspireerde muziek. Het enthousiasme spat van de frisse sound af, wat duidelijk door het publiek wordt gewaardeerd. Opvallend is de leadzang die af en toe een beetje aan gospel en soul doet denken. Daar is absoluut niets mis mee, integendeel. Wat een beetje jammer is het dat het aandeel van de violiste niet helemaal tot zijn recht komt. Het zou een toegevoegde waarde zijn als ze iets meer voor het voetlicht zou treden. Verder mag er wat meer variatie in de set komen, dat kan lastig zijn voor een nog jonge band. Maar een goed begin is er wel en dat is in veel gevallen het halve werk.
In het kader van de Thrust Benelux Club Tour doet DeWolff in 2018 en begin dit jaar tweeëntwintig steden aan. Voor het optreden in Neushoorn nemen ze als voorprogramma de zeskoppige band Darlyn mee. Goed dat zo’n vrij jonge groep zich op deze manier kan presenteren en podiumervaring op kan doen in de wat grotere zalen. Als extraatje reist ook platendraaier Wim Behre af naar Friesland om tussen de optredens de bezoekers te entertainen met een mix van o.a. rhythm and blues, garage rock en psychedelische muziek. Alsof al dit fraais op een avond nog niet genoeg is, laat Seewolf uit het Noorden van Friesland na de show van DeWolff in De Backstage van zich horen voor een aftershow.
DeWolff heeft vorig jaar hun zesde studioalbum Thrust uitbracht, dat je als stuwkracht kunt vertalen. Deze plaat is opgenomen in de eigen Electrosaurus Southern Sound Studio, waar analoog wordt opgenomen. Zoals altijd wordt er hierbij gebruik gemaakt van vintage instrumenten. Je kan dan denken aan een authentieke Gibson gitaar, een Gretsch Round Badge of Sixties Slingerland drumkit en natuurlijk de Hammond B3. Wat dat betreft is de kenmerkende sound van DeWolff niet veranderd, al is de invloed van Deep Purple inmiddels een beetje minder. Thrust is daarnaast wat minder psychedelisch van insteek dan veel van hun eerdere werk. Iets waar we op de voorganger Roux-Ga-Roux, wat weerwolf betekent, al een voorproefje van kregen. De belangrijkste verandering op Thrust is vooral de meer persoonlijke aanpak van de band, die duidelijk voor hun eigen emoties en mening durft uit te komen. Ook wat dat betreft is Thrust een sprong vooruit.
©
Jessica Tuinstra / 3VOOR12FRL
Toch gaat DeWolff met het grommende geluid van een driekoppig rockmonster, psychedelisch van start, waarbij Robin Piso flink tekeer gaat op zijn Hammond orgel en Moog synthesizer. Het spel van Pablo van de Poel op zijn Gibson is atmosferisch en kristalhelder. Gelukkig spelen ze ook Outta Step And Ill At Ease, een song die Pablo in Madrid schreef en vertelt over de mindere kanten van het leven on the road. Het getuigt van vakmanschap dat je zoiets kunt brengen zonder in sentimenteel gezemel, gesnik en gesnotter te verzanden. Tired Of Loving You van het album Roux-Ga-Roux is van een ontroerende bluesy schoonheid. Ergens is het best naar en triest, maar oh zo sfeervol. Het valt op dat de zang een grotere rol speelt in het recentere werk van DeWolff. Volgens Luka van de Poel komt dat ook dat ze geïnspireerd worden door de The Dawn Brothers. Verder is het op het eerste gehoor wat ‘simpele’ Double Crossing Man zeker de moeite van het luisteren waard.
GEZIEN
Dewolff + Seewolf
Neushoorn, Leeuwarden
Vrijdag 11 januari 2019