In de Heathen Crusade 2018 mag de Duitse band Der Weg einer Freiheit met getrokken zwaard voorop gaan in de kruistocht. Het vorig jaar verschenen album Finisterre, heeft hoge ogen gegooid in de metalwereld. Op het eerste gezicht is het gezelschap dat het podium opklimt, niet het archetype dat je van een black metal band zou verwachten. Deze keer geen corpsepaint en zwart leer doorregen met spijkers. Gewoon rechttoe rechtaan. Het is vermakelijk om de drummer aan het werk te zien. Met een vrijwel roerloos bovenlichaam mept hij in een rap opvolgend tempo blastbeats en breaks op de vellen en het messing van het drumstel. Vuig, snel en dan weer ingetogen met het gebruik van sfeervolle passages en samples. De Duitsers weten hun repertoire van de avond op een imponerende manier de zaal in te slingeren.
Met de Heathen Crusade 2018 luiden het Keltische Primordial en het Finse Moonsorrow in Leeuwarden de concertreeks in. Beide bands kunnen beschouwd worden als vroege ontginners van de zogenaamde pagan metal, een meer melodische variant op de black metal, waarbij de folklore een prominente plaats heeft. In april 2006 stonden de bands ook al met elkaar op de Europese podia met de eerste editie van de Heathen Crusade. Vanavond volgt er een terugblik en vooruitblik aan twaalf jaar verbondenheid tussen beide bands.
Der Weg einer Freiheit
We gaan een paar versnellingen lager als de veteranen van Moonsorrow op het podium komen. De band ooit vernoemd naar Sorrows of the Moon van Celtic Frost, tapt uit een ander vaatje. Maar wel één die decennialang constant is gebleven. De band staat bekend als bedenkers van epische gitaarriffs die in het geheugen blijven hangen. Er is een wat lauwe ontvangst en dat is zeker niet terecht, gezien de ruime staat van dienst. Frontman en bassist Ville Sorvali probeert het publiek op te zwepen met kleine plaagstootjes. Zo ook bij de inleiding van Suden Tunti: "You are really awake, but dead." De samenzang loopt soms wat uit de pas, maar dat wordt goed gemaakt door het strakke spel en de beweeglijkheid van de mannen op het podium. Kennelijk doen de luchtige plagerijtjes van Sorvali zijn werk en komt er wat meer respons vanuit de zaal. Met een ironisch afsluitend intro van Sorvali: "So happy to see you are finally not dead. We will end the show with our track The Land of the Dead, Kuolleiden Maa. So pretend that you where really never here." Ook Moonsorrow maakt indruk. Bij het laatste nummer is er zelfs een kleine moshpit gaande. Het optreden eindigt met een lang outro, waarbij de instrumenten één voor één uitsterven.
Met het het nieuwe studioalbum Exile Amongst the Ruins, heeft Primordial het negende wapenfeit in handen. De Ieren lopen al een tijdje mee in het circuit en hebben zich door de jaren heen steeds opnieuw uitgevonden. Soms meeliftend op trends maar ook zeker op eigen creativiteit.
'De lang uitgesponnen nummers van de band werken bezwerend'
De set begint met Nail their Tongues, de openingstrack van het nieuwe album. Het nummer is meteen een sfeermaker met het onmiskenbare en veelzijdige stemgeluid van frontman Alan Averill en de smaakvolle twin-gitaar harmonieën. De band moet nog een beetje opwarmen, het gitaarspel is in het begin weifelend en de drums loopt wat achter de feiten aan bij de snellere stukken. In de tweede helft van de set wordt dit aardig rechtgetrokken. Ook het totaalgeluid in de zaal verbetert, het wordt indringender. De lang uitgesponnen nummers van de band werken bezwerend. Daarnaast weet de charismatische Averill, door zijn expressieve houdingen en contact naar de zaal, het publiek nog eens extra in de vortex te trekken. Na een goed anderhalf uur is de bezwering afgelopen. Primordial zet een goede show neer op het podium van Neushoorn.
GEZIEN
Primordial + Moonsorrow + Der Weg einer Freiheit
Neushoorn, Leeuwarden
Donderdag 12 april 2018