Allemaal leuk en aardig dat het zwembad op deze manier een graantje meepik van Greidhoek’, maar volgens De Boer is er nog een idealistische reden voor het organiseren van het festival: "We willen de mensen in de dorpen en dan in ons geval Wommels, kennis laten maken met festivals en cultuur’’, begint De Boer zijn uitleg. "Ik kom zelf uit Nijland en ben niet opgevoed met cultuur. Er was een fanfare en wat majorettes, maar wanneer Herman Brood in de sporthal kwam optreden, dan spraken mijn ouders daar schande van. Achteraf bekeken had ik daar toen graag kennis willen maken met de muziek van Herman Brood en de rock & roll, dan was er ongetwijfeld een wereld voor mij open gegaan.” Het gevolg hiervan is dat hij en zijn mede organisatoren van Greidhoek’ de jeugd nu (wel) kennis wil laten maken met cultuur en rock & roll. "En geen tentfeesten”, aldus De Boer, die daar in allerijl aan toevoegt: “ook prima overigens, maar dat is niet waar wij voor staan. Alles behalve dat!”

De programmering van het festival is volgens De Boer een creatief proces. “We boetseren een beetje, gaandeweg het jaar. Ik kom zelf veel op festivals en daar duik ik nog wel eens iets op en de minuut bij DWDD wordt door ons ook nauwlettend gevolgd, met het oog op onze programmering. We hebben vooraf nooit een format. Elk jaar moet anders zijn, het festival vormt zich gaandeweg het jaar. Soms denken we enkele maanden voor het festival dat we nog iets dansbaars missen en dan kijken we weer rond.”

Hoewel de organisatie qua programmering vrij onconventioneel te werk gaat staat het thema al maanden vast, dit jaar is dat ‘Happy family’. “Dat verwijst naar Japan”, legt De Boer uit. “Er zou hier een AZC komen en daar was nogal wat om te doen in het dorp. Er waren voor- en tegenstanders. Die verdeling was eigenlijk best vervelend. Wij vonden dat we daar iets mee moesten doen, zonder stelling te nemen. Zo werd er gekozen voor Japan, volgens De Boer misschien wel het volgende land in crisis. “We willen ons met z’n allen voorbereiden op een tsunami aan Japanse vluchtingen, dan overkomt het ons niet en zijn hiermee de integratie discussie een stap voor. Wie Japan zegt, zegt Azië ook dus China en laat de lokale afhaal Chinees nu net Happy Family heten en zo is de cirkel weer rond.”

Volgens De Boer Japan is een heel interessant thema. “Ikzelf ben naar een Japans festival (Japanmarkt in Leiden, red.) geweest en het is prachtig, een hele nieuwe wereld ging voor me open. Pas dan zie je ook de invloed van Japan op de Nederland en de cultuur. Fantastisch! Wij hopen dat ook weer over te brengen op onze bezoekers. ”Toch staan er geen Japanse bands op het festival. “We kregen een Japanse meidenband aangeboden, maar die hebben ons uiteindelijk een blauwtje laten lopen. We hebben nu een Japanse dansgroep en een vluchtelingen koor, sushi en een Japanse poster” legt hij uit. “Het belooft opnieuw een hoogtepunt te worden in de geschiedenis van het festival.”

En er zijn er al zoveel hoogtepunten geweest de afgelopen jaren meent De Boer, zelf bewaart hij warme gevoelens aan het optreden van Ellen Schoenaerts vorig jaar: “Dat vond ik heel mooi. Het liep helaas in de soep door technische problemen. DIFF, het jaar daarvoor, was ook een hoogtepunt, maar het absolute hoogtepunt was natuurlijk Orgaanklap, vorig jaar!” Het allermooiste is volgens de Boer de opbouw van het festival: “Met z’n allen aan iets werken en het hele dorp proberen er bij te betrekken. De basisscholen gaan een jaar lang activiteiten doen met het oog op 2018. Het wordt echt een beweging.”

De mensen in het dorp zagen De Boer en consorten in het begin als een stel rare snuiters, die iets wilden organiseren wat zíj niet kenden. Nu zien de dorpelingen, volgens De Boer de charme ook wel, echter het belang wat minder. “Wij zien dat wel en we zien ook dat het zijn vruchten afwerp. Dat het optreden van Orgaanklap gewaardeerd wordt vind ik pure winst. Maar ook de andere kunstvormen. De mensen gaan er hier in het dorp niet naar op zoek, je moet het ze voorschotelen. Onbekend maakt onbemind. Het is een stukje ontwikkelingswerk, een beetje opvoeden”, aldus De Boer, lachend.

Bij dat opvoeden hoort ook een beetje choqueren, vindt De Boer. “Henk en Melle, vorig jaar, was behoorlijk abstract. Het grootste deel van ons publiek vindt het niks maar een klein deel vindt het prachtig. En misschien vinden sommigen het naderhand toch wel mooi, of dat er op z’n minst over gesproken wordt. Het is winst wanneer de gesprekken bij de bakker eens niet gaan over de dagelijkse dingen, maar over kunst en muziek”, hoopt hij.

Over de toekomstplannen van het festival kan De Boer weinig zinnigs zeggen. “Ons maximum aan bezoekers ligt op 2500, veel groter dan dat moet het niet worden. In 2018 zouden we hier graag een paar Europese bands programmeren. Daarnaast is onze ambitie om het elk jaar interessant, maar anders te doen. Mensen mogen niet met verwachtingen komen. Succesvolle acts programmeren we maar één keer. En het volgend jaar is er gewoon weer een Greidhoek’ en anders maar niet. We gaan er zolang mee door tot het leuk is. We hebben geen lange termijn visie”, benadrukt De Boer.

Greidhoek’ Festival vindt plaats op 17 september, op het zwembadterrein in Wommels. Een toegangsbewijs kost 12 euro. Jongeren van 13 t/m 17 jaar en 65+ mogen voor half geld naar binnen en kinderen t/m 12 jaar zijn en mensen genaamd Bob mogen gratis naar binnen… En Japanners natuurlijk ook!